بَابُ مَا فَرَضَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ وَ رَسُولُهُ ص مِنَ الْكَوْنِ مَعَ الْأَئِمَّةِ ع
1- الْحُسَیْنُ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ مُعَلَّى بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ الْوَشَّاءِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ عَائِذٍ عَنِ ابْنِ أُذَیْنَةَ عَنْ بُرَیْدِ بْنِ مُعَاوِیَةَ الْعِجْلِیِّ قَالَ سَأَلْتُ أَبَا جَعْفَرٍ ع عَنْ قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ اتَّقُوا اللَّهَ وَ كُونُوا مَعَ الصَّادِقِینَ قَالَ إِیَّانَا عَنَى
@@اصول كافى جلد 1 صفحه: 297 روایه: 1 @*@
ترجمه :
برید گوید: از امام باقر علیهالسلام درباره قول خداى عزوجل (120 سوره9) «از خدا باك داشته باشید و با صادقان باشید» پرسیدم فرمود: مقصود ما هستیم.
2- مُحَمَّدُ بْنُ یَحْیَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ ابْنِ أَبِی نَصْرٍ عَنْ أَبِی الْحَسَنِ الرِّضَا ع قَالَ سَأَلْتُهُ عَنْ قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَ كُونُوا مَعَ الصَّادِقِینَ قَالَ الصَّادِقُونَ هُمُ الْأَئِمَّةُ وَ الصِّدِّیقُونَ بِطَاعَتِهِمْ
@@اصول كافى جلد 1 صفحه: 208 روایه: 2 @*@
ترجمه :
ابن ابىنصر گوید: از حضرت رضا علیهالسلام راجع بقول خداى عزوجل «اى گروندگان از خدا باك داشته باشید و با صادقان باشید» پرسیدم فرمود: صادقان همان امامان و باور دارندگان اطاعت ایشانند (صادقان و صدیق همان امامانند بواسطه اطاعتشان خدا را).
3- أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ یَحْیَى عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَیْنِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ الْحَمِیدِ عَنْ مَنْصُورِ بْنِ یُونُسَ عَنْ سَعْدِ بْنِ طَرِیفٍ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ ع قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص مَنْ أَحَبَّ أَنْ یَحْیَا حَیَاةً تُشْبِهُ حَیَاةَ الْأَنْبِیَاءِ وَ یَمُوتَ مِیتَةً تُشْبِهُ مِیتَةَ الشُّهَدَاءِ وَ یَسْكُنَ الْجِنَانَ الَّتِی غَرَسَهَا الرَّحْمَنُ فَلْیَتَوَلَّ عَلِیّاً وَ لْیُوَالِ وَلِیَّهُ وَ لْیَقْتَدِ بِالْأَئِمَّةِ مِنْ بَعْدِهِ فَإِنَّهُمْ عِتْرَتِی خُلِقُوا مِنْ طِینَتِی اللَّهُمَّ ارْزُقْهُمْ فَهْمِی وَ عِلْمِی وَ وَیْلٌ لِلْمُخَالِفِینَ لَهُمْ مِنْ أُمَّتِی اللَّهُمَّ لَا تُنِلْهُمْ شَفَاعَتِی
@@اصول كافى جلد 1 صفحه: 298 روایه: 3 @*@
ترجمه :
3- امام باقر(علیه السلام) فرماید: رسول خدا (ص) فرمود: هر كه خواهد مانند پیغمبران زندگى كند و مانند شهیدان بمیرد و در بهشتى كه خداى رحمن كاشته، ساكن شود، باید از على پیروى كند و با دوست او دوستى كند و بامامان پس از وى اقتدا كند: زیرا ایشان عترت منند و از طینت من آفریده شدهاند. خدایا فهم و علم مرا بایشان روزى كن، واى بر آنها كه از امت من مخالف ایشان باشند خدایا شفاعت مرا به آنها مرسان (خدایا ما را هم توفیق پیروى على و دوستى دوستانش و رسیدن بشفاعت رسولت عطا فرما).
