تربیت
Tarbiat.Org

اصول کافی جلد 4
ابی‏جعفر محمد بن یعقوب کلینی مشهور به شیخ کلینی

باب كیفیت نشستن‏

بَابُ الْجُلُوسِ
1- عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ عَنِ النَّوْفَلِیِّ عَنْ عَبْدِ الْعَظِیمِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ الْحَسَنِ الْعَلَوِیِّ رَفَعَهُ قَالَ كَانَ النَّبِیُّ ص یَجْلِسُ ثَلَاثاً الْقُرْفُصَا وَ هُوَ أَنْ یُقِیمَ سَاقَیْهِ وَ یَسْتَقْبِلَهُمَا بِیَدَیْهِ وَ یَشُدَّ یَدَهُ فِی ذِرَاعِهِ وَ كَانَ یَجْثُو عَلَى رُكْبَتَیْهِ وَ كَانَ یَثْنِی رِجْلًا وَاحِدَةً وَ یَبْسُطُ عَلَیْهَا الْأُخْرَى وَ لَمْ یُرَ ص مُتَرَبِّعاً قَطُّ
@@اصول كافى جلد 4 صفحه: 482 روایة: 1@*@
ترجمه :
1- عبدالعظیم بن عبداللّه در حدیث مرفوعى (كه سند را بمعصوم علیه السلام رسانده) حدیث كند كه فرمود: پیغمبر (ص) سه جور مى‏نشست:
1- سرپا مى‏نشست و آن اینگونه است كه ساقهاى پا را از زمین بلند كند و دو زانو را در میان دو دست خود حلقه وار بگیرد (و رانها را بشكم بچسباند) و بشانه پاها را ببندد 2- و گاهى دو زانو مى‏نشست 3 و گاهى یك پا را خم مى‏كرد و پاى دیگر را روى آن مى‏انداخت، و هرگز دیده نشد كه آنحضرت (ص) چهار زانو بنشیند.
2- عَلِیُّ بْنُ إِبْرَاهِیمَ عَنْ أَبِیهِ عَنِ ابْنِ أَبِی عُمَیْرٍ عَمَّنْ ذَكَرَهُ عَنْ أَبِی حَمْزَةَ الثُّمَالِیِّ قَالَ رَأَیْتُ عَلِیَّ بْنَ الْحُسَیْنِ ع قَاعِداً وَاضِعاً إِحْدَى رِجْلَیْهِ عَلَى فَخِذِهِ فَقُلْتُ إِنَّ النَّاسَ یَكْرَهُونَ هَذِهِ الْجِلْسَةَ وَ یَقُولُونَ إِنَّهَا جِلْسَةُ الرَّبِّ فَقَالَ إِنِّی إِنَّمَا جَلَسْتُ هَذِهِ الْجِلْسَةَ لِلْمَلَالَةِ وَ الرَّبُّ لَا یَمَلُّ وَ لَا تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَ لَا نَوْمٌ‏
@@اصول كافى جلد 4 صفحه: 482 روایة: 2@*@
ترجمه :
2- ابو حمزه ثمالى گوید: حضرت على بن الحسین علیهما السلام را دیدم كه نشسته بود و یكى از دو پاى خود را بر ران دیگر گذارده بود، من عرضكردم: مردم از این نوع نشستن خوششان نیاید و میگویند: این نشستن پروردگار است؟ حضرت فرمود: اینكه من اینطور نشستم براى این بود كه دلتنگ بودم، و پروردگار كه دلتنگ نمى‏شود و چرب و خواب او را نمى‏گیرد.
توضیح در ضمن حدیث (5) شرحى بر این حدیث نیز بیاید.
3- عَلِیٌّ عَنْ أَبِیهِ عَنِ ابْنِ أَبِی عُمَیْرٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُرَازِمٍ عَنْ أَبِی سُلَیْمَانَ الزَّاهِدِ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ مَنْ رَضِیَ بِدُونِ التَّشَرُّفِ مِنَ الْمَجْلِسِ لَمْ یَزَلِ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ وَ مَلَائِكَتُهُ یُصَلُّونَ عَلَیْهِ حَتَّى یَقُومَ‏
@@اصول كافى جلد 4 صفحه: 482 روایة: 3@*@
ترجمه :
3- حضرت صادق (ع) فرمود: هر كه بمجلسى بدون تشریفات خشنود باشد خداى عزوجل و فرشتگانش پیوسته بر او رحمت فرستند تا از آن مجلس برخیزد.
4- عَلِیُّ بْنُ إِبْرَاهِیمَ عَنْ أَبِیهِ عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِهِ عَنْ طَلْحَةَ بْنِ زَیْدٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ كَانَ رَسُولُ اللَّهِ ص أَكْثَرَ مَا یَجْلِسُ تُجَاهَ الْقِبْلَةِ
@@اصول كافى جلد 4 صفحه: 483 روایة: 4 @*@
ترجمه :
4- و نیز فرمود علیه السلام: كه رسول خدا (ص) بیشتر اوقات كه مى‏نشست رو بقبله بود.
