امیرالمؤمنین (علیه الصّلاة والسّلام ) در یكى از خطبه هاى روز عید فطر چنین فرمود:
أَیُّهَا النّاسُ، إِنَّ یَوْمَكُمْ هذَا یُثَابُ فیهِ الْمُحْسِنُونَ.
اى مـردم ، امـروز روزى اسـت كـه در آن نـیـكـوكـاران پـاداش واجـر خـود را از خـداى مـتـعـال مـى گـیرند، اجر روزه ، اجر عبادات ماه رمضان ، اجر امساكها و جلوگیرى ها از هواى نفس .
وَ یَخْسَرُ فیهِ الْمُبْطِلُونَ.
و كـسـانـى كـه حـركـت و عمل نادرست داشته اند، در چنین روزى ، خسارت بدكارگى خود را خواهند یافت . امروز، روز جزاست .
وَ هُوَ أَشْبَهُ یَوْمٍ بِیَوْمِ قِیَامِكُمْ.
امروز، شبیه روز قیامت است .
فَاذْكُرُوا بِخُرُوجِكُمْ مِنْ مَنَازِلِكُمْ إِلى مُصَلاّكُمْ خُرُوجَكُمْ مِنَ الاَجْدَاثِ إِلى رَبِّكُمْ.
از خـانـه كه به طرف مصلاى نماز عید فطر خارج مى شوید، به یاد بیاورید هنگامى را كـه از قـبـرهـاى خـود در روز قـیـامـت خـارج مـى شـویـد تـا بـه طـرف مـیـدان عـظیم قیامت و محل ثواب وعقاب الهى روانه گردید.
وَ اذْكُرُوا بِوُقُوفِكُمْ فی مُصَلاّكُمْ وُقُوفَكُمْ بَیْنَ یَدَیْ رَبِّكُمْ.
در مـصـلا كـه بـراى نـماز مى ایستید، به یاد بیاورید هنگامى را كه در قیامت ، در پیشگاه پروردگار ایستاده اید و براى حساب و كتاب آماده مى شوید.
وَ اذْكُرُوا بِرُجُوعِكُمْ إِلى مَنَازِلِكُمْ رَجُوعَكُمْ إِلى مَنَازِلِكُمْ فِی الْجَنَّةِ أَوِ النّارِ.
از مـصلا كه به خانه هاى خود برمى گردید، به یاد بیاورید وقتى را كه از عرصه ى قیامت به سوى منازل بهشتى خود روانه مى شوید تا درآنها سكنا گزینید.
بعد فرمود :
((وَ اعْلَمُوا، عِبَادَ اللّهِ،))
اى بندگان خدا،
((أَنَّ أَدْنى مَا لِلصّائِمینَ وَ الصّائِمَاتِ.))
كـمـتـریـن كـه خـداى مـتـعـال بـراى مـردان و زنـان روزه دار در مثل امروز یا در مثل روز آخر ماه رمضان عطا خواهد كرد، این است كه :
((أَنْ یُنَادیهِمْ مَلَكٌ فی آخِرِ یَوْمٍ مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ)):
فرشته اى در آخرین روز ماه رمضان ، آنها را مخاطب قرار دهد و گوید :
((أَبْشِرُوا، عِبَادَ اللّهِ.))
بشارت بر شما باد، اى بندگان خدا
((فَقَدْ غَفَرَ اللّهُ لَكُمْ مَا سَلَفَ مِنْ ذُنُوبِكُمْ.))
گناهان شما آمرزیده شد.
ایـن ، پـاداش مـاه رمـضـان اسـت . بـه یـك روزه ى درسـت ، یـك عمل پر مغز و یك عبادت خالصانه و مخلصانه ، در آخرین دقایق ماه رمضان و آخرین ساعات آن ماه عزیز، این گونه پاداش داده مى شود
فقد غفر لكم ما سلف من ذنوبكم .
آمرزش گناهان گذشته ، پاداش كمى نیست
((فَانْظُرُوا كَیْفَ تَكُونُونَ فیمَا تَسْتَأْنِفُونَ.))
))؛ ببینید از امروز كه مى خواهید روزى نو را شروع كنید، چگونه شروع خواهید كرد. مبادا خیال كنید و با خود بگویید كه ما گناه كنیم ، تا در ماه رمضان دیگر، آمرزیده شویم . هـیـچ كـس نـمـى دانـد كـه تـا مـاه رمـضـان دیـگـر زنـده خـواهـد مـانـد یـا نـه . سـال گـذشـتـه ، در هـمـیـن نـمـاز عـیـد و در هـمـیـن مـصـلّى ، كـسـانـى حـضـور داشـتـنـد، كه امسال نیستند. سال آینده هم معلوم نیست كدام از ما باشیم و كدام نباشیم . به علاوه ، گناهى كـه از روى تجرّى و تعمد انجام گیرد، دل انسان را سیاه وتاریك مى كند. از چنین انسانى ، دیـگـر عبادت خالصانه ، به آسانى سر نمى زند، تا گناه وى ، به خاطر آن عبادت ، آمـرزیـده شـود. سـعـى كـنـیـد و سـعـى كـنـیـم كـه از گـنـاهـان اجـتـنـاب نـمـایـیـم و عمل صالح انجام دهیم . این است خصوصیتى كه یك انسان را سعادتمند مى كند.(174)