بسم الله الرحمن الرحیم
«رَبِّ قَدْ آتَیْتَنِی مِنَ الْمُلْكِ وَعَلَّمْتَنِی مِن تَأْوِیلِ الأَحَادِیثِ فَاطِرَ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ أَنتَ وَلِیِّی فِی الدُّنُیَا وَالآخِرَةِ تَوَفَّنِی مُسْلِمًا وَأَلْحِقْنِی بِالصَّالِحِینَ»؛(62)
پروردگارا! به من حاکمیت دادی و به تأویل حادثه‌ها و خواب‌ها آگاهم کردی، ای خدای پدید آورنده‌ی آسمان‌ها، تو در دنیا و آخرت وَلی و سرور من هستی، مرا مسلمان بمیران و به صالحین ملحقم گردان.
آیه‌ی فوق تقاضای حضرت یوسف(ع) از خدا است، به طوری که ملاحظه می‌فرمائید حضرت با آن همه کمالاتی که به لطف خدا از آن بهره‌منداند متوجه‌اند صالحینی در این عالم هستند که تمام ابعاد بندگی در آن‌ها به صورت بالفعل محقق شده است و لذا از خداوند طلب ملحق‌شدن به آن‌ها را دارند. روایات، پیامبر خدا(ص) و ائمه‌ی معصومین(ع) را مصداق صالحینی معرفی کرده که حضرت یوسف(ع) تقاضای ملحق‌شدن به آن‌ها را دارند.