تربیت
Tarbiat.Org

اصول کافی جلد 4
ابی‏جعفر محمد بن یعقوب کلینی مشهور به شیخ کلینی

باب شماتت و شادكامى بگرفتارى مؤمن

بَابُ الشَّمَاتَةِ
1- عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِیِّ بْنِ فَضَّالٍ عَنْ إِبْرَاهِیمَ بْنِ مُحَمَّدٍ الْأَشْعَرِیِّ عَنْ أَبَانِ بْنِ عَبْدِ الْمَلِكِ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع أَنَّهُ قَالَ لَا تُبْدِی الشَّمَاتَةَ لِأَخِیكَ فَیَرْحَمَهُ اللَّهُ وَ یُصَیِّرَهَا بِكَ وَ قَالَ مَنْ شَمِتَ بِمُصِیبَةٍ نَزَلَتْ بِأَخِیهِ لَمْ یَخْرُجْ مِنَ الدُّنْیَا حَتَّى یُفْتَتَنَ
@@اصول كافى جلد 4 صفحه:63 روایة:1@*@
ترجمه :
ابان بن عبد الملك از امام صادق (علیه السلام) حدیث كند كه آن حضرت فرمود: در گرفتارى برادر (دینى) خود اظهار شادى و شماتت مكن تا (در نتیجه) خداوند باو ترحم كند و آن گرفتارى را به سوى تو بگرداند.هر كس به مصیبتى كه ببرادر (دینیش) رسیده شادكام شود از دنیا نرود تا خودش گرفتار آن شود.
شرح:
مجلسى (ره) گوید: اینكه در این حدیث از اظهار شادى و شماتت نهى شده براى اینكه بسا شادى در دل دشمن بى‏اختیار بیاید، و تكلیف عامه مردم بر خلاف آن حرج (و دشوار) است و با شریعت سهلة منافات دارد.