«رُوَیْداً یُسْفِرُ الظَّلَامُ كَأَنْ قَدْ وَرَدَتِ الْأَظْعَانُ یُوشِكُ مَنْ أَسْرَعَ أَنْ یَلْحَقَ»؛
کمی تأمل کن، بگذار تا پردة تاریك حجاب دنیا كنار برود. آنگاه گویا قافلة جهانیان به قیامت رسیده و گویا محمل‌ها و شترها وارد محشر شده‌اند و آن‌کس که بشتابد کاروان را دریابد.
هر چه بیشتر به زندگی ابدی فکر کنیم نسبت به زندگی دنیایی بیدارتر و بیناتر خواهیم بود، این مسئله به پیری یا جوانی هم ربطی ندارد، عوامل غفلت از قیامت را باید از ذهن بیرون كرد. این‌طور نیست که فکر کنیم وقتی پیر شدیم احساس نزدیک بودن به حیات ابدی را به‌دست خواهیم آورد. خیر! این‌طور نیست. وقتی نسبت به قیامت هوشیار شدید بصیرتتان نسبت به دنیا و عیب‌ها و حیله‌های آن ظاهر می‌شود و در بصیرتی در راستای بصیرت امامتان حضرت امیرالمؤمنین(ع) قرار می‌گیرید و آنچه حضرت می‌فرمایند را حس می‌كنید. می‌فرمایند: گویا محمل‌ها و شترهای سیركننده به محشر در آن‌جا وارد شده‌اند. انسان بصیر همین حالا خود را آن جا حس می‌كند، كسانی که هنوز در انتخاب راه صحیح دچار مشكل هستند خود را در قیامت نمی‌یابند، از طرفی انسان به اندازه‌ای كه خود را در قیامت یافت به بهترین انتخاب‌ها دست می‌زند.
تنها چیزی كه از بابت آن باید برای خودمان نگران باشیم نشناختن حد زندگی دنیا است. باید حد زندگی دنیا را درست بشناسیم تا خود را لگدمال امیال دنیایی نكنیم. برای رسیدن به این بصیرت و واردشدن در چنین احساسی، پیری یا جوانی فرق نمی‌كند، هركس در این مسیر حرکت کند می‌رسد، نه هركس پیر بشود وارد چنین احساسی می‌شود. می‌فرمایند: «یُوشِكُ مَنْ أَسْرَعَ أَنْ یَلْحَقَ» كسی كه سرعت بگیرد تا به قیامت برسد، می‌رسد. كسی كه دائماً تلاش خود را در قیامت بیابد و جهت قلب خود را در امور زندگی متوجه قیامت کند، خود را در قیامت می‌یابد، چون قیامت یک عالَم برتر است که هم‌اکنون موجود است و امام رضا(ع) فرمودند: هرکس معتقد باشد هم‌اکنون قیامت نیست از ما نیست.(117) و در همین راستا پیامبر(ص) می‌فرمایند: «اَلْانَ قِیامَتی قائِم»(118) كمی به این جمله فكر كنید؛ می‌فرمایند: «همین حالا قیامتِ من قائم است» یعنی من همین حالا خودم را در قیامت می‌یابم. امیرالمؤمنین(ع) هم می‌فرمایند: «لَوْ کُشِفَ الْغِطاءُ مَازْدَدْتُ یقیناً»؛(119) اگر پرده ها عقب برود چیزی به یقین من اضافه نمی‌شود. یعنی من فوق حجاب دنیا با قیامتی که هم‌اکنون موجود است مرتبط هستم و به آن یقین دارم. پس وقتی قیامت هم‌اکنون موجود است می‌توان همین حالا با آن زندگی کرد. آیا فقط با مردن باید به قیامت نزدیك شویم یا با انصراف از دنیا این کار ممکن است؟ حضرت فرمودند: تو حدّ دنیا را بشناس، زیاد به یاد مرگ باش، آرام‌آرام توجه نفس به عالم برتر، تو را از هم‌اکنون وارد آن عالم می‌کند. تعبیر حضرت بسیار زیبا است. می‌فرمایند: «یُوشِكُ مَنْ أَسْرَعَ أَنْ یَلْحَقَ» کسی که به سوی قیامت سرعت بگیرد تا به آن برسد، به آن می‌رسد. ولذا نسبت به زندگی موقت دنیا از یک طرف و نسبت به قیامت ابدی از طرف دیگر بصیر می‌گردد و ابدیت خود را با عمق جان می‌یابد. و به عبارت دیگر واقعیت‌شناس می‌شود و خیال‌ها او را نمی‌ربایند. در ادامه می‌فرمایند: