بَابُ الْوَرَعِ
عَلِیُّ بْنُ إِبْرَاهِیمَ عَنْ أَبِیهِ عَنِ ابْنِ أَبِی عُمَیْرٍ عَنْ أَبِی الْمَغْرَاءِ عَنْ زَیْدٍ الشَّحَّامِ عَنْ عَمْرِو بْنِ سَعِیدِ بْنِ هِلَالٍ الثَّقَفِیِّ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ قُلْتُ لَهُ إِنِّی لَا أَلْقَاكَ إِلَّا فِی السِّنِینَ فَأَخْبِرْنِی بِشَیْءٍ آخُذُ بِهِ فَقَالَ أُوصِیكَ بِتَقْوَى اللَّهِ وَ الْوَرَعِ وَ الِاجْتِهَادِ وَ اعْلَمْ أَنَّهُ لَا یَنْفَعُ اجْتِهَادٌ لَا وَرَعَ فِیهِ
@@اصول كافى جلد3 صفحه: 121 روایة:1 @*@
ترجمه :
عمر بن سعید گوید: به امام صادق (ع) عرضكردم: من جز چند سال یكبار شما را ملاقات نكنم، بمن چیزى بفرما كه آنرا داشته باشم، فرمود: ترا سفارش میكنم بتقواى خدا و ورع و كوشش و بدانكه كوششى كه در آن ورع نباشد سود ندهد.
شرح : تقوى ترك محرمات است و ورع ترك شبهات و اجتهاد «كوشش» سعى در طاعات و عبادات.
مُحَمَّدُ بْنُ یَحْیَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ حَدِیدِ بْنِ حَكِیمٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع یَقُولُ اتَّقُوا اللَّهَ وَ صُونُوا دِینَكُمْ بِالْوَرَعِ
@@اصول كافى جلد3 صفحه: 122 روایة:2 @*@
ترجمه :
امام صادق (ع) مىفرمود: تقواى خدا پیشه كنید و دین خود را با ورع نگهدارید.
أَبُو عَلِیٍّ الْأَشْعَرِیُّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ الْجَبَّارِ عَنْ صَفْوَانَ بْنِ یَحْیَى عَنْ یَزِیدَ بْنِ خَلِیفَةَ قَالَ وَعَظَنَا أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع فَأَمَرَ وَ زَهَّدَ ثُمَّ قَالَ عَلَیْكُمْ بِالْوَرَعِ فَإِنَّهُ لَا یُنَالُ مَا عِنْدَ اللَّهِ إِلَّا بِالْوَرَعِ
@@اصول كافى جلد3 صفحه: 122 روایة:3 @*@
ترجمه :
یزید بن خلیفه گوید: امام صادق (ع) ما را موعظه فرمود و دستور داد و امر بزهد نمود سپس فرمود: بر شما باد بورع، زیرا بدانچه نزد خدا هست جز با ورع نتوان رسید.
عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ عَنِ ابْنِ فَضَّالٍ عَنْ أَبِى جَمِیلَةَ عَنِ ابْنِ أَبِى یَعْفُورٍ عَنْ أَبِىعَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ لَا یَنْفَعُ اجْتِهَادٌ لَا وَرَعَ فِیهِ
@@اصول كافى جلد3 صفحه: 122 روایة:4 @*@
ترجمه :
امام صادق (ع) فرمود: كوشش بدون ورع سود نبخشد.
عَنْهُ عَنْ أَبِیهِ عَنْ فَضَالَةَ بْنِ أَیُّوبَ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ زِیَادٍ الصَّیْقَلِ عَنْ فُضَیْلِ بْنِ یَسَارٍ قَالَ قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ ع إِنَّ أَشَدَّ الْعِبَادَةِ الْوَرَعُ
@@اصول كافى جلد3 صفحه: 122 روایة:5 @*@
ترجمه :
امام باقر (ع) فرمود: سختترین عبادت ورع است.
مُحَمَّدُ بْنُ یَحْیَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِیسَى عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ إِسْمَاعِیلَ بْنِ بَزِیعٍ عَنْ حَنَانِ بْنِ سَدِیرٍ قَالَ قَالَ أَبُو الصَّبَّاحِ الْكِنَانِیُّ لِأَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع مَا نَلْقَى مِنَ النَّاسِ فِیكَ فَقَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع وَ مَا الَّذِی تَلْقَى مِنَ النَّاسِ فِیَّ فَقَالَ لَا یَزَالُ یَكُونُ بَیْنَنَا وَ بَیْنَ الرَّجُلِ الْكَلَامُ فَیَقُولُ جَعْفَرِیٌّ خَبِیثٌ فَقَالَ یُعَیِّرُكُمُ النَّاسُ بِی فَقَالَ لَهُ أَبُو الصَّبَّاحِ نَعَمْ قَالَ فَقَالَ مَا أَقَلَّ وَ اللَّهِ مَنْ یَتَّبِعُ جَعْفَراً مِنْكُمْ إِنَّمَا أَصْحَابِى مَنِ اشْتَدَّ وَرَعُهُ وَ عَمِلَ لِخَالِقِهِ وَ رَجَا ثَوَابَهُ فَهَؤُلَاءِ أَصْحَابِى
@@اصول كافى جلد3 صفحه: 122 روایة:6 @*@
ترجمه :
ابوالحباح كنانى بامام صادق (ع) عرضكرد: درباره شما از مردم چهها ببینیم (چه زخم زبانها بشنویم؟) امام فرمود: مگر درباره من از مردم چه میبینى؟ گفت: هرگاه میان من و مردى سخنى در میگیرد؟ بمن میگوید: جعفرى خبیث، فرمود: شما را بمن سرزنش میكنند؟ تنها اصحاب من كسى است كه ورعش شدید باشد و براى خالقش عمل كند و ثواب او را امیدوار باشد. اینها اصحاب منند.
