وقتی طبق آیه 35 سوره یونس(ع) معنی فرهنگ اهل بیت(ع) روشن شد، جایگاه امام زمان (عج)در عالم روشن می‌شود و این‌كه مردم باید با انتظار خود منتظر چه فكر و فرهنگی باشند، و این‌كه چرا امام زمان (عج)غایب‌اند همه روشن می گردد، آیا آن غیبت به جهت آن نیست كه فكر و فرهنگ آن حضرت غایب است و طریقت فكر حضرت در جامعه اسلامی گم شده است؟(250) تاریخِ مفهوم زدگی، تاریخ غیبت امام زمان(عج) است، وقتی «وجود» منکشف گشت، ظهور حضرت شروع می‌شود. آری؛ رسیدن به طریقتِ تفكر حضوری بدون مقدمات تفكر حصولی ممکن نیست، ولی آن مقدمات در حدّ مقدمه باید باشند و مقصد چیز دیگری است، به گفته حافظ:
روز در كسب هنر كوش كه می خوردن روز
دل چو آیینه در زنگ ظلام اندازد
همان‌طور که در روز باید به کسب و کار پرداخت و در شب مشغول عبادت شد و اگر عبادات شبانه را بخواهیم در روز انجام دهیم نتیجة لازمه را نمی‌گیریم، قبل از طی مقدمات علوم حصولی اگر بخواهیم با وجود مرتبط شویم، آینه دل را در زنگ كدورت گرفتار می‌كنیم، ولی وقتی مقدمات طی شد و آرام‌آرام نور طریقتِ وجودی و حضوری به صحنه جان آمد، باید دیگر همه زندگی تحت‌تأثیر آن قرار گیرد كه گفت:
آن زمان وقت می صبح فروغ است كه شب
گرد خرگاه افق پرده شام اندازد
عده‌ای انتقاد می‌كنند كه چرا از طریق اهل بیت بخواهیم به خدا برسیم، چرا مستقلاً و بدون مدد اهل بیت(ع) به خدا نرسیم؟! در جوابشان می‌گوییم؛ آیا کسی از شما از آن طریقی كه ادعا می‌كنید به خدا رسیده است، یا با یك خدای مفهومی و انتزاعی به سر می‌برد؟ اهل‌بیت(ع) تجسم عینی راه رسیدن به «وجود» خدا هستند و مسلّم طبق قاعدة «كُلُّ ما بِالعَرضِ لابُدَّ اَنَّ یَنْتَهی اِلَی مَا بِالذَات»(251) هركس بخواهد این راه را طی كند باید از طریق كسانی باشد كه بالذات در مقام هدایت الهی قرار گرفته‌اند. ما متهم هستیم که خدا را رها کرده‌ایم و ائمه(ع) را گرفته‌ایم، اتفاقاً ما چون می‌دانیم جز این راه، هیچ راهی «الی الحق» نیست، دامن آن ذوات مقدس را گرفته‌ایم. حرف ما به مخالفان این است كه شما بگویید به کجا رسیده‌اید؟ به حق رسیدید یا به یک مجموعه مفاهیم؟ وقتی این موضوع به خوبی روشن شد ، می بینید که چرا دنیا از پوچی پر است، حتی در مذهبی‌ها و مسلمانانی كه از راه و روش اهل‌بیت(ع) جدا شدند.
حضرت صادق(ع) به دو نفر از یارانشان فرمودند: «شَرَّقَا و غَرَّبا فلا تَجِدانِ عِلْمَاً صَحیحاً اِلَّا شَیْئاً خَرَجَ مِنْ عِنْدِنَا اَهْلَ البَیْت».(252) به شرق روید، به غرب روید، علم صحیحی نمی‌یابید مگر آن چه از ما اهل بیت(ع) صادر شود. حضرت که در این فرمایش نمی‌خواهند خودشان را مطرح کنند بلکه بر خود واجب می‌دانند از حقیقت بزرگی پرده بردارند.