تربیت
Tarbiat.Org

اصول کافی جلد 4
ابی‏جعفر محمد بن یعقوب کلینی مشهور به شیخ کلینی

باب كسیكه بگوید: لا اله الا اللّه مخلصاً

بَابُ مَنْ قَالَ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ مُخْلِصاً
1- الْحُسَیْنُ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ مُعَلَّى بْنِ مُحَمَّدٍ وَ عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ جَمِیعاً عَنِ الْوَشَّاءِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ عَائِذٍ عَنْ أَبِی الْحَسَنِ السَّوَّاقِ عَنْ أَبَانِ بْنِ تَغْلِبَ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ یَا أَبَانُ إِذَا قَدِمْتَ الْكُوفَةَ فَارْوِ هَذَا الْحَدِیثَ مَنْ شَهِدَ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ مُخْلِصاً وَجَبَتْ لَهُ الْجَنَّةُ قَالَ قُلْتُ لَهُ إِنَّهُ یَأْتِینِی مِنْ كُلِّ صِنْفٍ مِنَ الْأَصْنَافِ أَ فَأَرْوِی لَهُمْ هَذَا الْحَدِیثَ قَالَ نَعَمْ یَا أَبَانُ إِنَّهُ إِذَا كَانَ یَوْمُ الْقِیَامَةِ وَ جَمَعَ اللَّهُ الْأَوَّلِینَ وَ الْ‏آخِرِینَ فَتُسْلَبُ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ مِنْهُمْ إِلَّا مَنْ كَانَ عَلَى هَذَا الْأَمْرِ
@@اصول كافى جلد 4 صفحه: 288 روایة: 1@*@
ترجمه :
1- ابان بن تغلب گوید: حضرت صادق (ع) فرمود: اى ابان چون بكوفه این حدیث را (براى مردم) روایت كن: هر كه شهادت دهد كه معبودى جز خداى نیست در حالیكه (دین خود را براى او) پاكیزه كرده است (و بگوید: لا اله الا اللّه مخلصاً) بهشت براى او واجب گردد، گوید: عرضكردم: از هر دسته و گروهى نزد من (بدیدنم) مى‏آیند آیا براى همه آنان این حدیث را روایت كنم؟ فرمود: آرى اى ابان چون روز قیامت شود و خداوند همه اولین و آخرین را (در آنجا) گرد آورد «لا اله الا الله» را از آنها بگیرد جز آنكس كه بر این مذهب باشد (یعنى شیعه باشد).
توضیح:
گویا ابان از این فرمایش بشگفت آمده و عرض كرده است: همه گروهى (از شیعه و سنى و فرقه‏هاى بسیارى كه در میان شیعه و سنى‏هستند) نزد من مى‏آیند آیابراى همه این فرمایش را بگویم و این بشارت را به همه بدهم كه هر كه این شهادت را گفت بهشت بر او واجب گردد؟ و همه این فرقه‏ها با گفتن آن بهشت روند؟ امام (علیه السلام) براى رفع این شبهه فرمود: روز قیامت كلمه لا اله الا اللّه از آنان گرفته شود، مجلسى (ره) گوید: این كه اول حدیث هم فرمود: «من شهد» یعنى هر كه گواهى دهد اشاره به اینست كه گفتار بى عقیده و قصد چنین پاداشى نداد، زیرا گواهى باید از صمیم قلب باشد، و نیز از «مخلصاً» كه در دنبال فرمود این مطلب آشكارا گردد زیرا «مخلصاً» یعنى از روى اخلاص دین باشد و اخلاص دین آنستكه آمیخته به هیچ نوعى از شرك نباشد مانند انكار رسالت و ولایت و انكار معاد و چیزهاى دیگر كه از ضروریات دین است.