تربیت
Tarbiat.Org

در سایه سار رمضان (پژوهشی در کلام و پیام مقام معظم رهبری حضرت آیة الله العظمی خامنه ای)
مرکز غدیر‏‏‏

روزه ، پلّكانى به سمت تقوا

روزه ، پـلّكـانـى بـه سـمـت تـقـوا و وسـیـله اى بـراى تـاءمـیـن آن در وجـود و دل و جـان شـمـاسـت . تـقـوا ایـن اسـت كـه انـسـان در هـمـه ى اعمال و رفتار خود مراقب باشد كه آیا این كار مطابق رضاى خدا و امر الهى است ، یا نه ؟ این حالت مراقبت و پرهیز و برحذر بودن دائمى ، اسمش تقواست .
نقطه ى مقابلِ تقوا، غفلت و بى توجهى و حركت بدون بصیرت است . خدا، ناهوشیارى مؤمـن را در امـور زنـدگـى نـمـى پـسـنـدد. مـؤمـن بـایـد در همه ى امور زندگى ، چشم باز و دل بیدار داشته باشد. این چشم باز و دل بیدار و هوشیار در همه ى امور زندگى ، براى انـسـان مـؤمن این اثر و فایده را دارد كه متوجه باشد كارى كه مى كند، برخلاف خواست خـدا و طـریـقـه و مـمـشـاى دیـن نـباشد. وقتى این مراقبت در انسان به وجود آمد كه گفتار و عـمـل و سـكـوت و قـیـام و قـعـود و هـر اقدام و تصرف او، برطبق خط مشى اى است كه خداى مـتـعـال مـعـیـن كـرده ، اسـم ایـن حـالت هوشیارى و توجه و تنبه در انسان تقواست ، كه در فارسى به پرهیزگارى ترجمه شده و مقصود از پرهیزگارى این است كه حالت پرهیز و برحذر بودن ، همیشه در انسان زنده باشد. فایده ى روزه این است .(110)