4- مُحَمَّدُ بْنُ یَحْیَى عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَیْنِ عَنِ النَّضْرِ بْنِ شُعَیْبٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْفُضَیْلِ عَنْ أَبِی حَمْزَةَ الثُّمَالِیِّ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا جَعْفَرٍ ع یَقُولُ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص إِنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى یَقُولُ اسْتِكْمَالُ حُجَّتِی عَلَى الْأَشْقِیَاءِ مِنْ أُمَّتِكَ مَنْ تَرَكَ وَلَایَةَ عَلِیٍّ وَ وَالَى أَعْدَاءَهُ وَ أَنْكَرَ فَضْلَهُ وَ فَضْلَ الْأَوْصِیَاءِ مِنْ بَعْدِهِ فَإِنَّ فَضْلَكَ فَضْلُهُمْ وَ طَاعَتَكَ طَاعَتُهُمْ وَ حَقَّكَ حَقُّهُمْ وَ مَعْصِیَتَكَ مَعْصِیَتُهُمْ وَ هُمُ الْأَئِمَّةُ الْهُدَاةُ مِنْ بَعْدِكَ جَرَى فِیهِمْ رُوحُكَ
وَ رُوحُكَ مَا جَرَى فِیكَ مِنْ رَبِّكَ وَ هُمْ عِتْرَتُكَ مِنْ طِینَتِكَ وَ لَحْمِكَ وَ دَمِكَ وَ قَدْ أَجْرَى اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ فِیهِمْ سُنَّتَكَ وَ سُنَّةَ الْأَنْبِیَاءِ قَبْلَكَ وَ هُمْ خُزَّانِی عَلَى عِلْمِی مِنْ بَعْدِكَ حَقٌّ عَلَیَّ لَقَدِ اصْطَفَیْتُهُمْ وَ انْتَجَبْتُهُمْ وَ أَخْلَصْتُهُمْ وَ ارْتَضَیْتُهُمْ وَ نَجَا مَنْ أَحَبَّهُمْ وَ وَالَاهُمْ وَ سَلَّمَ لِفَضْلِهِمْ وَ لَقَدْ أَتَانِی جَبْرَئِیلُ ع بِأَسْمَائِهِمْ وَ أَسْمَاءِ آبَائِهِمْ وَ أَحِبَّائِهِمْ وَ الْمُسَلِّمِینَ لِفَضْلِهِمْ
@@اصول كافى جلد 1 صفحه: 298 روایه: 4 @*@
ترجمه :
4- رسولخدا (ص) فرمود: حجت من بر اشقیاء امت تو كامل و تمامست، آنهائى كه ولایت على را ترك گفته و با دشمنانش دوستى نموده و فضیلت او و اوصیاء بعد از او را انكار كردند. زیرا فضیلت تو فضیلت ایشان است و اطاعت تو اطاعت ایشان، و حق تو حق ایشان و نافرمانى تو نافرمانى ایشان، و آنهایند امامان راهبر بعد از تو، روح تو در كالبد ایشانست و روح تو همانست كه از اطراف پروردگارت در تو دمیده شده و ایشان عترت تو میباشد و از طینت و گوشت و خون تو سرشتهاند.
خداى عزوجل سنت و روش تو و پیغمبران پیش از تو را در ایشان جارى داشته و ایشان پس از تو خزانهدار علم منند، اینها حقى است بر من (بخودم سوگند) ایشانرا برگزدم و انتخاب كردم و پاك ساختم و پسندیدم، هر كه ایشانرا دوست دارد و از آنها پیروى كند و فضیلتشان را معترف باشد، نجات یافته است همانا جبرئیل علیهالسلام نام ایشان و نام پدرانشان و دوستانشان و معترفین بفضیلت ایشانرا براى من آورده است.
(بحدیث 503 رجوع شود).
5- عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِیسَى عَنِ الْحُسَیْنِ بْنِ سَعِیدٍ عَنْ فَضَالَةَ بْنِ أَیُّوبَ عَنْ أَبِی الْمَغْرَاءِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سَالِمٍ عَنْ أَبَانِ بْنِ تَغْلِبَ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع یَقُولُ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص مَنْ أَرَادَ أَنْ یَحْیَا حَیَاتِی وَ یَمُوتَ مِیتَتِی وَ یَدْخُلَ جَنَّةَ عَدْنٍ الَّتِی غَرَسَهَا اللَّهُ رَبِّی بِیَدِهِ فَلْیَتَوَلَّ عَلِیَّ بْنَ أَبِی طَالِبٍ وَ لْیَتَوَلَّ وَلِیَّهُ وَ لْیُعَادِ عَدُوَّهُ وَ لْیُسَلِّمْ لِلْأَوْصِیَاءِ مِنْ بَعْدِهِ فَإِنَّهُمْ عِتْرَتِی مِنْ لَحْمِی وَ دَمِی أَعْطَاهُمُ اللَّهُ فَهْمِی وَ عِلْمِی إِلَى اللَّهِ أَشْكُو أَمْرَ أُمَّتِی الْمُنْكِرِینَ لِفَضْلِهِمْ الْقَاطِعِینَ فِیهِمْ صِلَتِی وَ ایْمُ اللَّهِ لَیَقْتُلُنَّ ابْنِی لَا أَنَالَهُمُ اللَّهُ شَفَاعَتِی
@@اصول كافى جلد 1 صفحه: 299 روایه: 5@*@
ترجمه :
5 امام صادق علیهالسلام از قول رسولخدا صلى الله علیه و آله میفرماید: كسیكه خواهد زندگى و مرگش زندگى و مرگ من باشد و ببهشت برینى كه پروردگارم بدست قدرت خود كاشته درآید باید پیروى على بن ابیطالب كند و با دوستش دوستى و با دشمنش دشمنى نماید و نسبت باوصیا پس از وى تسلیم باشد زیرا ایشان از خاندان من و از گوشت و خون منند و خدا فهم و علم مرا بایشان عطا فرموده است: بخدا شكایت میكنم از حال آن امتم كه فضیلت ایشانرا منكر گشته، پیوند مرا با ایشان قطع كنند (رعایت قرابت آنها را كه اجر رسالت من است نكنند) بخدا سوگند كه دو فرزندم را میكشند خدا شفاعتم را به آنها نرساند.
6- مُحَمَّدُ بْنُ یَحْیَى عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَیْنِ عَنْ مُوسَى بْنِ سَعْدَانَ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ الْقَاسِمِ عَنْ عَبْدِ الْقَهَّارِ عَنْ جَابِرٍ الْجُعْفِیِّ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ ع قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص مَنْ سَرَّهُ أَنْ یَحْیَا حَیَاتِی وَ یَمُوتَ مِیتَتِی وَ یَدْخُلَ الْجَنَّةَ الَّتِی وَعَدَنِیهَا رَبِّی وَ یَتَمَسَّكَ بِقَضِیبٍ غَرَسَهُ رَبِّی بِیَدِهِ فَلْیَتَوَلَّ عَلِیَّ بْنَ أَبِی طَالِبٍ ع وَ أَوْصِیَاءَهُ مِنْ بَعْدِهِ فَإِنَّهُمْ لَا یُدْخِلُونَكُمْ فِی بَابِ ضَلَالٍ وَ لَا یُخْرِجُونَكُمْ مِنْ بَابِ هُدًى فَلَا تُعَلِّمُوهُمْ فَإِنَّهُمْ أَعْلَمُ مِنْكُمْ وَ إِنِّی سَأَلْتُ رَبِّی أَلَّا یُفَرِّقَ بَیْنَهُمْ وَ بَیْنَ الْكِتَابِ حَتَّى یَرِدَا عَلَیَّ الْحَوْضَ هَكَذَا وَ ضَمَّ بَیْنَ إِصْبَعَیْهِ وَ عَرْضُهُ مَا بَیْنَ صَنْعَاءَ إِلَى أَیْلَةَ فِیهِ قُدْحَانُ فِضَّةٍ وَ ذَهَبٍ عَدَدَ النُّجُومِ
@@اصول كافى جلد 1 صفحه: 299 روایه: 6 @*@
ترجمه :
6- پیغمبر صلى الله علیه و آله فرمود: هر كه را خوش آید كه چون من زندگى كند و چون من بمیرد و در بهشتى كه خدا مرا وعده داده درآید و بشاخهایكه پروردگارم بدست خود كاشته دست آویزد، باید على بن ابیطالب و جانشین را اطاعت كند، زیرا آنها شما را بهیچ در گمراهى درنیاورده و از هیچ در هدایت خارج نكنند شما بایشان یاد ندهد كه آنها از شما داناترند من از پروردگارم خواستم كه میان آنها و قرآن جدائى نیندازد تا سر حوض بر من وارد شوند، اینچنین دو انگشت (سبابه) خود را بهم چسبانید پهناى آن حوض بمسافت میان صنعاء تا ایلة است و بعدد ستارگان جامهاى سیمین و زرین دارد.
