اگر متوجه معنی مخلَصین باشیم شناخت مصداق آن‌ها کار مشکلی نیست، زیرا در شروع کار به‌زودی می‌توان فهمید آن‌هایی كه در این مقام نیستند چه كسانی هستند و پس از آن نظر می‌کنیم به آن‌هایی كه دارای این مقام‌اند و شواهد فراوانیجهت نزدیکی ما به مصداق مخلَصین در دست است. به عنوان مثال قرآن می‌فرماید: «یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ أَطِیعُواْ اللّهَ وَأَطِیعُواْ الرَّسُولَ وَأُوْلِی الأَمْرِ مِنكُمْ»؛(215) ای مؤمنان خدا را اطاعت کنید، و رسول خدا و اولی الامر را اطاعت کنید. چنانچه ملاحظه می‌فرمائید علاوه بر اطاعت خدا و رسول خدا(ص) دستور فرمود «اولی‌الامر» را نیز اطاعت کنید و مسلّم خداوند بندگان خود را به اطاعت کسی دعوت نمی‌کند که معصوم نباشد و احتمال گناه و اشتباه در او برود، از طرفی هیچ‌کدام از صحابه‌ی پیامبر(ص) چنین ادعایی ندارند که معصوم‌اند، و فقط اهل بیت پیامبر(ع)اند که می‌فرمایند: «نَحْنُ وَ اللّهِ السَّبِیلُ اَلَّذی اَمَرَکُمْ اللّهُ بِاِتِّباعِهِ وَ نَحْنُ وَ اللّهِ الصِّراطُ الْمُسْتَقیم»؛(216) به خدا سوگند مائیم آن راهی که خدا به شما امر کرد از آن پیروی کنید و سوگند به خدا مائیم صراط مستقیم. و یا در میان صحابه‌ی پیامبر(ص) فقط امیرالمؤمنین(ع)اند که نهج‌البلاغه‌ای را به بشریت ارائه فرموده‌اند و به آن نحو خدا را در آن وصف کردند. آیا بقیه‌ی صحابه، یك‌هزارم نهج‌البلاغه مطلب آورده‌اند؟ وقتی امیرالمؤمنین(ع) و فرزندان حضرت می‌گویند علم هدایت جامعه در نزد ما است و «نَحْنُ وَ اللَّهِ دَلَلْنَاكُمْ عَلَى رَبِّكُمْ»؛(217) به خدا سوگند مائیم که شما را به سوی پروردگارتان راهنمایی می‌کنیم. حال یا نعوذبالله آن‌ها دروغ می‌گویند، یا راست می‌گویند. اگر دروغ بگوید كه از بقیه‌ی صحابه پایین‌تراند و آدم دروغگو طوری است که هم حرفش مشخص است و هم نوع سلوكش. در حالی‌که همه‌ی حرکات و گفتار این خانواده حکایت از صداقت آن‌ها دارد و سخنان و توصیه‌های رسول خدا(ص) مطابق روایاتی که اهل سنت نقل کرده‌اند همه حکایت از آن دارد که مصداق کامل مخلَصین، اهل بیت پیامبر(ع) هستند. در مناقب خوارزمى آمده كه ابن عبّاس روایت كرده است رسول خدا(ص) فرمودند: «اگر مردمان اجتماع می‌كردند بر محبّت علىّ بن ابى طالب(ع) خداوند متعال هرگز آتش جهنّم را خلق نمی‌كرد.»؛(218) و نیز در همان‌كتاب هست كه از سلمان پارسى پرسیدند چه‌قدر حبّ تو نسبت به على(ع) زیاد است! گفت: از حضرت رسول خدا(ص) شنیدم كه می‌فرمود: «كسى كه على(ع) را دوست داشته باشد مرا دوست داشته و كسى كه او را دشمنى كند با من دشمنى نموده است.»؛(219)
باز تأکید می‌کنم اگر خصوصیات مخلَصین را درست شناختیم پیداکردن مصداق‌های آن بسیار راحت خواهد بود، چون عده‌ای خاص و محدود می‌توانند در آن مقام باشند و تفاوت آن‌ها به خوبی با سایر افراد مشخص است. چه کسی می‌تواند دهان باز کند و یک‌جا، در بین جمعیت، در روز عرفه مناجات عرفه را اظهار کند، جز امام حسین(ع)؟ و یا چه کسی می‌تواند مثل امام سجاد(ع) دعای ابوحمزه و یا دعاهای صحیفه‌ی سجادیه را اظهار نماید؟ هنر شیعه این است كه خصوصیات انسان‌های مخلَص را در قرآن پیدا كرده و بعد متوجه مصداق‌های آن شده و به امامان معصومی رسیده است که پیامبر خدا(ص) بر آن تأکید داشتند.
از یك طرف خودِ قرآن می‌گوید: در طول تاریخ انسان‌هایی هستند كه مخلَص‌اند و شیطان در آن‌ها هیچ تأثیری نمی‌تواند بگذارد و در نتیجه حتماً معصوم خواهند بود، از طرف دیگر هیچ‌یك از صحابه‌ی پیامبر(ص) حتی سلمان، ادعای عصمت ندارند، مگر امیرالمؤمنین(ع). و پیامبر خدا(ص) نیز به کمک مردم آمدند و بنا به نقل ابن عباس از مناقب خوارزمی، فرمودند: «كسى كه على(ع) را دوست داشته باشد نماز و روزه و عباداتش مقبول خداوند متعال است و دعایش مستجاب مىشود و نیز كسى كه على(ع) را دوست داشته باشد خداوند به عدد هر موئى كه در بدنش است، شهرى در بهشت به او عطا خواهد نمود و نیز كسى كه آل محمّد(ص) را دوست داشته باشد از حساب و میزان و صراط به خوبى خواهد گذشت و در امان است و نیز اگر با دوستى محمّد و آل محمّد(ع) بمیرد من ورود او را به بهشت كفالت می‌نمایم و نیز كسى كه دشمنى كند آل محمّد(ص) را، روز قیامت نامه‌ی اعمالش را در پیش چشم‌هایش قرار می‌دهند و از رحمت خداوند دور باشد.»(220)