باسمه تعالی
1- شرایط ظهور حضرت مهدی(عج) بهقدری عجیب و عظیم است که اندیشههای زیادی را جهت درک آن شرایط به خود مشغول میکند تا انسان متوجه شود چگونه با ظهور آن حضرت، ابعاد پنهان و باطنی عالم به ظهور میآید و سنگ و درخت با یاران مهدی(عج) سخن میگویند.
2- بیش از آنکه تصور شود حضرت مهدی(عج) از عالم غیب به عالم شهود میآید باید به این نکته توجه شود که عالم شهود نیز آنچنان صعود میکند که میتواند ظرف ظهور ابعاد غیبی حضرت مهدی(عج) گردد.
3- رابطهی بین ظهور پیامبر آخرالزمان(ص) به عنوان حامل آخرین و کاملترین دین و ظهور آخرین ولی خدا به عنوان حامل آخرین اسرار الهی ما را به این تأمل دعوت میکند که در آخرالزمان باطنیترین ابعاد هستی ظهور خواهد کرد.
4- وقتی حضرت سجاد در وصف منتظران حضرت مهدی(عج) میفرمایند: «اَلْغیبةُ عِنْدَهُم بِمَنْزِلَةِ الْمُشاهده»(1) غیبت نزد آنها همانند مشاهده است، میفهمیم زمانه جهت ظهور مهدی(عج) باید آنچنان اوج بگیرد که دیگر عالم ماده حجاب بین انسانها جهت رؤیت عالم غیب نباشد و این میرساند که ضروری است معارف خاصی به میان آید که بتواند انسانها را به حضور عالم غیب سیر دهد تا زمینهی ظهور آن حضرت فراهم گردد. اولین قدم، رویبرگرداندن از تمدنی است که تماماً حسّی و حسّیزده است.
5- اعتقاد به توحید و نافذبودن توحید، اقتضا میکند که متوجه باشیم توحید الهی همچنان تاریخ را در مینوردد و جلو میآید و روز به روز بیشتر ظهور میکند تا منجر به توحیدیترین شرایط و حاکمیت موحدترین انسان شود و در نتیجه در آخرالزمان انسانها با تجلی کاملی از توحید الهی روبهرو خواهند شد و این یعنی ظهورِ ابعاد باطنی عالم هستی و پشتکردن به ظلماتی که مانع تجلی چنین توحیدی است.
اینها از نکاتی است که در این کتاب مورد بحث و بررسی قرار گرفته و فرهنگ انتظار را معنی کرده است تا معلوم شود باید منتظر چه چیزی بود و چگونه خود را برای چنان شرایطی آماده کرد. به امید آنکه قدمی به سوی ظهورِ باطنیترین بُعد هستی برداشته باشیم.
گروه فرهنگی المیزان
بسماللهالرحمنالرحیم
(السَّلامُ عَلَیْكَ یَا بَقِیَّةَ اللَّهِ فِی أَرْضِهِ(
سلام بر تو ای بقیةالله در زمین خدا!
(السَّلامُ عَلَیْكَ یَا مِیثَاقَ اللَّهِ الَّذِی أَخَذَهُ وَ وَكَّدَهُ(
سلام بر تو، ای میثاق و پیمان خدا، آن میثاقی كه خداوند از جان و فطرت بندگان گرفت و آن را محكم نمود.
(السَّلامُ عَلَیْكَ یَا وَعْدَ اللَّهِ الَّذِی ضَمِنَهُ(
سلام بر تو ای وعدهی خدایی كه خداوند آن وعده را تضمین كرده!
بهترین نظر، نظری است که بر ذخیرهی عالم امكان، واسطهی فیضِ حضرت حق و حامل ولایت تامّهی الهی، بیفتد و بتوان همواره در ذیل سایهی مبارک و حریم درگه آن حضرت به سر بُرد، به گفتهی حافظ:
وگر کمین بگشاید غمی ز گوشهی دل
حریم درگه پیر مغان پناهت بس
امام صادق(ع) فرمودند: «إِنَّ لِلْقَائِمِ(عج) غَیْبَةً قَبْلَ أَنْ یَقُومَ»(2) برای قائم قبل از آن که قیام کند غیبتی است. زُراره میپرسد: فدایت شوم اگر به آن دوران رسیدم چه کنم؟ حضرت فرمودند: این دعا را بخوانید: «اَللَّهُمَّ عَرِّفْنی نَفْسَكَ فَاِنَّكَ اِنْ لَـمْ تُـعَرِّفْنی نَفْسَكَ، لَمْ اَعْرِفْ نَبِـَّیك اَللّهُمَّ عَرِّفنی رَسوُلَكَ فَاِنَّكَ اِنْ لمَ تُعَرِّفْنی رَسوُلَكَ، لَمْ اَعْرِفْ حُجَتَكَ، اَللّهُمَّ عَرِّفنی حُجَّتَک فَاِنَّكَ اِنْ لَمْ تُعَرِّفْنی حُجَّتَكَ ضَلَلْتُ عَن دینی»(3) خدایا خودت را به من بشناسان که اگر خودت را به من نشناسانی پیامبرت را نخواهم شناخت، خدایا رسول خود را به من بشناسان که اگر او را به من نشناسانی حجتت را نخواهم شناخت و اگر حجت خود را به من نشناسانی در دینم گمراه خواهم شد.
در دعای فوق به خدا عرض میکنی اگر خودت را به من نشناسانی از آن جایی كه باید بوی تو را در پیامبرت بیابم، پیامبرت را هم نخواهم شناخت. باز عرضه میداری حجتت را به من بشناسان، چون نور وجود غیبیترین مرتبهی عالم وجود یعنی مقام حضرت حجت(عج) بالاتر از آن است که با عقل و فكر عادی بتوان به آن نزدیک شد و از نور آن حضرت بهرهمند گشت. هر انسانِ بصیری متوجه است که موضوع شناخت حجت الهی بالاتر از آن است كه خودش به تنهایی بتواند آن راه را طی کند، لذا از طریق دعا از خدا میخواهد در ظلمات آخرالزمان نظرش را بر نور وجود حضرت حجت بیندازد و در ذیل سایهی مبارک ایشان بهسر برد.