5- أَبُو عَبْدِ اللَّهِ الْأَشْعَرِیُّ عَنْ مُعَلَّى بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ الْوَشَّاءِ عَنْ حَمَّادِ بْنِ عُثْمَانَ قَالَ جَلَسَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع مُتَوَرِّكاً رِجْلُهُ الْیُمْنَى عَلَى فَخِذِهِ الْیُسْرَى فَقَالَ لَهُ رَجُلٌ جُعِلْتُ فِدَاكَ هَذِهِ جِلْسَةٌ مَكْرُوهَةٌ فَقَالَ لَا إِنَّمَا هُوَ شَیْ‏ءٌ قَالَتْهُ الْیَهُودُ لَمَّا أَنْ فَرَغَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ مِنْ خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ اسْتَوَى عَلَى الْعَرْشِ جَلَسَ هَذِهِ الْجِلْسَةَ لِیَسْتَرِیحَ فَأَنْزَلَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ اللَّهُ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ لا تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَ لا نَوْمٌ وَ بَقِیَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع مُتَوَرِّكاً كَمَا هُوَ
@@اصول كافى جلد 4 صفحه: 483 روایة: 5@*@
ترجمه :
5- حماد بن عثمان گوید: حضرت صادق (ع) روى پاى چپ نشست و پاى راست را روى ران چپ گذارد، پس مردى باو عرضكرد: قربانت گردم این نوع نشستن خوب نیست!؟ فرمود: نه این حرفى است كه یهود گویند: كه چون خداى عزوجل از آفریدن آسمانها و زمین فارغ شد، و بر عرش استوار گردید براى استراحت (و رفع خستگى) اینگونه نشست، پس خداى تعالى این آیه (یعنى آیة الكرسى) را نازل كرد: «اللّه لا اله هو الحى القیوم لا تأخذه سنة و لا نوم» و حضرت صادق (ع) بهمانطور كه نشسته بود حركت نكرد.
6- عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ عَنْ أَبِیهِ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ الْمُغِیرَةِ عَمَّنْ ذَكَرَهُ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ كَانَ رَسُولُ اللَّهِ ص إِذَا دَخَلَ مَنْزِلًا قَعَدَ فِی أَدْنَى الْمَجْلِسِ إِلَیْهِ حِینَ یَدْخُلُ‏
@@اصول كافى جلد 4 صفحه: 483 روایة: 6@*@
ترجمه :
6- حضرت صادق (ع) فرمود: رسول خدا (ص) اینگونه بود كه در هر منزلى وارد مى‏شد همان دم در مى‏نشست.
7- مُحَمَّدُ بْنُ یَحْیَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِیسَى عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ یَحْیَى عَنْ طَلْحَةَ بْنِ زَیْدٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ قَالَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ ع سُوقُ الْمُسْلِمِینَ كَمَسْجِدِهِمْ فَمَنْ سَبَقَ إِلَى مَكَانٍ فَهُوَ أَحَقُّ بِهِ إِلَى اللَّیْلِ قَالَ وَ كَانَ لَا یَأْخُذُ عَلَى بُیُوتِ السُّوقِ كِرَاءً
@@اصول كافى جلد 4 صفحه: 483 روایة: 7@*@
ترجمه :
7- و نیز فرمود علیه السلام: امیر المؤمنین علیه السلام فرموده: بازار مسلمانان چون مسجد آنها است، پس هركس بمكانى از آن پیشى گرفت (و زودتر از دیگران در جائى نشست) او سزاوارتر است بدانجا تا بشب، و فرمود: آنحضرت از دكانهاى بازار كرایه از مردم نمى‏گرفت.
8- عَلِیُّ بْنُ إِبْرَاهِیمَ عَنْ أَبِیهِ عَنِ النَّوْفَلِیِّ عَنِ السَّكُونِیِّ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص یَنْبَغِی لِلْجُلَسَاءِ فِی الصَّیْفِ أَنْ یَكُونَ بَیْنَ كُلِّ اثْنَیْنِ مِقْدَارُ عَظْمِ الذِّرَاعِ لِئَلَّا یَشُقَّ بَعْضُهُمْ عَلَى بَعْضٍ فِی الْحَرِّ
@@اصول كافى جلد 4 صفحه: 483 روایة: 8@*@
ترجمه :
8- و نیز فرمود علیه السلام: شایسته است براى آنان كه در تابستان دور هم مى‏نشینند كه میان هر دو نفر باندازه یك استخوان ذراع فاصله باشد كه از گرما ناراحت نشوند.
9- عَلِیٌّ عَنْ أَبِیهِ عَنِ ابْنِ أَبِی عُمَیْرٍ عَنْ حَمَّادِ بْنِ عُثْمَانَ قَالَ رَأَیْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع یَجْلِسُ فِی بَیْتِهِ عِنْدَ بَابِ بَیْتِهِ قُبَالَةَ الْكَعْبَةِ
@@اصول كافى جلد 4 صفحه: 484 روایة: 9@*@
ترجمه :
9- حماد بن عثمان گوید: حضرت صادق (ع) را دیدم در اطاقش در رو بقبله مى‏نشست.