با سیر در معارف الهی إن‌شاءالله باید به جایی برسیم كه متوجه گردیم همین طور كه خداوند آب را برای ما خلق كرد، كه عین تری است، اهل البیت(ع) را خلق كرد كه عین انسانیت هستند. هركس هر چقدر می‌خواهد از تری بهره‌مند باشد باید برود آن را از عین تری بگیرد، هیچ‌كس نمی‌گوید این پارتی بازی است که چرا آب عین تری شد. چون می‌داند برای این‌كه سیراب شود عین تری را خلق قرار کردند. حالا چرا اهل البیت(ع) عین طهارت شدند؟ جواب این است برای این‌كه ما از طریق آن‌ها از نقائص خود خارج شویم و به کمال انسانی خود دست یابیم. این‌ها وجودهای مقدسی هستند با طهارتی خاص که اصطلاحاً به آن طهارت تكوینی می‌گویند. قرآن فرمود: «إِنَّمَا یُرِیدُ اللَّهُ لِیُذْهِبَ عَنكُمُ الرِّجْسَ...»؛(18) خدا اراده كرده است که فقط شما اهل‌البیت از هرگونه آلودگی پاک باشید. وقتی می‌فرماید این طهارت را فقط برای آن خانواده اراده کرده است، پس باید آن طهارت یک نوع طهارت خاص باشد، زیرا می‌دانیم خداوند با فرستادن پیامبران و با دستوراتی که از آن طریق به بشر داده، اراده كرده است همه‌ی بشریت از هرگونه پلیدی پاك و مطهر باشند و اساساً پیامبران برای همین طهارت عمومی که به آن طهارت تشریعی گفته می‌شود، ارسال شده‌اند. پس خداوند با احکامی که فرستاده خواسته است همه‌ی بشریت تشریعاً و با انتخاب خود از پلیدی‌ها پاک باشند ولی از طرف دیگراراده كرده است تا فقط خانواده‌ی پیامبر(ص) در طهارت باشند، با دقت در این دو قضیه می‌توان نتیجه گرفت كه آن طهارتی که برای اهل‌البیت(ع) اراده کرده غیر از آن طهارت تشریعی است که برای عموم بشر اراده کرده است. وقتی متوجه شدیم طهارت اهل‌البیت(ع)، طهارت تشریعی نبود، می‌ماند که آن طهارت، طهارتی تكوینی باشد، یعنی ذات و جان آن‌ها عین طهارت باشد. در طهارت تشریعی به انسان‌ها توصیه می‌شود تا خودشان به اندازه‌ای كه می‌خواهند و با انتخاب و اختیار خودشان دستورات دین را عمل کنند تا از آلودگی‌های کفر و ریا و کبر پاک بمانند ولی در طهارت تكوینی اراده‌ی خداوند موجب تحقق آن طهارت می‌شود، مثل مرد یا زن قرار دادن ما که با اراده‌ی تکوینی خدا واقع شده است. منتها امامان معصوم(ع) با اراده‌ی خود باید تلاش کنند آن طهارت تکوینی را در اموری که به انتخاب و اختیار آن‌ها بستگی دارد حفظ کنند و عبادات طولانی آن‌ها جهت حفظ آن طهارت است. از جمله آیاتی که روشن می‌کند عده‌ای را خداوند برگزیده و خالص گردانیده آیه‌ای است که از قول شیطان می‌فرماید: «قَالَ فَبِعِزَّتِكَ لَأُغْوِیَنَّهُمْ أَجْمَعِینَ، إِلَّا عِبَادَكَ مِنْهُمُ الْمُخْلَصِینَ»؛(19) شیطان به خدا گفت: به عزّت تو قسم همه را گمراه می‌کنم مگر آن‌هایی که مخلَص هستند. یعنی تو آن‌ها را خالص گردانیده‌ای، نه این‌که خودشان به تدریج در امر خلوص خود قدم گذاشته باشند.
آنچه عزیزان باید به آن عنایت داشته باشند این است همان طور كه خداوند برای سیراب‌شدن انسان‌ها عین تری را خلق كرده، برای طهارت انسان‌ها نیز انسان‌هایی که عین طهارت‌اند را خلق نموده است. بنابراین خداوند با اراده‌ی تكوینی خود، اهل‌البیت(ع) را مجسمه‌ی هدایت بشریت قرار داد و این از زیبایی‌های نظام اَحسن الهی است كه عین طهارتی را كه در ملائكه گذاشته است، عیناً در انسان‌هایی که امکان الگو‌گیری از آن‌ها ممکن است، قرار داده است. خداوند در قرآن در مورد ملائكه می‌فرماید: «لَا یَعْصُونَ اللَّهَ مَا أَمَرَهُمْ»؛(20) هیچ عصیانی در مقابل امر خدا ندارند. در باره‌ی اهل‌البیت(ع) می‌فرماید: این خانواده عین عصمت‌اند، پس همان‌طور که وجودات مقدس و پاكی در آسمان‌ها موجود است به نام ملائكه، وجودات مقدس و پاكی در زمین هست به نام اهل‌البیت(ع).