با توجه به ظهور حق در شخصیت عالمان بالله تأکید میکنیم در حال حاضر وحدت جامعهی اسلامی در صورتی تحقق مییابد که ملاک وحدتِ افراد در جامعه، رجوعِ به حضرت امام(ره) باشد، تا از طریق انسانهایی که هدف خود را قرارگرفتن در ذیل شخصیت حضرت امام قرار دادهاند و شایستگیهای لازم را نیز در خود ایجاد کردهاند، حقیقت انقلاب اسلامی به تفصیل در آید. با توجه به این موضوع میتوان گفت: هر گروه و فرقهای که از این مسیر بیرون است، حجاب اسلام و انقلاب اسلامی و مانع ظهور نور حضرت صاحب الأمر(عج) خواهد بود و با توجه به رویکرد انقلاب اسلامی به اسلام، دشمنانِ وحدت جامعهی اسلامی حتماً در لباس مقدس مآبی به صحنه میآیند و به ظاهر خود را از همهی نیروهای انقلابی مقدستر نشان میدهند، در حالی که مأموریت آنها ایجاد تفرقه بین نیروهایی است که در ذیل اسلام و انقلاب و امام و رهبری قرار دارند، در همین رابطه حضرت امام در آخرین توصیههای خود میفرمایند:
«امروز عدهای با ژست [مقدس]مآبی چنان تیشه به ریشهی دین و انقلاب و نظام میزنند كه گویی وظیفهای غیر از این ندارند. خطر تحجّرگرایان و مقدسنمایانِ احمق در حوزههای علمیه كم نیست. طلاب عزیز لحظهای از فكر این مارهای خوش خط و خال كوتاهی نكنند، اینها مروّج اسلام امریكاییاند و دشمن رسول الله. آیا در مقابل این افعیها نباید اتحاد طلاب عزیز حفظ شود؟»(190)
اتحاد بین طلاب و نیروهای معتقد به انقلاب به این صورت محقق میشود که ملاک را سیره و گفتار حضرت امام(ره) قرار دهند.
حضرت امام(ره) برای شناسایی مقدس مآبانِ نفوذی میفرمایند:
«وقتی حربهی ارعاب و تهدید چندان كارگر نشد، راههای نفوذ تقویت گردید. اولین و مهمترین حركت، القای شعار جدایی دین از سیاست است كه متأسفانه این حربه در حوزه و روحانیت تا اندازهای كارگر شده است تا جایی كه دخالت در سیاست، دون شأن فقیه و ورود در معركهی سیاسیون، تهمت وابستگی به اجانب را به همراه میآورد؛ یقیناً روحانیون مجاهد از نفوذ، بیشتر زخم برداشتهاند. گمان نكنید كه تهمتِ وابستگی و افترای بیدینی را تنها اغیار به روحانیت زده است، هر گز؛ ضربات روحانیتِ ناآگاه و آگاهِ وابسته، به مراتب كاریتر از اغیار بوده و هست.»(191)