مشكل اساسیِ محرومیت از حضرت بقیت الله(عج)، بی‌عالَمی و ماندن در چنگال‌های زمان فانی است. روح فرهنگ مدرنیته حركت و سرعتِ هرچه بیشتر است در حالی‌که در سرعت، عدمِ بقا حاكم است و انسان را گرفتار بی‌عالَمی و بی «وقت»ی می‌کند. روح عالَمِ غیب، بقا و ثبات است. عالَم بقیت الله، عالَم رجوع به غیبِ جهان و آزادشدن از مکانمندی و بُعد است و بر این اساس عالَمِ جمع‌شدن گذشته و آینده است، بر عکسِ عالَم دنیا که عالَم حركت و جداییِ گذشته از آینده است. بیشترین سرعت و پیرو آن غلیظ‌ترین زمانمندی در فرهنگ مدرنیته ظهور کرده است و به این دلیل عرض می‌کنم هر چه بیشتر به فرهنگ مدرنیته نزدیك شوید از عالَم بقیت الله فاصله می‌گیرید و اگر این قاعده درست شناخته شود معنی آخرالزمان و جایگاه حضرت بقیت الله(عج) در عالم درست شناخته میشود.
در مباحث معرفتی به اثبات رسیده که هر چه انسان به خدا نزدیك شود از زمان گذشته و آینده آزاد می‌گردد و راحت‌تر در حضور قرار می‌گیرد و هر چه به عالم ماده نزدیك شود، به «زمان فانی» یعنی گذشته و آینده و به عدم بقاء نزدیك میشود و از آن‌جایی که در گذشته و آینده، هیچ حضوری نیست، انسان در بی‌قراری خواهد ماند.
طبق قاعده‌ی فوق است که عرض میشود فرهنگ مدرنیته به جهت سرعت افراطی‌اش حجابِ كامل ظهور مقدس حضرت بقیت الله(عج) است و هركس به اندازه‌ای كه به دنیای مدرن نزدیك شود از مقام بقیت الله دور می‌گردد. فرهنگ مدرنیته نه‌تنها حجاب نور امام است بلکه همان «حجاب اکبر»ی است که تحت عنوان ظلمات آخرالزمان از آن نام می‌برند. مدرنیته با تمام ابعادِ فرهنگی‌اش مقابل عالم بقیت الله قرار گرفته و بی‌پرده به جنگ انقلاب اسلامی آمده تا هیچ ظهوری از ظهورات حضرت صاحب الزمان(عج) در صحنه نماند و لذا هرگونه مخالفت با فرهنگ مدرنیته با اتهام مخالفت با تجدد و پیشرفت روبه‌رو میشود و این موضوعِ ظلمات دوران ما است که اگر آن را درست بشناسیم و به آن فکر کنیم گشایش موعود رخ می‌نمایاند.