واجـب اسـت كـه هـر كس براى خود و هر یك از عایله اش ، تقریبا به قدر سه كیلو از قوت غـالب ادا كـنـد. قوت غالب ، یعنى آن چیزى كه مردم غالبا از آن براى تغذیه استفاده مى كنند؛ مثلا گندم .
در باب این كه آیا غیر از غلات اربع ، جنس دیگرى را مى شود داد یا نه ، یا كدام ترجیح دارد، نـظـرات مـخـتـلفـى هـسـت . چـون در وضـع كـنـونـى مـردم ایـران ، تـقـریـبـا ایـن مـسائل تفاوتى ایجاد نمى كند، لذا اگر براى هر فطریه ، به قدر سه كیلو گندم ، یا قـیـمـت آن را درنظر بگیرید، قطعا مجزى است . این واجب ، از غروب روز آخر ماه ـ یعنى شب عـیـد فـطـر ـ بـه عـهـده ى مـكـلف مـى آیـد و احـتـیـاط ایـن اسـت كـه آن را قبل از اداى نماز عید فطر براى كسى كه در نماز عید فطر شركت خواهد كرد و آن را بجا خـواهـد آورد، تـاءدیـه كـنـد. بـنـابـرایـن ، اگـر شما امشب حساب كنید كه چقدر به عهده ى شـمـاسـت و پـولش را كـنـار بـگـذاریـد و فـردا صـبـح قـبـل از آن كـه بـه نـمـاز عید بروید، آن را ادا كنید، بهترین وجه است . البته اگر در آن موقع ادا نكردید، بعد از نماز عید فطر هم ادا كنید، ایرادى ندارد.
احـتـیـاط ایـن اسـت كـه اهـل هـر شـهـر، زكات فطر خودشان را به فقراى همان شهر بدهند. دسـتـگـاهـهـایـى مـثـل كـمـیـته ى امداد، كه این پولها را از مردم مى گیرند و در موارد خودش مصرف مى كنند ـ كه كار مثبت و خوبى است ـ بهتر آن است كه این جهت را رعایت كنند؛ یعنى موافق احتیاط است .(6)