تربیت
Tarbiat.Org

اصول کافی جلد 4
ابی‏جعفر محمد بن یعقوب کلینی مشهور به شیخ کلینی

باب سلام كردن‏

بَابُ التَّسْلِیمِ
1- عَلِیُّ بْنُ إِبْرَاهِیمَ عَنْ أَبِیهِ عَنِ النَّوْفَلِیِّ عَنِ السَّكُونِیِّ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص السَّلَامُ تَطَوُّعٌ وَ الرَّدُّ فَرِیضَةٌ
@@اصول كافى جلد 4 صفحه: 458 روایة: 1@*@
ترجمه :
1- حضرت صادق (ع) فرمود: رسول خدا (ص) فرمود: سلام كردن مستحب است و رد (یعنى جواب) آن واجب است.
2- وَ بِهَذَا الْإِسْنَادِ قَالَ مَنْ بَدَأَ بِالْكَلَامِ قَبْلَ السَّلَامِ فَلَا تُجِیبُوهُ وَ قَالَ ابْدَءُوا بِالسَّلَامِ قَبْلَ الْكَلَامِ فَمَنْ بَدَأَ بِالْكَلَامِ قَبْلَ السَّلَامِ فَلَا تُجِیبُوهُ‏
@@اصول كافى جلد 4 صفحه: 459 روایة: 2@*@
ترجمه :
2- و نیز رسول خدا (ص) فرمود: هر كه پیش از سلام كردن آغاز بسخن كند پاسخش را نگوئید، و فرمود: پیش از سخن گفتن بسلام كردن آغاز گفتار كنید، و هر كه پیش از سلام كردن آغاز سخن كرد پاسخش ندهید.
3- وَ بِهَذَا الْإِسْنَادِ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص أَوْلَى النَّاسِ بِاللَّهِ وَ بِرَسُولِهِ مَنْ بَدَأَ بِالسَّلَامِ‏
@@اصول كافى جلد 4 صفحه: 459 روایة: 3@*@
ترجمه :
3- و نیز رسول خدا (ص) فرمود: نزدیكترین مردم بخدا و رسولش كسى است كه بسلام آغاز گفتار كند.
4- عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ سَهْلِ بْنِ زِیَادٍ عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ أَبِی نَجْرَانَ عَنْ عَاصِمِ بْنِ حُمَیْدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ ع قَالَ كَانَ سَلْمَانُ رَحِمَهُ اللَّهُ یَقُولُ أَفْشُوا سَلَامَ اللَّهِ فَإِنَّ سَلَامَ اللَّهِ لَا یَنَالُ الظَّالِمِینَ‏
@@اصول كافى جلد 4 صفحه: 459 روایة: 4@*@
ترجمه :
4- حضرت باقر (ع) فرمود: سلمان رحمة اللّه همیشه مى‏گفت: سلام خدا را آشكار كنید زیرا سلام خدا بستمكاران نمى‏رسد.
توضیح فیض (ره) گوید: آشكارا كردن سلام باینست كه بهر كس برخورد كردید سلام كنید هر كه خواهد باشد، و معناى گفته سلمان اینست كه بهر كه برخورد كردید سلام كنید (و فكر نكنید كه ممكن است برخى از مردم شایسته سلام نباشند) زیرا اگر سزاوار سلام نباشد مانند اینكه از ستمكاران باشد سلام خدا باو نرسد.
5- عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ ابْنِ فَضَّالٍ عَنْ ثَعْلَبَةَ بْنِ مَیْمُونٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ قَیْسٍ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ ع قَالَ إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ یُحِبُّ إِفْشَاءَ السَّلَامِ‏
@@اصول كافى جلد 4 صفحه: 460 روایة: 5@*@
ترجمه :
5- حضرت باقر (ع) فرمود: بدرستیكه خداى عزوجل دوست دارد آشكار كردن سلام را.
6- عَنْهُ عَنِ ابْنِ فَضَّالٍ عَنْ مُعَاوِیَةَ بْنِ وَهْبٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ قَالَ إِنَّ الْبَخِیلَ مَنْ یَبْخَلُ بِالسَّلَامِ‏
@@اصول كافى جلد 4 صفحه: 460 روایة: 6@*@
ترجمه :
6- حضرت صادق (ع) فرمود: بخیل كسى است كه از سلام كرن بخل كند.
7- عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ سَهْلِ بْنِ زِیَادٍ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ الْأَشْعَرِیِّ عَنِ ابْنِ الْقَدَّاحِ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ إِذَا سَلَّمَ أَحَدُكُمْ فَلْیَجْهَرْ بِسَلَامِهِ لَا یَقُولُ سَلَّمْتُ فَلَمْ یَرُدُّوا عَلَیَّ وَ لَعَلَّهُ یَكُونُ قَدْ سَلَّمَ وَ لَمْ یُسْمِعْهُمْ فَإِذَا رَدَّ أَحَدُكُمْ فَلْیَجْهَرْ بِرَدِّهِ وَ لَا یَقُولُ الْمُسَلِّمُ سَلَّمْتُ فَلَمْ یَرُدُّوا عَلَیَّ ثُمَّ قَالَ كَانَ عَلِیٌّ ع یَقُولُ لَا تَغْضَبُوا وَ لَا تُغْضِبُوا أَفْشُوا السَّلَامَ وَ أَطِیبُوا الْكَلَامَ وَ صَلُّوا بِاللَّیْلِ وَ النَّاسُ نِیَامٌ تَدْخُلُوا الْجَنَّةَ بِسَلَامٍ ثُمَّ تَلَا ع عَلَیْهِمْ قَوْلَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ السَّلامُ الْمُؤْمِنُ الْمُهَیْمِنُ‏
@@اصول كافى جلد 4 صفحه: 460 روایة: 7 @*@
ترجمه :
7- ابن قداح گوید: حضرت صادق (ع) فرمود: هرگاه یكى از شماها سلام كند باید بلند سلام كند و نگوید: من سلام كردم و جواب مرا ندادند، زیرا شاید سلام كرده و آنها نشنیده‏اند، چون یكى از شماها جواب سلام گوید: باید بلند جواب دهد مسلمانى نگوید: كه من سلام كردم و بمن جواب ندادند، سپس فرمود: على علیه السلام همیشه مى‏فرمود: خشم نكنید و كسى را هم بخشم نیاورید، سلام را آشكار گویید و گفتارتان را خوش كنید، در شب نماز بخوانید آنگاهیكه مردم در خوابند (مقصود نماز شب است) تا بسلامتى ببهشت روید، سپس این گفتار خداى عزوجل را براى مردم خواند: «السلام المؤمن المهیمن» (سوره حشر آیه 23) (یعنى خدائى كه سالم از هرگونه عیب و نقصى است و امان دهنده و نگهبان است، و منظور امام از استشهاد باین آیه اینست كه سلام یكى از نامهاى خدا است).
8- مُحَمَّدُ بْنُ یَحْیَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِیسَى عَنِ ابْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ الْبَادِی بِالسَّلَامِ أَوْلَى بِاللَّهِ وَ بِرَسُولِهِ‏
@@اصول كافى جلد 4 صفحه: 460 روایة: 8@*@
ترجمه :
8- حضرت صادق (ع) فرمود: آنكه آغاز بسلام كند بخدا و رسولش نزدیكتر است.
9- عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ عَنْ عَلِیِّ بْنِ الْحَكَمِ عَنْ أَبَانٍ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ الْمُنْذِرِ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع یَقُولُ مَنْ قَالَ السَّلَامُ عَلَیْكُمْ فَهِیَ عَشْرُ حَسَنَاتٍ وَ مَنْ قَالَ السَّلَامُ عَلَیْكُمْ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ فَهِیَ عِشْرُونَ حَسَنَةً وَ مَنْ قَالَ السَّلَامُ عَلَیْكُمْ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ فَهِیَ ثَلَاثُونَ حَسَنَةً
@@اصول كافى جلد 4 صفحه: 460 روایة: 9@*@
ترجمه :
9- حسن بن منظر گوید: شنیدم كه حضرت صادق (ع) مى‏فرمود: هركس (را) بگوید: «السلام علیكم» ده حسنه است، و هر كه (را) بگوید: «السلام علیكم و رحمة الله» بیست حسنه است، و هر كه (را) بگوید: «السلام علیكم و رحمة اللّه و بركاته» سى حسنه است.
10- عَلِیُّ بْنُ إِبْرَاهِیمَ عَنْ أَبِیهِ عَنْ صَالِحِ بْنِ السِّنْدِیِّ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ بَشِیرٍ عَنْ مَنْصُورِ بْنِ حَازِمٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ ثَلَاثَةٌ تُرَدُّ عَلَیْهِمْ رَدَّ الْجَمَاعَةِ وَ إِنْ كَانَ وَاحِداً عِنْدَ الْعُطَاسِ یُقَالُ یَرْحَمُكُمُ اللَّهُ وَ إِنْ لَمْ یَكُنْ مَعَهُ غَیْرُهُ وَ الرَّجُلُ یُسَلِّمُ عَلَى الرَّجُلِ فَیَقُولُ السَّلَامُ عَلَیْكُمْ وَ الرَّجُلُ یَدْعُو لِلرَّجُلِ فَیَقُولُ عَافَاكُمُ اللَّهُ وَ إِنْ كَانَ وَاحِداً فَإِنَّ مَعَهُ غَیْرَهُ‏
@@اصول كافى جلد 4 صفحه: 461 روایة: 10@*@
ترجمه :
10- حضرت صادق (ع) فرمود: سه كس هستند كه گرچه یك نفر باشند ولى درباره آنها بصیغه جمع (مانند صیغه شما در فارسى) جواب داده شود یكى در جائیكه كسى عطسه زند كه باو گفته شود: «یرحمكم الله» (یعنى خدا بشما رحمت فرستد كه در اینجا) اگر چه كسى دیگر با او نباشد (بصیغه جمع گفته شود) و دیگر مردى كه بمرد دیگرى سلام كند كه مى‏گوید: «السلام علیكم» (یعنى درود بر شما) و دیگر مردى كه براى مرد دیگر دعا كند كه مى‏گوید: «عافاكم الله» (یعنى خداوند شما را عافیت بخشد) كه اگر چه یكى است ولى دیگرى با او هست (مقصود از آن دیگر فرشته‏هاى نویسنده و نگهبانان و دیگر از ایشان كه با انسان هستند مى‏باشد چنانچه فیض و مجلسى رحمهمااللّه فرموده‏اند.)
