اگر راز ریزش‌ها از انقلاب اسلامی برای ما درست روشن نشود معلوم نیست ما سرنوشتی جدای از آن‌ها داشته باشیم. موضوع ریزش‌ها و راز آن‌ها یک نکته‌ی عمیق معرفتی است و نه یک موضوع سیاسی. کسانی که متوجه جایگاه تاریخی انقلاب اسلامی نشدند و برکات سهیم‌شدن در تحقق اهداف انقلاب را نفهمیدند و در صدد بر نیامدند که با ورود در زیر سایه‌ی انقلاب، خود را از بی‌هویتی دوران نجات دهند، در زمره‌ی ریزش‌های انقلاب قرار گرفتند.
حقیقتاً فهم حضور در تاریخ این دوران، کار آسانی نیست، نیاز دارد به نگاهی وجودی به تقدیری که خداوند اراده کرده است. برای همین تأکید بنده این است که عزیزان بدانند شروع تاریخ جدید برای هرکس محسوس نیست هرچند اگر افراد بخواهند می‌توانند شواهدی را پیدا کنند که نشان می‌دهد باید خبری در عالم به وقوع پیوسته باشد که می‌بینند تمدن غربی مانند قبل اموراتش نمی‌گذرد و «واقعیات جامعه‌ی جهانی بر طبق خواسته‌ها و نیاز آمریکا به پیش نمی‌رود».(103) آیا نمی‌توان به این موضوع فکر کرد که واقعیات جدیدی در معادلات سیاسی در حال وقوع است بی‌رابطه با نظام عالم تکوین نیست و خبر از آن می‌دهد که بستر اراده‌ای خاص از طرف حضرت حق در حال تحقق است؟
در سوره‌ی جن آمده است که جنّیان با بعثت نبی اکرم(ص) به همدیگر می‌گویند: نمی‌دانیم در عالم چه واقعه‌ای رخ داده است؟ آیا خدا اراده‌ی خیری برای اهل زمین پیش آورده یا اراده‌ی شرّی؟ «وَأَنَّا لَا نَدْرِی أَشَرٌّ أُرِیدَ بِمَن فِی الْأَرْضِ أَمْ أَرَادَ بِهِمْ رَبُّهُمْ رَشَدًا»(104) می‌گویند قبلاً می‌رفتیم در آسمان - مراتب پایین عالم غیب - خبر می‌گرفتیم ولی حالا با نگهبانانی سرسخت و شهاب‌هایی روبه‌رو هستیم که مانع ما می‌شوند، «وَأَنَّا لَمَسْنَا السَّمَاء فَوَجَدْنَاهَا مُلِئَتْ حَرَسًا شَدِیدًا وَشُهُبًا»(105) جنّیان می‌رفتند خبرهایی را که هنوز زمینه‌ی ظهورش در زمین واقع نشده بود برای جادوگران می‌آوردند و بساط کاهنان و جادوگران را رونقی داده بودند به طوری که مردم برای کاهنان و ساحران جایگاه انبیاء الهی را قائل بودند و عملاً جهانِ آن روز را کاهنان مدیریت می‌کردند. ولی با ظهور نور نبوتِ حضرت محمد(ص)، نظام تکوینی عالم طوری تغییر کرد که وقتی جنّیان می‌خواستند برای خبرگیری به آسمان صعود کنند فرشتگان آن‌ها را با شهاب می‌زدند. می‌گویند: «وَ أَنَّا كُنَّا نَقْعُدُ مِنْهَا مَقَاعِدَ لِلسَّمْعِ فَمَن یَسْتَمِعِ الْآنَ یَجِدْ لَهُ شِهَابًا رَّصَدًا»(106) ما قبلاً در محل‌های شنیدن خبر مستقر می‌شدیم و خبر می‌گرفتیم ولی حالا هرکس بخواهد خبری بشنود، با شهاب‌هایی که در کمین است روبه‌رو می‌شود. شهاب به معنای شهابی که ما شب‌ها در آسمان می‌بینیم نیست بلکه تجلیاتی است از طرف فرشتگان که مانع نفوذ جنّیان به عالم معنا می‌شوند.(107) این چند آیه را شاهد آوردم تا روشن شود وقتی تاریخی آغاز می‌گردد چگونه در نظام تکوین نیز شرایط جدیدی در راستای تحقق آن تاریخ پیدا می‌شود، در آن حدّ که شیاطین نتوانستند مثل قبل فعالیت کنند، امروز نیز میدان مانور شیاطین در عالم تنگ شده است هرچند آن‌ها نمی‌توانند بپذیرند و نهایت تلاش خود را می‌کنند که اوضاع را به حالت قبل برگردانند.