شرح :
مقصود از جدا نشدن ائمه علیهالسلام از قرآن اینستكه: ایشان همیشه حافظ قرآن و مفسر قرآن و عمل كننده بقرآن و دعوت كننده مردم بسوى قرآنند و هیچگاه از این روش تعدى و تجاوز نكنند و صنعاء شهرى است در یمن وایله نام كوهى است میان مكه و مدینه و نیز نام شهریست در طرف مصر و امكنه دیگر هم باین نام میباشد، ولى پیداست كه مقصود روایت بیان بزرگى حوض است نه تحدید حقیقى آن، چنانكه سنجیدن كاسههاى آبخورى آن را بتعداد ستارگان نیز از این بابست.
7- الْحُسَیْنُ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ مُعَلَّى بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ جُمْهُورٍ عَنْ فَضَالَةَ بْنِ أَیُّوبَ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ زِیَادٍ عَنِ الْفُضَیْلِ بْنِ یَسَارٍ قَالَ قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ ع وَ إِنَّ الرَّوْحَ وَ الرَّاحَةَ وَ الْفَلْجَ وَ الْعَوْنَ وَ النَّجَاحَ وَ الْبَرَكَةَ وَ الْكَرَامَةَ وَ الْمَغْفِرَةَ وَ الْمُعَافَاةَ وَ الْیُسْرَ وَ الْبُشْرَى وَ الرِّضْوَانَ وَ الْقُرْبَ وَ النَّصْرَ وَ التَّمَكُّنَ وَ الرَّجَاءَ وَ الْمَحَبَّةَ مِنَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ لِمَنْ تَوَلَّى عَلِیّاً وَ ائْتَمَّ بِهِ وَ بَرِئَ مِنْ عَدُوِّهِ وَ سَلَّمَ لِفَضْلِهِ وَ لِلْأَوْصِیَاءِ مِنْ بَعْدِهِ حَقّاً عَلَیَّ أَنْ أُدْخِلَهُمْ فِی شَفَاعَتِی وَ حَقٌّ عَلَى رَبِّی تَبَارَكَ وَ تَعَالَى أَنْ یَسْتَجِیبَ لِی فِیهِمْ فَإِنَّهُمْ أَتْبَاعِی وَ مَنْ تَبِعَنِی فَإِنَّهُ مِنِّی
@@اصول كافى جلد 1 صفحه: 300 روایه: 7 @*@
ترجمه :
7- امام باقر علیهالسلام (از قول پیغمبر صلى الله علیه و آله چنانكه مجلسى گوید) فرمود: همانا نسیم رحمت و آسودگى و پیروزى و كمك و كامیابى و بركت و بزرگوارى و آمرزش و ایمنى و توانگرى و مژده و رضوان و تقرب و یارى و توانائى و امید و دوستى خداى عزوجل، براى كسى است كه على را دوست بدارد.
و اطاعتش كند و از دشمنش بیزارى جوید و بفضیلت او و جانشینانش معترف باشد، بر من است كه ایشانرا در شفاعتم در آورم و بر پروردگار تبارك و تعالى (من است كه شفاعت مرا نسبت بایشان بپذیرد، زیرا آنها پیرو منند و هر كه پیروى من كند از آن من است.
توضیح تصدیق و پذیرش این روایات، براى امامیه و شیعیانى كه باصول و مبانى مذهبى خود آشنائى دارند، بسیار ساده و آسانست، زیرا از مبانى مذهبى متقن و كامل شیعه از بركت روایات ائمة هدى كه همین كتاب كافى بهترین مجموعه آنست، چنین استفاده مىشود كه: نظام دقیق و متقن جهان هستى گواه صانع و مدبرى حكیم و قادر و مهربان است و او والاتر از اینست كه بچشم كوچك و محدود بندگانش دیده شود و از طرفى هم حكمت و رأفت او اقتضا مىكند كه این مخلوق ضعیف و جاهل را خود سر رها نكند و بدون سرپرست و رهنما نگذارد.
