2- در نظر به تقدیرات زمانه و بهترین رویارویی با آن‌ها، اولیای الهی توصیه‌های گرانقدری دارند، آن توصیه‌ها به ما کمک می‌کند تا بهترین برخورد را با انقلاب اسلامی داشته باشیم. حضرت صادق(ع) می‌فرمایند: «اَلْعَالِمُ بِزَمَانِهِ لَا تَهْجُمُ عَلَیْهِ اللَّوَابِسُ»(120) دانشمندى كه زمانه خویش را بشناسد، مسائل اشتباهانگیز او را غافلگیر نمىكند. یعنى اگر تحلیل درستى از آنچه در زمانه‌ی ما پیش‌آمده نداشته باشیم نمىتوانیم تصمیمات درستى بگیریم و به راحتى از مشكلات عبور كنیم. حضرت صادق(ع) در جایی دیگر می‌فرمایند: در حکمت داود هست: «عَلَى الْعَاقِلِ أَنْ یَكُونَ عَارِفاً بِزَمَانِهِ مُقْبِلًا عَلَى شَأْنِهِ حَافِظاً لِلِسَانِهِ»(121) انسان عاقل باید زمانه خود را بشناسد، به وظیفه‌ای كه در شأن او است روى آورد و زبان خود را حفظ کند و چیزی که زمان آن نرسیده است بر زبان نراند. حضرت على(ع) می‌فرمایند: «إِنَّ مَنْ عَرَفَ الْأَیَّامَ لَمْ یَغْفُلْ عَنِ الِاسْتِعْدَادِ»(122) آن‌كس كه ایام و زمانه را مىشناسد، از استعدادها و ظرفیت‌های آن غافل نمىشود. و در جای دیگر می‌فرمایند: «أَعْرَفُ النَّاسِ بِالزَّمَانِ مَنْ لَمْ یَتَعَجَّبْ مِنْ أَحْدَاثِه»(123) آگاهترین مردم به زمان، كسى است كه از پیش‌آمدهای آن به شگفت نیاید و به خوبی متوجه مسیر و نهایت هر حادثه‌ای می‌باشد. و همان حضرت می‌فرمایند: «لَیْسَ عَلَى الْعَاقِلِ اعْتِرَاضُ الْمَقَادِیرِ إِنَّمَا عَلَیْهِ وَضْعُ الشَّیْءِ فِی حَقِّه».(124) برای انسان عاقل شایسته نیست که نسبت به تقدیرهای زمانه معترض باشد زیرا ظهور آن‌ها قرارگرفتن چیزها در جایی است که باید قرار گیرند. در متون دینی روایت‌های متعددی نسبت به تقدیر زمانه و آگاهی نسبت به چگونگی آن تقدیرات هست که بسیار راه‌گشا است.(125)
مقام معظم رهبری می‌فرمایند: «ما تردیدى نداریم كه آینده‌ى روشنى داریم؛ البتّه این‌كه این آینده زود باشد یا دیر باشد، دست من و شما است: اگر خوب حركت كنیم، آینده زودتر خواهد رسید؛ اگر چنانچه تنبلى و كوتاهى و خودخواهى و دنیاپرستى و دل دادن به این ظواهر، چشم ما را یك قدرى پُر كند، ما را ساقط كند، در درون خودمان ریزش - چه ریزش شخصى در درون، چه ریزش اجتماعى - پیدا بكنیم، البتّه دیرتر به دست خواهد آمد؛ امّا بدون تردید به دست خواهد آمد و این به بركت مجاهدت ها و فداكارى‌ها است».(126)
امیرالمؤمنین(ع) در رابطه با نوع برخوردی که باید با مقدّرات عالم داشته باشیم، می‌فرمایند: «إِنَّكَ إِنْ صَبَرْتَ جَرَتْ عَلَیْكَ الْمَقَادِیرُ وَ أَنْتَ مَأْجُورٌ وَ إِنَّكَ إِنْ جَزِعْتَ جَرَتْ عَلَیْكَ الْمَقَادِیرُ وَ أَنْتَ مَأْزُور»(127) اگر صبر كنید مقدّرات در باره شما جارى خواهد شد و شما مأجور مىشوید، ولى اگر صبر نكنید و بىتابى نمائید مقدّرات کار خود را می‌کند ولی شما گناه‌كار محسوب مىشوید.