اگر بنده بخواهم به شما عزیزان خدمتی کرده باشم، با توجه به سن بیشتر و مختصر تجربهای که به دست آوردهام، آن خدمت آن است که معلوم کنم شما در کجای تاریختان قرار دارید و برای این کار باید شخصیت امام را درست به شما نشان دهم، چیزی که تا حدّی در کتاب «سلوک ذیل شخصیت امام خمینی(ره)» به عهده گرفتهام. سعی بنده در آن کتاب آن بوده که عزیزان متوجه شخصیت اشراقی امام خمینی(ره)» باشند و طوری خود را تربیت کنند که بتوانند با ملکوت خود، نظر به ملکوت حضرت امام(ره) بیندازند وگرنه سرنوشتی جدای سرنوشت سیاسیون سیاسیکار نخواهید داشت.
این که عرض کردم مقام معظم رهبری«حفظهالله» امام(ره) را پیدا کردند به جهت تعبیراتی بود که ایشان نسبت به امام دارند، تعبیراتی که حکایت از عمق بینش ایشان نسبت به امام میکند. بنده یک جمله از مقام معظم رهبری در توصیف امام در اولین روزهایی که حضرت امام(ره) رحلت کردند میآورم و یک جمله هم از دهههای بعد؛ دقت در بقیهی صحبتهای ایشان را به عهدهی خودتان میگذارم.
رهبر انقلاب در سال 1368 چند روز بعد از رحلت حضرت امام میفرمایند:
«امام خمینی شخصیتی آنچنان بزرگ بود که در میان بزرگان و رهبران جهان و تاریخ به جز انبیاء و اولیاء معصومین به دشواری میتوان کسی را با این ابعاد و این خصوصیات تصور کرد. .. آن بزرگوار قوّت ایمان را با عمل صالح و ارادهی پولادین را با همت بلند و شجاعت اخلاقی را با حزم و حکمت و صراحت لهجه را با بیان صدق و متانت و صفای معنوی و روحانی را با هوشمندی و کیاست و تقوا و ورع را با سرعت و قاطعیت و ابهت و صلابت رهبری را با رقّت و عطوفت و خلاصه بسی خصال نفیس و کمیاب را که مجموعهی آنها در قرنها و قرنها به ندرت ممکن است در انسان بزرگی جمع شود و همه و همه را با هم داشت. الحق شخصیت آن عزیز یگانه شخصیتی دست نایافتنی و جایگاه والای انسانی او جایگاهی دور از تصور و اساطیر گونه است.»(78)
و در تاریخ 21/11/90 یعنی پس از گذشت بیست سال میفرمایند:
«امام عزیز ما آن مرد عظیمی که بلا شک خداوند لمعهای و لمحهای از انوار طیبهی نبوتها را در وجود او قرار داده بود»
ملاحظه کنید کسی دارد این سخنان را میگوید که اولاً: در هوش و فراست زبانزد خاص و عام است. ثانیاً: نشان داده به خوبی الفاظ را در جای خود به کار میبرد. حالا چنین فردی میگوید: خداوند از همان نوری که به انبیاء خود داد به حضرت امام داده است. این سخن را یک آدم عامی نمیگوید که نفهمد نور انبیاء یعنی چه. چند نفر از اهل فکر را میشناسید که چنین تعبیراتی را برای حضرت امام به کار برده باشد؟ آیا نباید بپذیریم مقام معظم رهبری«حفظهالله» چیزهایی در شخصیت امام دیدهاند که کمتر کسی دیده است، همان چیزهایی که شهدا و سرداران، اندکی از آن را دیدند و در مقابل شخصیت امام شخصیت خود را نفی کردند؟ روایات نیز ما را متوجه وجود افرادی در اسلام کرده که به نور نبوت منورند، هنر ما آن است که بتوانیم آنها را درک کنیم. از پیامبر خدا(ص)داریم که انسان اگر با قرآن و فرهنگ قرآن مأنوس شد به جایی میرسد که: «فَكَأَنَّمَا أُدْرِجَتِ النُّبُوَّةُ بَیْنَ جَنْبَیْهِ وَ لَكِنَّهُ لَا یُوحَى إِلَیْه»(79) گویا نبوت در بین دو پهلوی او درج شده ولی به او وَحی نمیشود.
راز ریزشهای انقلاب - اعم از ریزش مبارزان قبل از انقلاب و ریزش بعضی از روحانیون - را در تفاوت نگاه آنها با نگاه مقام معظم رهبری نسبت به حضرت امام باید جستجو کرد. بعضیها مثل آقای منتظری فکر کردند شخصیت حضرت امام در مجتهد بودنشان محدود است، گفتند: امام مجتهداند، من هم مجتهدم. و متوجه نشدند او یک شخصیت اشراقی است که راز نجات جهان اسلام و جهان بشری بر قلبش اشراق شده است و در این راستا اگر همهی اساتید اخلاق و مراجع تقلید ذیل شخصیت حضرت امام قرار گیرند اخلاق و فقهشان معنا پیدا میکند و از تاریخ بیرون نمیافتند. این بسیار شبیه آن است که رسول خدا(ص)فرمودند: « مَنْ مَاتَ وَ لَمْ یَعْرِفْ إِمَامَ زَمَانِهِ مَاتَ مِیتَةً جَاهِلِیَّةً»(80) هرکس بمیرد و امام زمان خود را نشناسد به مرگ جاهلیت مرده است. با اینکه ممکن است طرف به نبوت رسول خدا(ص)و به قرآن ایمان داشته باشد ولی اگر امام زمان خود را نشناسد هویت اسلامی خود را در زمان خود نشناخته است. حضرت امام خمینی(ره) به همان معنا در حال حاضر هویت اسلامی ما به حساب میآیند و در همین راستا و ذیل شخصیت حضرت امام، مقام معظم رهبری«حفظهالله» امروز هویت اسلامی ما محسوب میشوند و این را وقتی درست درک میکنیم که جایگاه تاریخی انقلاب اسلامی را بشناسیم.
آنهایی که جایگاه تاریخی اسلام را که مرحلهی عبور از جاهلیت آن زمان بود نشناختند عملاً با غفلت از شخصیت علی(ع)، در جاهلیت آن زمان ماندند و راه را برای حزب اموی هموار کردند و هنر شیعه آن بود که در شخصیت علی(ع) به اسلام ناب رجوع کرد. اکنون نیز قصه از همین قرار است و رجوع به امام خمینی(ره) ما را در ادامهی همان تاریخی قرار میدهد که با غدیر شروع شد.