با شناخت «عالَم بقیت اللّهی» است كه ظهور محقق می‌شود و حضرت به صحنه‌ی جامعه پای می‌گذارند زیرا علت غیبت حضرت چیزی جز به حجاب رفتن معنی بقیت الله نیست. همین‌كه معنی عالَم بقیت الله پیدا شد و از آن دیدگاه تمنّای ظهور حضرت در جامعه نهادینه گشت و روشن شد نور حضرت سراسر عالَمِ وجود را پر كرده است، غیبت برطرف می‌شود و جامعه تا مرتبه‌ی ظهورِ حضرت بقیت الله ارتقاء می‌یابد.
در زمان غیبتِ بقیت الله مردم وقتی هم که قرآن می‌خوانند، در حدّ معنی و مفهوم متوقف می‌شوند! در حالی که حقیقت قرآن همان عالَم بقیت الله و باقی‌ماندن به بقای الهی است و وسیله‌ی اتصال با حق. در همین رابطه حضرت امیرالمؤمنین(ع)می‌فرمایند: «یُعَلِّمُونَ النَّاسَ الْقُرْآنَ كَمَا أُنْزِلَ»(36) در زمان ظهور مهدی(عج) قرآن را آن‌طوركه خدا نازل كرده به مردم تعلیم می‌دهند. معلوم است قرآن در فضایی که حضرت بقیت الله(ع)ظهور می‌کنند حقیقت خود را می‌نمایاند و از این طرف به اندازه‌ای که نظر به عالم بقیت الله بشود و با این رویکرد به قرآن رجوع گردد ما به مقصد اصلی می‌رسیم و عالَم بقیت الله برای ما ظهور می‌کند. اگر آن عالَم را بشناسیم ظهور محقق می‌شود. ملت ایران به واقع به این نکته رسیدند كه شاه و نظام شاهنشاهی وسیله‌ی سقوط ملت است، همین امر زمینه‌ی خروج شاه شد. و اگر مردم در همان سال 1342 حضرت امام خمینی(رض) را یک پارچه شناخته بودند و به دنبال ایشان حرکت می‌کردند خیلی زودتر نظام شاهنشاهی سقوط می‌کرد. مردم همین‌كه در سال 1357 انگیزه‌ی رهبر خود را شناختند و خود را با انگیزه‌ی او هماهنگ كردند او آمد.