1 - بقره(2)، 284.
2 - بقره(2)، 283 ـ 282.
3 - بقره(2)، 240.
4 - بقره / 230، احزاب / 49.
5 - نساء(4)، 20.
6 - نساء(4)، 23.
7 - بقره(2)، 223 ـ 222.
8 - نساء(4)، 35.
9 - نساء(4)، 11.
10 - حجرات(49)، 9.
11 - بقره(2)، 275.
12 - جمعه(62)، 10.
13 - مائده(5)، 1.
14 - مائده(5)، 38.
15 - نور(24)، 2.
16 - احزاب(33)، 36.
17 - احزاب(33)، 6.
18 - نساء(4)، 65.
19 - وسائل‌الشیعه، ج 27، ص 232.
20 - بحارالانوار، ج 77، ص 419.
21 - عوالى‌اللئآلى، ج1، ص268
22 - نساء(4)، 10.
23 - توبه(9)، 36.
24 - بقره(2)، 189.
25 - انفال(8)، 22.
26 - نساء(4)، 59.
27 - مبناى این سخن نظریه «استیلا» است كه یكى از نظریاتى است كه در باب حكومت و سیاست، از جانب برخى علماى اهل سنّت نظیر امام شافعى، غزالى، مارودى، ابن‌تیمیه و دیگران به آن اشاره شده است. مثلا از امام شافعى نقل شده كه «مَنْ وَلَّى الْخلافَةَ فَاجْتَمَعَ عَلَیْهِ النّاسُ وَ رَضُوا بِهِ فَهُوَ خَلیفَةٌ وَ مَنْ غَلَبَهُمْ بِالسَّیْفِ حَتّى صارَ خَلیفَةً فَهُوَ خَلیفَةٌ». براى مطالعه بیشتر مراجعه كنید به: ابوزهره، محمد [بى‌تا]؛ تاریخ المذاهب الاسلامیه و العقائد و تاریخ المذاهب الفقهیه؛ الجزء الاول.
28 - بسته به این كه دوران غیبت صغراى امام زمان(علیه السلام) را، كه آن حضرت از طریق نوّاب خاص با مردم رابطه داشتند، در این دوره داخل كنیم یا آن را به حساب نیاوریم.
29 - ر. ك. به: سلطان الواعظین شیرازى، شبهاى پیشاور در دفاع از حریم تشیّع، ص.ص 997 ـ 975.
30 - مائده(5)، 67.
31 - نهج‌البلاغه فیض‌الاسلام، خ 3.
32 - مائده(5)، 116.
33 - نساء(4)، 131.
34 - احزاب(33)، 6.
35 - نساء(4)، 59.
36 - در این جا اگر حق رابه دیگرى واگذار كنند دیگر قابل برگشت و رجوع نیست امّا اگر دیگرى را وكیل كنند مى‌توانند هر موقع كه بخواهند آن را فسخ كرده و پس بگیرند. در اندیشه سیاسى، در مورد چگونگى رأى مردم و ماهیت آن، هر دو نظر ابراز شده است.
37 - نهج‌البلاغه، خ 40.
38 - بقره(2)، 85.
39 - اكمال‌الدین، ج 1، ص 483.
40 - اصول كافى، ج 1، ص 67؛ وسایل‌الشیعه، ج 18، ص 98.
41 - لقمان(31)، 13.
42 - نساء(4)، 48.
43 - صحیفه نور، ج 15، ص 76.