بدینجهت از میان تمام مخلوق در هر عصرى فردى شایسته براى رهبرى آنها، بعنوان پیغمبر یا امام انتخاب مىكند و آن رهبر اولا انسانست و همجنس خود آنها، تا بتوانند با او بنشینند و از دل گویند و با او انس و الفت گیرند و مشكلات زندگى خود را با او در میان گذارند و ثانیاً در مقام علم و عمل از همه آنها بهتر و بالاتر است تا بتواند بتمام سؤالات ایشان جواب گوید و مردم، با عقیده و ایمان از او بپذیرند.
آن رهبر عالیقدر با صداى رسا بگوش تمام دانشمندان عصرش مىرساند كه: برگزیده خدا باید از تمام مردم اعلم و داناتر باشد بطوریكه هر چه از او بپرسند بتواند جواب گوید و منم آن برگزیده خدا «سلونى قبل ان تفقدونى» تا من زندهام هر چه مىخواهید بپرسید، مىگوید اى بشر عاقل و متفكر شما همگى با میلیونها فكر و تجربه و دانش آموزى، یكطرف و من درس نخوانده تنها یكطرف، صریح و روشن بشما مىگویم: من برگزیده خدا و رهبر شمایم و برگزیده خدا باید هر چه از او بپرسند جواب گوید، بیائید و هر چه مىخواهید از من بپرسید و سخنان مرا بنویسید زیرا همچنانكه امروز رهبر حاضر شما هستم و بوسیله منطق و زبانم شما را رهبرى مىكنم، فردا هم رهبر غایب نسل آینده شما هستم و آنها را با سخنان نوشتهام بنام روایات و احادیث رهبرى مىكنم.
گاهى با دست اشاره بسینه نموده و مىفرماید در اینجا علم فراوانیست بیائید و بپرسید گاهى مىفرماید صحیفه و جفر و جامعه و مصحف فاطمه كه علوم گذشته و آینده در آنهاست نزدماست بیائید و بپرسید بهر لغت و زبانیكه از ما سؤال كنید بهمان لغت بشما پاسخ مىگوئیم و ما كتاب تورات و انجیل و زبور را مىدانیم بیائید و بپرسید اهل ذكریكه خدا در قرآنش دستور داده كه از آنها بپرسید ما هستیم بیائید و بپرسید راسخین در علم مائیم علامات و آیات و متوسمینى كه خدا در قرآنش فرموده ما هستیم بیائید و بپرسید علوم تمام پیغمبران و اوصیاء گذشته نزد ماست و روز برورز و ساعت بساعت علم ما زیاد مىشود خصوصاً شبهاى جمعه و شبهاى قدر بیائید و بپرسید همه علوم قرآن را تنها ما مىدانیم بیائید و بپرسید و باز خودشان مىفرمودند «ممكن نیست كه از امام چیزى بپرسند و او بگوید نمىدانم» آیا تاكنون بشرى روى زمین بوده كه بگوید «لا ادرى = نمىدانم» در قاموس زندگى من نیست؟.
شیعه مىگوید: خدا را شكر كه این نداى مقدس جامه عمل پوشید: دوازده نفر امام یكى پس از دیگرى بدون اینكه در مكتب بشر زانو بزنند، در جوانى و پیرى، در خانه و زندان، در سفر و حضر، در صلح و جنگ در مرأى و منظر مردم بودند، دانشمندان زمان، از دور و نزدیك بمحضرشان رسیدند و هر گونه سؤالى از مشكل و آسان، از دنیا و عقبى، از زمین و آسمان، از محسوس و معقول، از گذشته و آینده، از حق و باطل از ایشان كردند و آنها نیز همه را پاسخ گفتند و قسمتى از آن پرسش و پاسخها نوشته شد و براى قضاوت امروز ما باقى ماند كه تنها همین كتاب كافى مشتمل بر 15176 حدیث مفصل و كوتاه آنست.
ما در این ذخائر گرانبهاى خود مىبینیم كه دانشمندان طبیعى و یهود و نصارى و مجوس و غیره بنام ابن ابىالعوجاء و ابن مقفع و جاثلیق و دیصانى و رأس الجالوت و بوحنیفه و امثالش، با مغزى متكبر و مغرور بمحضر ائمه هدى علیهمالسلام رسیده و انصافاً سؤالاتى پر مغز و مشكل نمودهاند ولى پاسخ امام علیهالسلام گاهى آن مشكلات را گره بگره باز كرده و گاهى چون خورشیدى تابان طلوع كرده و ظلمت متراكم شك و شبه را یك مرتبه محو و نابود كرده است و سؤال كنندگان مغرور بعضى تسلیم شده و ایمان آوردهاند و برخى با سكوت و خاموشى و خجلت و شرمسارى از مجلس برخاستهاند.