روایت داریم که امیر المؤمنین(ع) می‌فرمایند: «وَ لَقَدْ سَمِعْتُ رَنَّةَ الشَّیطَانِ حِینَ نَزَلَ الْوَحْی عَلَیهِ(ص)» و من صدای ناله‌ی شیطان را وقتی كه وحی بر پیامبر اكرم(ص) نازل شد شنیدم، «فَقُلْتُ یا رَسُولَ اللَّهِ مَا هَذِهِ الرَّنَّةُ؟» گفتم ای رسول خدا این صدای ناله چه بود؟ پیامبر(ص) فرمودند: «هَذَا الشَّیطَانُ قَدْ أَیسَ مِنْ عِبَادَتِهِ» این صدای ناله‌ی شیطان بود و مأیوس شد از این كه مردم او را پیروی كنند - زیرا با گرویدن مردم به اسلام، مردم از اطاعت شیطان دور می‌شوند- سپس پیامبر(ص) فرمودند: «إِنَّکَ تَسْمَعُ مَا أَسْمَعُ وَ تَرَی مَا أَرَی» تو میشنوی آنچه را من میشنوم، و میبینی آنچه را كه من میبینم.(108) یعنی با آمدن توحیدِ محمدی(ص) در عالم از آن به بعد با عالَمی روبه‌رو خواهید بود که شیطان مثل گذشته نقش‌آفرین نیست.
همین‌قدر می‌خواستم با تذکر به آیات فوق استفاده کنم که در تاریخ جدیدِ توحیدی، نظام تکوین نیز به مدد شما می‌آید و به همین جهت نظام استکباری در حیله‌هایش با ناکامی‌های زیادی روبه‌رو خواهد شد.
باز تأکید می‌کنم وقتی بخواهیم به تاریخ جدیدِ توحیدی بنگریم، در حالی‌که عادت کرده‌ایم با نگاه فرهنگ و تمدن حاکم به همه‌چیز نظر کنیم، به‌راحتی حضور آن را احساس نمی‌کنیم، مگر با نگاهی ماوراء نگاه فرهنگ حاکم. آقای دکتر طه حسین(109) در کتاب «علی و ابنائه» می‌گوید: چه کسی باور می‌کرد وقتی آن نوجوان 11 ساله - منظورش حضرت علی(ع) است- با پیغمبر بیعت کرد و دست‌های خود را در دست آن مرد چهل‌ساله گذاشت، تاریخ جدیدی شروع خواهد شد؟ این مسئله‌ای است که باید در شناخت تاریخ جدیدِ توحیدی جدّی گرفته شود. اصلاً بحث شیعه و سنی مطرح نیست بلکه نظرانداختن به افقی مطرح است که ایمان به مرور دارد جای فرهنگ سکولار را می‌گیرد و اراده‌ی معطوف به قدرت برای برآوردن هواهای نفس امّاره، جای خود را به اراده‌ی معطوف به حق، برای برآوردن اهداف فطری انسان‌ها می‌دهد و به وضوح پایان ابرقدرتی فرهنگ مدرنیته ظهور خواهد کرد. بدین لحاظ باید منتظر باشید که چهره‌ی عالم تغییرات اساسی بکند و قدرت تفکر به عالم برگردد.
اگر ما و شما در آن صحنه‌ای که حضرت علی(ع) با رسول خدا(ص) بیعت کردند حاضر بودیم، چه می‌دیدیم؟ اگر ظاهر صحنه را ببینیم که یک نوجوان 10 یا 11 ساله با یک مرد 40 ساله اولین بیعت را انجام می‌دهد، معلوم نبود حضوری جدّی برای آن دو در آینده‌ی تاریخ قائل می‌بودیم ولی اگر متوجه تقدیر جدیدی بودیم که حضرت حق اراده کرده و این بیعت ظهور آن تقدیر است و قلب این دو بزرگوار مملوّ از عزمِ تحقق آن تقدیر است، صحنه را طور دیگری تحلیل می‌کردیم و در دل این بیعت سقوط ایران و روم را می‌یافتیم، چیزی که رسول خدا(ص) در جریان جنگ احزاب گوشزد فرمودند.