بَابُ صِلَةِ الْإِمَامِ ع
1- الْحُسَیْنُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ عَامِرٍ بِإِسْنَادِهِ رَفَعَهُ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع مَنْ زَعَمَ أَنَّ الْإِمَامَ یَحْتَاجُ إِلَى مَا فِی أَیْدِی النَّاسِ فَهُوَ كَافِرٌ إِنَّمَا النَّاسُ یَحْتَاجُونَ أَنْ یَقْبَلَ مِنْهُمُ الْإِمَامُ قَالَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ خُذْ مِنْ أَمْوالِهِمْ صَدَقَةً تُطَهِّرُهُمْ وَ تُزَكِّیهِمْ بِها
@@اصول كافى جلد 2 صفحه 488 روایت 1@*@
ترجمه:
امام صادق علیه السلام فرمود: كسى كه معتقد باشد كه امام به آنچه در دست مردم است احتیاج دارد كافر است. بلكه مردم نیازمندند كه امام (خمس و سهم و سایر وجوه را) از آنها بپذیرد، خداى عزوجل فرماید: «از اموال آنها زكوة بگیر تا آنها را به وسیله آن پاك و بىآلایش سازى 104 سوره 9-».
2- عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ الْوَشَّاءِ عَنْ عِیسَى بْنِ سُلَیْمَانَ النَّحَّاسِ عَنِ الْمُفَضَّلِ بْنِ عُمَرَ عَنِ الْخَیْبَرِیِّ وَ یُونُسَ بْنِ ظَبْیَانَ قَالَا سَمِعْنَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع یَقُولُ مَا مِنْ شَیْءٍ أَحَبَّ إِلَى اللَّهِ مِنْ إِخْرَاجِ الدَّرَاهِمِ إِلَى الْإِمَامِ وَ إِنَّ اللَّهَ لَیَجْعَلُ لَهُ الدِّرْهَمَ فِی الْجَنَّةِ مِثْلَ جَبَلِ أُحُدٍ ثُمَّ قَالَ إِنَّ اللَّهَ تَعَالَى یَقُولُ فِی كِتَابِهِ مَنْ ذَا الَّذِی یُقْرِضُ اللَّهَ قَرْضاً حَسَناً فَیُضاعِفَهُ لَهُ أَضْعافاً كَثِیرَةً قَالَ هُوَ وَ اللَّهِ فِی صِلَةِ الْإِمَامِ خَاصَّةً
@@اصول كافى جلد 2 صفحه 488 روایت 2@*@
ترجمه:
امام صادق علیه السلام مىفرمود: كارى نزد خدا محبوبتر از رسانیدن در اهم به امام نیست. همانا خدا درهم امام را در بهشت مانند كوه احد قرار مىدهد (یعنى ثواب آن را از اعمال خیر دیگر بزرگتر و بیشتر مىدهد، و این تشبیه معقول به محسوس است و یا مقصود این است كه دادن یك درهم به امام مانند دادن در اهمى به اندازه كوه احد است به دیگران) خداى تعالى در كتابش مىفرماید «كیست كه به خدا وامى نیكو دهد تا خدا وام او را بسیار چند برابر سازد 244 سوره 2» امام فرمود: به خداى این وام خصوص صله امام است.
3- وَ بِهَذَا الْإِسْنَادِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ حَمَّادِ بْنِ أَبِی طَلْحَةَ عَنْ مُعَاذٍ صَاحِبِ الْأَكْسِیَةِ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع یَقُولُ إِنَّ اللَّهَ لَمْ یَسْأَلْ خَلْقَهُ مَا فِی أَیْدِیهِمْ قَرْضاً مِنْ حَاجَةٍ بِهِ إِلَى ذَلِكَ وَ مَا كَانَ لِلَّهِ مِنْ حَقٍّ فَإِنَّمَا هُوَ لِوَلِیِّهِ
@@اصول كافى جلد 2 صفحه 488 روایت 3@*@
ترجمه:
امام صادق علیه السلام فرمود: خدا كه آنچه را در دست مخلوقش هست بقرض خواسته، براى احتیاجش به آن نبوده، و هر حقى كه خدا دارد، از آن ولى او است.