مأمون عباسى خلیفه كشور پهناور اسلام بهر منظورى كه بود بزرگترین دانشمندان زمان خود را از نقاط دور و نزدیك كشور، جمع مىكرد و اركان و رجال دولت را طلب مىنمود و مجالسى تاریخى و شاهانه ترتیب میداد و براى مناظره و مباحثه با این نوابغ بشر، امام هشتم شیعیان حضرت على بن موسى الرضا علیهالسلام و ارواحنا فداه را دعوت مىكرد، شاید مأمون گمان مىكرد، امام رضا(علیهالسلام) در این مجالس حاضر نخواهد شد و اگر حاضر شود سكوت خواهد كرد و اگر سخن گوید از عهده جواب همه برنیاید، ولى خدا خواست كه آن مجالس تاریخى باشكوه برگزار شود، بزرگ دانشمندان یهود و نصارى و مجوس هر چه در مدت عمر فرا گرفته بودند از حضرتش سؤال مىكردند و پاسخ مىشنیدند ولى همگى در برابر سؤالات كوتاه آنحضرت عاجز مىشدند همه آن سؤالات و جوابها بتفصیل نوشته شده و براى قضاوت امروز ما باقى مانده است.
من نویسنده خدا را شاهد مىگیرم كه ایمانى كه از مطالعه همین احادیث و اخبار و جوابهائیكه ائمه علیهم السلام گفتهاند و نوشتهاند برایم حاصل مىشود، راسختر و محكمتر از بیان هر معجزه و فضیلت است زیرا اگر همه چیز قابل جعل و تزویر باشد جواب علمى جعل بردارنیست زیرا تا جاعل به آن درجه اعلاى از علم و دانش نرسد كه بتواند هر سؤال مشكلى را جواب گوید نمىتواند جعل كند و بنویسد، این است مقام علم امام.
و اما در مقام عمل از مبانى مذهبى ماست كه امامان و رهبران ما از گناه و خطا معصومند یعنى با استعداد و لیاقتى كه خدا نسبت به آنها مىدانسته، ایشان را پاك و معصوم آفریده است و گناه و اشتباه از آنها سر نزند، همین مطلب را هم خود آنها فرمودهاند تا اشاره كنند كه اى بشر كنجاو و خرده گیر، شما خود را مىبینید كه چگونه سراپا نقص و آلودگى دارید و در برابر مال و مقام و زیبائى عقل و دین خود را مىبازید، عربده مىكشید و شكم یكدیگر را پاره مىكنید ولى ما صریحاً مىگوئیم كه طلا ونقره زرد و سفید ما را نمىفریبد خلافت و سلطنت شما نزد ما بیك نعلین پاره نمىارزد اگر تمام دنیا را بما دهند كه بمورى ستم كنیم، نمیپذیریم ما دروغ نمىگوئیم ما براى اطاعت حق شهادت و زندان را بر تعدى و تجاوز ترجیح مىدهیم؟ ما در میان شما و مانند شما ساخته شدهایم، اگر مىتوانید بر ما خوردهاى بگیرید.
متجاوز از دویست سال این رهبران الهى در میان همین مردم بودند و با آنها ازدواج و معاشرت كردند واحدى نتوانست لغزشى العیاذبالله بر آنها بگیرد چگونه بشر مىتواند بر آنها لغزشى بگیرد، در صورتیكه معناى لغزش را آنها مىدانند و خود آنها بشر فهمانیدهاند.
پس از تأمل و دقت در آنچه گفتیم، روشن مىشود كه چرا خدا مردم را بایشان ارجاع داده و چرا اطاعت على و امامان پس از او را واجب كرده است و چرا علىبن ابیطالب علیه السلام مقسم بهشت و جهنم است و چرا راه نجاتى جز در خانه ایشان نیست و چرا دشمنان ایشان در خسارت و زیانند و در آتش دوزخ بسر مىبرند و چرا باید ما از آنها بیزارى جوئیم و چرا.. و چرا..