تمام زندگی حضرت امام خمینی(ره) به لطف الهی با تحقق انقلاب اسلامی به ثمر رسید. جایگاه انقلاب اسلامی در این هستی نظر به انقلاب مهدی(عج) است و حضرت امام میفرمایند صاحب این انقلاب، حضرت صاحب الأمر(ع) است إنشاءالله بیایند تا ما امانت را به او تسلیم کنیم.(282) یعنی با اینکه تمام فکر و ذکر و حیات حضرت امام خمینی(ره) با این انقلاب محقق شده تازه آن را امانتی میبینند که صاحبش حضرت مهدی(عج) است. این نشان میدهد رجوع حضرت امام رجوع بسیار دقیقی بوده است.
این نگاه به حضرت مهدی(عج) که انقلاب اسلامی را امانتی از آن حضرت میدانند، نشان میدهد هیچ عملی، عمل نیست و هیچ اندیشهای، اندیشه نیست مگر اینكه آن اندیشه و آن عمل به حضرت صاحب الأمر(عج) رجوع داشته باشد، زیرا حضرت یک حقیقت متعین در عالم هستی میباشند که انسان با رجوع به آن حضرت - به عنوان انسان کامل- به آرمانیترین نحوهی وجودِ خود رجوع کرده است. در همین رابطه بزرگان فرمودهاند: «رجوع به وجود، فكر و ذكر میآورد.»
حرف فوق، حرف عالمانهای است که مبنای عرایض بنده را تشکیل میدهد و بر این اساس باز تأکید میکنم اگر شما بخواهید فکر کنید باید مبنا داشته باشید و قبلاً عرض شد در تاریخ معاصر اگر خواستیم درست فکر کنیم باید فکر خود را در سیرهی علمی و عملی حضرت امام قرار دهیم. عرض بنده به این اعتبار است که رجوع خودِ حضرت امام(ره) نیز به حضرت صاحب الأمر(عج) است که به عنوان واسطهی فیض، حقیقت وجود همهی مخلوقات عالماند، از این طریق است که مبادی ما یک چیز ذهنی نخواهد بود.
اگر توانستیم وجودی فکر کنیم، صاحب فکر میشویم، چون رجوع به وجود، فکر میآورد وگرنه آنچه به نام فکر در میان است فکر نخواهد بود. تمام این فکرهایی که اسمش فکر است ولی رجوع به حقیقت وجود در جمال انسان کامل ندارد را بررسی کنید و با دقت ارزیابی نمایید، متوجه میشوید یک تاریخ بیفکری است، تفکر ژورنالیستی نمونهی خوبی از بیفکری است. کتابهایی که در تاریخ معاصر به نحوی رجوع به وجود در جمال حضرت صاحب الأمر(عج) و به تبع آن به انقلاب اسلامی ندارند، بیفکریهای وَرمکردهاند. آیا حیفِ بشر امروز نیست که حقیقت را از مسیر صحیح دنبال نکند؟ معلوم است وقتی با نظر به «وجود» فکر کردیم، فکر ذکر میآورد و ذکر یعنی در حضور حقیقت قرارگرفتن. اگر «وجود» ظهور کرد همهی معضلات بشر حل میشود. در خطاب به حضرت صاحبالأمر(عج) میتوان گفت:
ای جمال تو جواب هر سؤال
مشکل از تو حل شود بی قیل و قال
وقتی گفته میشود «رجوع به وجود، فکر و ذکر میآورد» سخنی کاملاً منطقی گفته شده، زیرا مقابل «وجود»، ماهیت است، رجوع به ماهیت، رجوع به «وجود» نیست و از آنجایی كه حقیقیترین حقایق در عالم امکان وجود مقدس واسطهی فیض است، پس تنها اندیشه و عملی، اندیشه و عمل حقیقی است که رجوعِ وجودی به آن حضرت داشته باشد، و در این راستا به ذکر و حضور برسد. اینها مقدمه بود تا إنشاءالله بفهمیم در کجای تاریخ قرار داریم و باید از کجا عبور کرد و به کجا نظر نمود.
خدایا به حقیقت حضرت صاحب الامر(عج) راه آشنایی و شناخت امام را برای ما آسان بگردان.
«والسلام علیكم و رحمةالله و بركاته»