11- مُحَمَّدُ بْنُ یَحْیَى عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَیْنِ رَفَعَهُ قَالَ كَانَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع یَقُولُ ثَلَاثَةٌ لَا یُسَلَّمُونَ الْمَاشِی مَعَ الْجَنَازَةِ وَ الْمَاشِی إِلَى الْجُمُعَةِ وَ فِی بَیْتِ الْحَمَّامِ‏
@@اصول كافى جلد 4 صفحه: 461 روایة: 11@*@
ترجمه :
11- حضرت صادق (ع) مى‏فرمود: سه كس سلام نكنند: كسى كه همراه جنازه رود، و كسیكه بنماز جمعه مى‏رود، و در حمام.
شرح:
فیض (ره) گوید: زیرا كه این اشخاص خاطرشان مشغول و بخود سرگرم هستند پس باكى بر آنها نیست اگر سلام نكنند. 12- عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ عُثْمَانَ بْنِ عِیسَى عَنْ هَارُونَ بْنِ خَارِجَةَ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ مِنَ التَّوَاضُعِ أَنْ تُسَلِّمَ عَلَى مَنْ لَقِیتَ‏
@@اصول كافى جلد 4 صفحه: 461 روایة: 12@*@
ترجمه :
12- و نیز آنحضرت علیه السلام فرمود: از فروتنى و تواضع این استكه بهر كه برخورد كردى سلام كنى.
13- أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنِ ابْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ جَمِیلٍ عَنْ أَبِی عُبَیْدَةَ الْحَذَّاءِ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ ع قَالَ مَرَّ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ عَلِیٌّ ع بِقَوْمٍ فَسَلَّمَ عَلَیْهِمْ فَقَالُوا عَلَیْكَ السَّلَامُ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ وَ مَغْفِرَتُهُ وَ رِضْوَانُهُ فَقَالَ لَهُمْ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ ع لَا تُجَاوِزُوا بِنَا مِثْلَ مَا قَالَتِ الْمَلَائِكَةُ لِأَبِینَا إِبْرَاهِیمَ ع إِنَّمَا قَالُوا رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ عَلَیْكُمْ أَهْلَ الْبَیْتِ‏
@@اصول كافى جلد 4 صفحه: 461 روایة: 13@*@
ترجمه :
13- حضرت باقر (ع) فرمود: امیرالمؤمنین علیه السلام بمردمى گذر كرد و بر آنها سلام كرد آنها در جواب گفتند: «علیك السلام و رحمة اللّه و بركاته و مغفرته و رضوانه» پس امیرالمؤمنین علیه السلام بدانها فرمود: درباره ما از آنچه فرشتگان بپدرانمان ابراهیم علیه السلام گفتند نگذرید، آنها گفتند: «رحمة اللّه و بركاته علیكم اهل البیت».
14- مُحَمَّدُ بْنُ یَحْیَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ ابْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ عَلِیِّ بْنِ رِئَابٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ إِنَّ مِنْ تَمَامِ التَّحِیَّةِ لِلْمُقِیمِ الْمُصَافَحَةَ وَ تَمَامِ التَّسْلِیمِ عَلَى الْمُسَافِرِ الْمُعَانَقَةَ
@@اصول كافى جلد 4 صفحه: 462 روایة: 14@*@
ترجمه :
14- امام صادق علیه السلام فرمود: تكمیل تحیت (سلام گفتن و خوش آمد) براى شخصى كه به سفر نرفته مصافحه (و دست دادن باو) است، و تكمیل آن درباره آنكه از سفر آمده معانقه (و در آغوش گرفتن و دست بگردن همدیگر انداختن) است.
15- عَلِیُّ بْنُ إِبْرَاهِیمَ عَنْ أَبِیهِ عَنِ النَّوْفَلِیِّ عَنِ السَّكُونِیِّ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ قَالَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ ع یُكْرَهُ لِلرَّجُلِ أَنْ یَقُولَ حَیَّاكَ اللَّهُ ثُمَّ یَسْكُتَ حَتَّى یَتْبَعَهَا بِالسَّلَامِ‏
@@اصول كافى جلد 4 صفحه: 462 روایة: 15@*@
ترجمه :
15- و نیز فرمود علیه السلام: براى مرد بد است كه اول بگوید: «حیاك الله» (خدایت زنده بدارد) سپس خاموش شود و دنبالش سلام كند.