بَابُ مُكَاتَبَةِ أَهْلِ الذِّمَّةِ
1- أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدٍ الْكُوفِیُّ عَنْ عَلِیِّ بْنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِیٍّ عَنْ عَلِیِّ بْنِ أَسْبَاطٍ عَنْ عَمِّهِ یَعْقُوبَ بْنِ سَالِمٍ عَنْ أَبِی بَصِیرٍ قَالَ سُئِلَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع عَنِ الرَّجُلِ یَكُونُ لَهُ الْحَاجَةُ إِلَى الْمَجُوسِیِّ أَوْ إِلَى الْیَهُودِیِّ أَوْ إِلَى النَّصْرَانِیِّ أَوْ أَنْ یَكُونَ عَامِلًا أَوْ دِهْقَاناً مِنْ عُظَمَاءِ أَهْلِ أَرْضِهِ فَیَكْتُبُ إِلَیْهِ الرَّجُلُ فِی الْحَاجَةِ الْعَظِیمَةِ أَ یَبْدَأُ بِالْعِلْجِ وَ یُسَلِّمُ عَلَیْهِ فِی كِتَابِهِ وَ إِنَّمَا یَصْنَعُ ذَلِكَ لِكَیْ تُقْضَى حَاجَتُهُ قَالَ أَمَّا أَنْ تَبْدَأَ بِهِ فَلَا وَ لَكِنْ تُسَلِّمُ عَلَیْهِ فِی كِتَابِكَ فَإِنَّ رَسُولَ اللَّهِ ص قَدْ كَانَ یَكْتُبُ إِلَى كِسْرَى وَ قَیْصَرَ
@@اصول كافى جلد 4 صفحه: 468 روایة: 1@*@
ترجمه :
1- ابو بصیر گوید: از حضرت صادق علیه السلام پرسیدند: از اینكه (اگر) مردى نیازى بگبر یا یهودى یا نصرانى داشت، یا اینكه یكى از آنها براى او كار مىكند یا دهقان و از بزرگان سرزمین اوست، و این مرد در حاجت مهمى باو نامه مىنویسد آیا در آغاز نامه نام آن مرد كافر را بنویسد، و در نامه سلام باو بنویسد؟ و البته این كار را هم فقط بخاطر گذشتن كارش مىكند؟ فرمود: اما اینكه نام او را در آغاز نامه بنویسى پس نكن (اجازه نمیدهم) ولى در نامهات سلام براى او بنویس زیرا رسول خدا (ص) نیز بسا كه براى كسرى (پادشاه ایران) و قیصر (سلطان روم) نامه مىنوشت.
2- عَلِیُّ بْنُ إِبْرَاهِیمَ عَنْ أَبِیهِ عَنْ إِسْمَاعِیلَ بْنِ مَرَّارٍ عَنْ یُونُسَ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع عَنِ الرَّجُلِ یَكْتُبُ إِلَى رَجُلٍ مِنْ عُظَمَاءِ عُمَّالِ الْمَجُوسِ فَیَبْدَأُ بِاسْمِهِ قَبْلَ اسْمِهِ فَقَالَ لَا بَأْسَ إِذَا فَعَلَ لِاخْتِیَارِ الْمَنْفَعَةِ
@@اصول كافى جلد 4 صفحه: 468 روایة: 2@*@
ترجمه :
2- عبداللّه بن سنان از حضرت صادق (ع) حدیث كند كه درباره مردى كه به یكى از بزرگان كارمندان گبر نامه بنویسد و در آن نامه پیش از نام خودش نام او را بنویسد آنحضرت علیه السلام فرمود: باكى نیست اگر اینكار را بخاطر سودى كند.