در این بخش نیز حقایق بزرگى نهفته است:
1ـ من کیستم؟
او قبل از هر چیز خودش را به جمعیّت معرفى مى کند و عذر و بهانه ها را از آنها مى گیرد، تا کسى نگوید من بى خبر بودم و دختر پیامبر را نشناختم وگرنه به یاریش بر مى خاستم.
او مخصوصاً روى نسبتش به پیامبر(صلى الله علیه وآله) تکیه مى کند، و ارتباطش با على(علیه السلام) را بازگو مى نماید، سپس تأکید مى کند که آنچه را مى گویم عین حقیقت است، سخنى را نسنجیده نمى گویم، و کلمه اى بى حساب بر زبان نمى آورم. درست بشنوید و ببینید چه مى گویم و مسئولیت عظیم خود را در برابر این حادثه دریابید!
2ـ دلسوزى فوق العاده
سپس علاقه رسول الله(صلى الله علیه وآله) را به آنها یادآور مى شود که چگونه از رنج هاى آنها رنج مى برد، و چگونه در غم هاى آنها شریک بود، مخصوصاً روى پنج وصف از اوصاف پیامبر که قرآن مجید در یک آیه روى آن تکیه کرده است، تکیه فرمود: «پیامبرى برخاسته از دل جامعه و از میان توده مردم بسوى شما آمد، پیامبرى دلسوز، و علاقه مند به هدایت شما، و پیامبرى پر محبّت، و مهربان».
اوصافى که همه اصحاب آن را در رسول الله(صلى الله علیه وآله) دیده بودند و مى شناختند.
3ـ زحمات طاقت فرساى پیامبر(صلى الله علیه وآله)
سپس زحمات سنگین پیامبر(صلى الله علیه وآله) را یادآور مى شود که چگونه یک تنه براى ابلاغ آن رسالت بزرگ برخاست، و کمترین انحرافى در او راه نیافت، بینى گردنکشان را به خاک مالید، و مغز متکبّران را در هم کوبید، و سلاح او در برابر حق جویان و حق طلبان منطق و دلیل و موعظه و حکمت بود، تا آن که قدرت مشرکان را در هم شکست، و بتکده ها فرو ریخت، و دشمنان خدا پراکنده شدند، ظلمت ها بر طرف شد و سپیده دمید، خفاش ها فرار کردند، و گروهى توانستند آشکارا نغمه «لا اله الا الله» سر دهند و آواى توحید را در دیار کفر زمزمه کنند.
4ـ شما این گونه بودید!
فاطمه(علیها السلام) به یاد آنها مى آورد که آن روز شما اگر گروه اندک با ایمان در میان طوفان سخت و وحشتناک گرفتار بودید، از یکسو وسوسه هاى دوران شرک و بت پرستى گاه و بیگاه به سراغتان مى آمد و شما را به لب پرتگاه آتش دوزخ مى کشید، و از سوى دیگر دشمنان نیرومند و بى رحم از هر طرف شما را احاطه کرده بودند به گونه اى که با یک چشم بر هم زدن ممکن بود شما را زیر دست و پاى خود له کنند و آن چنان در فشار بودید که جز آب ناگوار و غذاى نامناسب و خشن چیزى نصیبتان نمى شد و پیوسته از آینده خود بیمناک بودید.
اما خدا اراده کرده بود دندان این گرگان خونخوار را بشکند، و سرهاى این افعى ها را به سنگ بکوبد، و این گروه مستضعف و اندک را بر آنها مسلّط کند، و چنین کرد.
چیزى نگذشت که آتش فتنه ها خاموش گشت، و طوفان ها فرو نشست، اهریمنان فرار کردند، و راهزنان و دزدان که از تاریکى هاى شب ظلمانى جاهلیّت استفاده مى کردند با طلوع آفتاب عالمتاب اسلام در بیغوله ها پنهان شدند.
آرى فاطمه(علیها السلام) این لحظات حساس را که هر روزش همچون یک قرن بر دوش مؤمنان سنگینى مى کرد به یاد آنها مى آورد، تا نعمت هاى عظیم خدا را به دست فراموشى نسپارد، و مواهب الهى را ناسپاسى نکنند، و در تداوم این خط الهى و رسالت عظیم بکوشند و تسلیم جوسازى ها نشوند.
5ـ خدمات على(علیه السلام)
دختر پیامبر(صلى الله علیه وآله) در این میان خدمات بزرگ حضرت على(علیه السلام) را یادآور مى شود، که چگونه پیامبر(صلى الله علیه وآله) در حوادث خطرناک، او را به مقابله مى فرستاد، و او با ایثارگرى فوق العاده و جانبازى و فداکارى تمام، به مقابله بر مى خاست، در کام فتنه ها فرو مى رفت و آن را خاموش مى کرد و پیروزمند باز مى گشت، سرهاى سرکشان را با شمشیر خود فرو مى افکند و دماغ طاغوت ها را به خاک مى مالید، و همه جا یار و یاور پیامبر(صلى الله علیه وآله) و حامى و پشتیبان او بود.
آرى چنین کسى مى تواند تداوم بخش خط این انقلاب بزرگ و مانع انحراف آن باشد.