بسماللهالرحمنالرحیم
(اَلسَّلاَمُ عَلَیْكَ یَا ابَاعَبْدِالله وَ عَلَیالاَرْوَاحِالَّتِی حَلَّتْ بِفِنَائِك(
(عَلَیْكَ مِنّی سَلاَمُالله اَبَداً مَا بَقِیتُ وَ بَقِیَاللَّیْلُ والنَّهَار(
واقعهی بزرگ عاشورا به زندگی تك تك انسانها متصل است، آن مصیبت بزرگ بشریت که نشان داد چگونه انسانها به مرتبهای از سبعیت میرسند که بهترین انسان روزگار و روزگاران را به آن شکل عجیب شهید میکنند و در آن از آن جهت كه حضرت سیدالشهداء(ع) به عالیترین شکل موفق میشوند آن حادثه را مدیریت کنند تا به نتیجهای که در پی آن بودند دست یابند، الطاف خاص الهی را میبینیم که در آینهی جمال امام حسین(ع) و اصحابشان ظهور کرد.
آنچه كه در موضوع كربلا باید عزیزان از آن غفلت نكنند این است كه امام معصومی در اوج بصیرت و حكمت، در شرایط خاصی قرار گرفتند كه باید كار خاصِّ اخصّی را انجام بدهند و لذا در نگاه به كربلا خیلی باید توجهها را جمع كرد كه زوایای بسیار بلندش از ذهن و فكر ما پنهان نگردد. کربلا كار فرهنگی بسیار بزرگی است که در شرایط خاصّی باید انجام میشد و حضرت انجام دادند. این سرمایهی بزرگ فرهنگی وقتی تهدید میشود که از ابعاد اصلی آن غفلت گردد و جامعه از بهرههای لازم آن محروم گردد.
در این جلسه بنا است به یکی از ابعاد اصلی كربلا نگاه كنیم و در این رابطه عنوان بحث را «راز شادی امام حسین(ع) در قتلگاه» قراردادهایم. ابتدا سندهایی كه این موضوع را تأیید میكند میآوریم و بعد که مشخص شد هیچ شکی در این مسأله نیست كه حضرت - بهخصوص از بعد از ظهر عاشورا به بعد- خود و بسیاری از اصحابشان کاملاً امیدوارانه میجنگیدند و نشاط خاصی داشتند، به راز آن امیدواری و آن شادی میپردازیم. این شادی و خوشحالی آن قدر قابل توجه است كه راوی میگوید آن نشاط و بهجت و خوشحالی و خنده در قتلگاه اینقدر برایم عجیب بود كه نفهمیدم حضرت را چطوری شهید كردند.
باید مشخص بشود مگر چه چیزی باید اتفاق میافتاده که با به وقوعپیوستن آن چیز حضرت سیدالشهداء(ع) خوشحال و امیدوار، خود را پیروز صحنه میدانند. آن فاجعهای كه حضرت توانستند از اسلام و جهان اسلام رفع کنند و اسلام را نجات بدهند چه بوده است؟
ابتدا عنایت داشته باشید که امام حسین(ع) مأمورند زیباترین شکل مُردن را برای تاریخ به جای بگذارند تا اینکه اگر یزیدیان مانع حاکمیت خدا از طریق امام معصوم میشوند نتوانند موحدان تاریخ را هرطور خواستند به قتل برسانند و لذا حضرت برای موفقیت در چنین مأموریتی سخت به مدد پروردگارشان نیاز دارند.
شب عاشورا فرمودند: فردا همه شهید میشویم، «حتی عبدالله رضیع» حتی این بچهی شیرخوار و نه تنها از آن شهادت هراسی به دل راه ندادند بلکه آن را مدیریت كردند تا به صورتی که خودشان میخواستند به انتها برسد.
یک موضوع، موضوع عظمتهایی است كه در صحنهی کربلا اتفاق افتاد كه حضرت توانستند صحنه را مدیریت کنند، یک موضوع شادی و امیدواری حضرت و یاران حضرت در آن صحنه بود و موضوع سوم راز شادی و امیدواری آنها است.