مـاه رمـضـان ، مـاه ذخـیره سازى و ماه نیرو گرفتن است . ماه رمضان ، ماهى است كه آحاد مردم بـایـد خـود را بـه خـزاین غیبى و معنوى الهى برسانند و هر مقدار كه مى توانند، تغذیه كنند، خود را براى پیشرفت آماده كنند.
... بـایـد قـدر بـدانـیـد. در ایـن روزهـا و در ایـن شـبـهـا، هـمه بر سرِ سفره ى انعام الهى حاضرید. استفاده كنید.
در ایـن مـاه ، هر كار نیكى بكنید، هر سخن حقى بگویید، هر كلمه اى را به كسى كه محتاج تـعـلیـم است ، تعلیم بدهید، هر كلمه اى كه براى خدا فرا بگیرید و در راه خدا به كار شـما بیاید، هر ركعت نماز، هر آیه ى قرآن ، هر ساعت گذراندن با دهان روزه و هر اجتناب از گـنـاهـى ، بـاارزش اسـت . دروغـى نـگـویید و غیبتى نكنید، كه زمینه براى دروغ و غیبت مقتضى است . شما اجتناب و امتناع كنید.
هر عمل حسنه اى كه انجام بدهید ـ احسان ، اطعام و كمك به كسى ، احوالپرسى از مستحقى ، اقدامى براى مردم محروم ، اقدامى براى جامعه ى اسلامى ، كارى براى پیشرفت زندگى مردم ـ همه ى اینها عبادت است .
ما عبادات فردى ، عبادات اجتماعى و عبادات سیاسى داریم ؛ عبادات ناب و خالص داریم كه مربوط به نیمه شبهاست ، مال هنگام دعا و مناجات و هنگام سخن گفتن با خدا و تضرع است . هـر كـدام از ایـنـهـا یـك درجـه اسـت . هـر كـدام از ایـنـهـا، شـمـا را مـثـل پـولاد آبـدیـده مـحـكـم مـى كـنـد، ایـن جـوانـهـا را مـسـتـحـكـم مـى كـنـد، آنـهـا را خـلل نـاپـذیـر و در مـقـابـل نـفـوذ شـیـطـان ، نـفـوذ دشـمـن ، نـفـوذ عوامل فساد و در مقابل تهاجم فرهنگى ، آسیب ناپذیر مى كند.
در مـقـابـل این نیرنگهاى فرهنگى كه براى جلب دلهاى ساده ى بعضى از افراد به كار مى برند و دامهایى كه در سر راه جوانان مى گسترانند، جاذبه هایى هم هست كه كسى به جـز نـفـس خـود انـسـان نـمى گستراند! یك جا پول است ، یك جا شهوت ، یك جا مقام . یك جا لذتـى اسـت كـه خـداى متعال به آن لذت راضى نیست . این جا كسى شما را وادار نمى كند. نـفـس شـمـاسـت ، آن ، دشـمـنـتـرین دشمنان شماست ؛ ((اعدى عدوّك نفسك التى بین جنبیك .(28» انـسـان را در مـقـابل همه ى اینها نفوذناپذیر و آسیب ناپذیر مى كند. قدر این ماه را بدانید.
در روزهـاى دوران اخـتـنـاق هـم وقـتـى عـنـاصـر مـؤمـن مـى خـواسـتـنـد در مـقـابل فشار دستگاه حاكم و در مقابل وسوسه ها و اغواهاى زندگى راحت ـ كه آنها را وادار مـى كـرد مـبـارزه را كـنـار بگذارند ـ مقاومت بكنند، به روزه روى مى آوردند. عبادات خدا این گونه است . حضور در مقابل پروردگار این طور است . نماز كه مى خوانید، آرامش پیدا مى كـنـیـد.از اضـطـراب و تـلاطـم روح نـجـات پـیـدا مـى كـنـیـد. وقـتـى بـا خـداى متعال مناجات و تضرع مى كنید، جان خودتان را تصفیه و باصفا مى كنید، آلودگیها را از آن دور مـى كـنـیـد. روزه كـه مـى گـیـریـد، خـودتـان را مثل پولاد، محكم و آبدیده مى كنید. این گونه است .
آنـچـه كه به وسیله عبادات به دست ما مى آید، خیلى خیلى باارزش است ، خیلى زیاد است . بـایـد خدا را شكر كنیم كه براى ما نماز و روزه و عبادات را آورد و به ما امكان داد كه این بهره ها را براى خودمان فراهم كنیم .(29)