تربیت
Tarbiat.Org

آشتی با خدا از طریق آشتی با خود راستین
اصغر طاهرزاده

نكته بیستم - همه چیز بی معنی می‌شود

وقتی زندگی انسان بیهوده و بی‏معنایی شد، خود را یك شی‏ء در میان اشیاء احساس می‏كند، از برخی تأثیر می‏پذیرد -بدون هیچ مقاومتی- و به برخی دیگر همان تأثیر را منتقل می‏كند -بدون این‌كه بداند چرا- و چون هدفی مشخص ندارد «اشیاء» برای او ابزار و وسیله رسیدن به هدف بشمار نمی‏آیند -چون هدفی در كار نیست- لذا با داشتن امکانات زندگی، تهی از «معنا» است، پوچ و بی‏هدف. در این شرایط »كلمات از حال می‏روند و همراه آن‌ها اشیاء و وظایف اشیاء ناپدید می‏گردند.
اگر انسان با اُسِّ اساسِ معنی، و معنای محض یعنی خدا روبه‌رو نباشد، هیچ چیز برای او متعالی نخواهد بود، حتی خودش و این بدترین رویارویی با خود است و با همه چیز