شرح كلمه خلقه فرمود و الناس و بنى آدم و امثال آن نفرمود تا اشاره كند كه دارندگان اموال، آفریده و مملوك خود وام خواهند مىباشند، پس دریغ و مضایقه سزاوار نیست و نیز دلیل است كه اصل مطلب كه عدم احتیاج خدا باشد به وام بندگان و نیز كلمه مافى أیدیهم براى همین منظور آمده است زیرا اشاره دارد بر اینكه این اموال تنها براى منافع و مصالح آنها به طور موقت در اختیارشان گذاشته شده و چون مردند، از آنها به دیگرى منتقل مىشود و مالك حقیقى اموال همان خدائى است كه اكنون قرض خواهى مىكند، پس عدم احتیاج او مسلم است. ولى اگر أموالهم، در اهمهم، عطایاهم و امثال این عبارت را مىفرمود این نكته از آن استفاده نمىشد.
4- أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ عَلِیِّ بْنِ الْحَكَمِ عَنْ أَبِی الْمَغْرَاءِ عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ عَمَّارٍ عَنْ أَبِی إِبْرَاهِیمَ ع قَالَ سَأَلْتُهُ عَنْ قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ مَنْ ذَا الَّذِی یُقْرِضُ اللَّهَ قَرْضاً حَسَناً فَیُضاعِفَهُ لَهُ وَ لَهُ أَجْرٌ كَرِیمٌ قَالَ نَزَلَتْ فِی صِلَةِ الْإِمَامِ
@@اصول كافى جلد 2 صفحه 489 روایت 4@*@
ترجمه:
اسحاق بن عمار گوید: از موسى بن جعفر علیه السلام راجع به قول خداى عزوجل «كیست كه به خدا وامى نیكو دهد تا برایش چند برابر كند و او را مزدى ارجمند است 11 سوره 57 » پرسیدم فرمود: درباره صله به امام نازل شده است.
5- عَلِیُّ بْنُ إِبْرَاهِیمَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عِیسَى عَنِ الْحَسَنِ بْنِ مَیَّاحٍ عَنْ أَبِیهِ قَالَ قَالَ لِی أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع یَا مَیَّاحُ دِرْهَمٌ یُوصَلُ بِهِ الْإِمَامُ أَعْظَمُ وَزْناً مِنْ أُحُدٍ
@@اصول كافى جلد 2 صفحه 489 روایت 5@*@
ترجمه:
حسن بن میاح گوید: امام صادق علیه السلام به من فرمود: اى میاح: یك درهم كه به امام برسد، از كوه احد سنگینتر است،
6- عَلِیُّ بْنُ إِبْرَاهِیمَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عِیسَى عَنْ یُونُسَ عَنْ بَعْضِ رِجَالِهِ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ دِرْهَمٌ یُوصَلُ بِهِ الْإِمَامُ أَفْضَلُ مِنْ أَلْفَیْ أَلْفِ دِرْهَمٍ فِیمَا سِوَاهُ مِنْ وُجُوهِ الْبِرِّ
@@اصول كافى جلد 2 صفحه 489 روایت 6@*@
ترجمه:
امام صادق علیه السلام فرمود: یك درهم كه به امام برسد. بهتر است از دو میلیون درهمى كه در راه خیر دیگر صرف شود.
7- مُحَمَّدُ بْنُ یَحْیَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ ابْنِ فَضَّالٍ عَنِ ابْنِ بُكَیْرٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع یَقُولُ إِنِّی لآَخُذُ مِنْ أَحَدِكُمُ الدِّرْهَمَ وَ إِنِّی لَمِنْ أَكْثَرِ أَهْلِ الْمَدِینَةِ مَالًا مَا أُرِیدُ بِذَلِكَ إِلَّا أَنْ تُطَهَّرُوا
@@اصول كافى جلد 2 صفحه 489 روایت 7@*@
ترجمه:
ابن بكیر گوید: شنیدم امام صادق علیه السلام مىفرمود، من از یك نفر از مشا پول درهم مىگیرم، در صورتى كه از همه اهل مدینه متمول ترم، فقط مقصودم این است كه شما پاكیزه شوید.