منظور از مقبولیت، «پذیرش مردمى » است. اگر مردم به فرد یا گروهى براى حكومت تمایل نشان دهند و خواستار اِعمال حاكمیت از طرف آن فرد یا گروه باشند و در نتیجه حكومتى بر اساس خواست و اراده مردم تشكیل گردد گفته مىشود آن حكومت داراى مقبولیت است و در غیر این صورت از مقبولیت برخوردار نیست. به عبارت دیگر، حاكمان و حكومتها را مىتوان به دو دسته كلى تقسیم كرد: الف ـ حاكمان و حكومتهایى كه مردم و افراد یك جامعه از روى رضا و رغبت تن به حاكمیت و اِعمال سلطه آنها مىدهند؛ ب ـ حاكمان و حكومتهایى كه مردم و افراد یك جامعه از روى اجبار و اكراه از آنان اطاعت مىكنند؛ ویژگى ِ مقبولیت اختصاص به دسته اول دارد.
(صفحه 54 )