بسم الله الرحمن الرحیم
(قالَ رَبِّ فَأَنْظِرْنی اِلی یَوْمِ یُبْعَثُون*قالَ فَإِنَّكَ مِنَ الْمُنْظَرینَ اِلی یَوْمِ الْوَقْتِ الْمَعْلُوم*قالَ فَبِعِزَّتِكَ لأُغْوِیَنَّهُمْ اَجْمَعین، إِلاّ عِبادَكَ مِنْهُمُ الْمُخْلَصین(197)
شیطان گفت پروردگارا پس مرا تا روزى كه ایشان برانگیخته مىشوند مهلت ده، فرمود در حقیقت تو از مهلتیافتگانى، تا روزی معین و معلوم. شیطان گفت پس به عزت تو سوگند كه همگى را جداً از راه به‌در مىبرم، مگر آن بندگانی از تو را که مخلَص هستند.
در باره‌ی مقام و جایگاه اهل‌البیت(ع) به عنوان انسان‌هایی که خداوند به نحوه‌ای خاص آن‌ها را پروریده می‌توان به آیه‌ی فوق توجه داشت زیرا كه شیطان هم متوجه است انسان‌هایی در عالم هستند كه نمی‌تواند هیچ‌گونه تأثیری بر آن‌ها داشته باشد.