فکر کردیم اگر در مقابل غرب کوتاه بیاییم آن‌ها از ادعاهایشان نسبت به انقلاب اسلامی دست برمی‌دارند در حالی که درست آن موقعی که دولت‌مردان می‌خواستند به بهانه‌ی عدم تشنج با جهان، به غرب روی خوش نشان دهند آن‌ها گفتند ایران محور شرارت است و حضرت امام(رض) این مطلب را خوب فهمیده بودند که اگر یک قدم از مواضع حقِّ خود کوتاه بیاییم آن‌ها چند قدم در مواضع ناحق خود جلو می‌آیند و به تعبیر حضرت ایشان:
«تا شما را از هویت اسلامی‌تان - به خیال خودشان- بیرون نبرند، آرام نخواهند نشست».(44)
می‌فرمایند:
«مگر بیش از این است كه فرزندان عزیز اسلامِ ناب محمدی(ص) در سراسر جهان بر چوبه‌های دار می‌روند؟»
در چنین فضایی است که می‌توان به غرب پشت کرد و پرده‌های ظلمانی آن را شکافت تا رابطه‌ی ما با امام زمانمان(عج) زلال شود و همراه حضرت روح الله(رض) بگوئیم «بگذار دنیای پست مادیّت با ما چنین كند ولی ما به وظیفه‌ی اسلامی خود عمل می‌كنیم». حضرت روح الله(رض) به ما پیام می‌دهند كه امروز خدا ما را مسئول كرده‌است که راه ظهور حضرت را بگشائیم همان‌طور که به عهده‌ی امام زمان(عج) گذاشته تا در اولین فرصت که زمینه آماده شد ظهور نمایند. دقیقاً امروز خدا بر ما منت گذاشته و نهضت جهانی‌اش را با امام خمینی عزیز(رض) شروع كرده تا جهت گیری ما جهت‌گیری منتظران باشد و در این راستا به تعبیر ایشان:
«امروز خداوند ما را مسئول كرده است، نباید غفلت نمود. امروز با جمود و سكون و سكوت باید مبارزه كرد و شور و حال و حركت انقلاب را برپا داشت».(45)
این است معنی انتظار نسبت به انقلاب جهانی حضرت مهدی(عج) زیرا باید از خود بپرسیم حضرت تشریف می‌آورند تا انقلاب كنند یا تشریف می‌آورند كه جاده و پل احداث نمایند تا ما زودتر به خانه‌هامان برسیم و چلومرغ‌مان را بخوریم؟ در راستای روحیه‌ی انقلابی حضرت مهدی(عج) و یاران ایشان، حضرت صادق(ع) می‌فرمایند: «مَنْ مَاتَ مُنْتَظِراً لِهَذَا الْأَمْرِ كَانَ كَمَنْ كَانَ مَعَ الْقَائِمِ فِی فُسْطَاطِهِ لَا بَلْ كَانَ كَالضَّارِبِ بَیْنَ یَدَیْ رَسُولِ اللَّهِ(ص) بِالسَّیْف»؛(46) هركس با انتظار ظهور امام زمان(عج) بمیرد مانند کسی خواهد بود که در خیمه‌ی قائم با او باشد، نه، بلكه مثل كسى است كه در خدمت رسول خدا(ص) شمشیر زده باشد. این‌ها همه نشان می‌دهد که ظهور امام زمان(عج) یعنی ظهور انقلابی بزرگ و فرهنگ انتظار نمی‌تواند از آن حالت حماسی جدا باشد و لذا نباید در حدّ رفاه اجتماعی موضوع را تنزل داد.
در حال حاضر جز راه امام خمینی(رض) برای منتظرماندن در اردوگاه منتظران مهدی(عج) راهی در میان نیست. و تا راه امام خمینی(رض) درست فهمیده نشود و در آن پرورش نیابیم هیچ ورودی در فرهنگ انتظار نداشته‌ایم. راه حضرت امام(رض) تنها راهی است که ما را با نتایج فوق‌العاده‌ای روبه‌رو می‌کند و در نهایت به نتایجی می‌رسد كه همه‌ی پیغمبرها می‌خواستند با ظهور حضرت صاحب الأمر(عج) بدان دست یابند. آن مقصد نهایی در حدّ محدودی در انقلاب اسلامی ظهور کرد و ملت ایران توانستند به کمک آن، راه صد ساله را یک شبه طی کنند. بر همین اساس است که تأکید می‌کنم اگر فرهنگ انتظار را درست بشناسید و خود را وارد چنین فرهنگی كنید به‌خوبی احساس می‌کنید از همه‌ی جهات تغییر عمده نموده‌اید، اعم از روحیه‌ی حماسی که در شما پیدا می‌شود و یا اندیشه‌ی عمیقی که در معارف اسلامی برای شما گشوده می‌گردد. زیرا با فرهنگ انتظار می‌توان از حجاب ظلمانی آخرالزمانی عبور کرد و با زندگی دیگری آشنا شد، یعنی زندگی در کنار حضرت مهدی(عج) و در کنار رسول خدا(ص)، که روایت آن عرض شد. اگر وارد چنین انتظاری نشویم ظلمات آخرالزمانی با ظاهر دینی‌اش ما را می‌فریبد. چنانچه پیامبر(ص) می‌فرمایند: «بر امت من زمانی پیش می‌آید كه از قرآن جز نقش آن، و از اسلام جز نام آن باقی نمی‌ماند، مسلمان نامیده می‌شوند، در حالی كه بیش از همه‌ی مردمان از آن دورند، مساجدشان آباد است، ولی از هدایت خالی است».(47) علت این که امت پیامبر(ص) به چنین ظلمتی می‌افتند آن است که به همان زندگی عادی که خارج از حاکمیت امام معصوم است راضی‌اند و با روحیه‌ی انتظارِ حماسی زندگی نمی‌کنند بلكه قرآن را برای تأیید وضع موجودشان می‌خوانند و مساجدشان را هماهنگ سلیقه‌ی ظلمات آخرالزمان مدیریت می‌کنند.