بسم الله الرّحمن الرّحیم
«واِذْ قُلْنا لِلْمَلائِكَهِ اسْجُدُوا لِآدَمَ فَسَجَدُوا اِلاّ اِبْلیسَ قالَ ءَاَسْجُدُ لِمَنْ خَلَقْتَ طیناً* قالَ اَرَأَیْتَكَ هذَاالَّذی كَرَّمْتَ عَلَیَّ، لَئِنْ اَخَّرْتَنِ اِلی یَوْمِ‌الْقَیامَةِ لَأَحْتَنِكَنَّ ذُرِّیَّتَةُ اِلاّ قَلیلاً* قالَ اذْهَبْ فَمَنْ تَبِعَكَ مِنْهُمْ فَإِنَّ جَهَنَّمَ جَزاؤُكُمْ جَزاءً مَوْفُوراً».(154)
در نظر داشته باش آن شرایطی را كه به ملائكه گفتیم: به آدم سجده كنید! پس همة آن‌ها سجده كردند مگر ابلیس، و او در توجیه عدم سجدة خود گفت: آیا سجده كنم بر كسی كه از خاك خلق كردی؟ و ابلیس در ادامه گفت: آیا این بود آن كسی كه مرا به سجده‌كردن بر وی مأمور كردی و چون انجام ندادم، از درگاه خودت دورم ساختی؟! سوگند كه اگر تا روز قیامت - كه مدّت عمر بشر روی زمین است- مرا مهلت دهی، تك‌تك فرزندان و ذرّیّة او را افسار می‌كنم، مگر اندكی از آن‌ها را. حضرت پروردگار فرمود: تو و هر آن‌كس كه از تو تبعیت می‌كند، بروید و از این مقام خارج شوید كه حقیقتاً جهنّم جزای شما است كه به طور كامل به اهل جهنّم داده می‌شود.
گفتیم گاهی انسان‌ها موضعگیری‌های افراد جامعه را درست نمی‌توانند تحلیل كنند. خداوند در واقع معنی حیات زمینی را و راز این موضعگیری‌ها را به ما می‌فرماید. آیات فوق در واقع یك نكته اصلی و یك نكته فرعی دارد.
نكته فرعی‌اش این است كه می‌خواهد در آن شرایط به پیامبر خدا(ص) بفرماید واقعیت همین است که از یك‌طرف، شیطانی هست و تحریكی، از طرف دیگر امتحانی، و تا آخر دنیا هم كار به همین شكل است.