حَنَانُ بْنُ سَدِیرٍ عَنْ أَبِى سَارَةَ الْغَزَّالِ عَنْ أَبِى جَعْفَرٍ ع قَالَ قَالَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ ابْنَ آدَمَ اجْتَنِبْ مَا حَرَّمْتُ عَلَیْكَ تَكُنْ مِنْ أَوْرَعِ النَّاسِ
@@اصول كافى جلد3 صفحه: 122 روایة:7 @*@
ترجمه :
امام باقر (ع) فرمود: خداى عزوجل فرماید: از آنچه برتو حرام شده اجتناب كن تا باورعترین مردم باشى.
عَلِیُّ بْنُ إِبْرَاهِیمَ عَنْ أَبِیهِ وَ عَلِیِّ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ الْقَاسِمِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ سُلَیْمَانَ الْمِنْقَرِیِّ عَنْ حَفْصِ بْنِ غِیَاثٍ قَالَ سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع عَنِ الْوَرِعِ مِنَ النَّاسِ فَقَالَ الَّذِى یَتَوَرَّعُ عَنْ مَحَارِمِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَ
@@اصول كافى جلد3 صفحه: 123 روایة:8 @*@
ترجمه :
حفص بن غیاث گوید: از امام صادق (ع) پرسیدم، مرد با ورع كیست؟ فرمود: آنكه از حرامهاى خداى عزوجل دورى گزیند.
مُحَمَّدُ بْنُ یَحْیَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِیسَى عَنْ عَلِیِّ بْنِ النُّعْمَانِ عَنْ أَبِی أُسَامَةَ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع یَقُولُ عَلَیْكَ بِتَقْوَى اللَّهِ وَ الْوَرَعِ وَ الِاجْتِهَادِ وَ صِدْقِ الْحَدِیثِ وَ أَدَاءِ الْأَمَانَةِ وَ حُسْنِ الْخُلُقِ وَ حُسْنِ الْجِوَارِ وَ كُونُوا دُعَاةً إِلَى أَنْفُسِكُمْ بِغَیْرِ أَلْسِنَتِكُمْ وَ كُونُوا زَیْناً وَ لَا تَكُونُوا شَیْناً وَ عَلَیْكُمْ بِطُولِ الرُّكُوعِ وَ السُّجُودِ فَإِنَّ أَحَدَكُمْ إِذَا أَطَالَ الرُّكُوعَ وَ السُّجُودَ هَتَفَ إِبْلِیسُ مِنْ خَلْفِهِ وَ قَالَ یَا وَیْلَهُ أَطَاعَ وَ عَصَیْتُ وَ سَجَدَ وَ أَبَیْتُ
@@اصول كافى جلد3 صفحه: 123 روایة:9 @*@
ترجمه :
ابو اسامه گوید: شنیدم امام صادق (ع) میفرمود: بر تو باد به تقواى خدا و ورع و كوشش و راستى گفتار و اداء امانت و حسن خلق و نیكى با همسایه، و مردم را با غیر زبان بمذهب خود دعوت كنید (یعنى رفتار شما شیعیان باید طورى باشد كه مخالفینتان بگرویدن مذهب شما مایل شوند) و زینت ما باشید و ننگ ما نباشید،
و بر شما باد بطول دادن ركوع و سجود، زیرا چون یكى از شما ركوع و سجود را طول دهد، شیطان از پشت سرش بانگ زند و بگوید: اى واى، كه این اطاعت كرد و من نافرمانى و این سجده كرد و من سرپیچى (هنگام بسجده در برابر آدم مأمور گشتم).
مُحَمَّدُ بْنُ یَحْیَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِیسَى عَنْ عَلِیِّ بْنِ أَبِی زَیْدٍ عَنْ أَبِیهِ قَالَ كُنْتُ عِنْدَ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع فَدَخَلَ عِیسَى بْنُ عَبْدِ اللَّهِ الْقُمِّیُّ فَرَحَّبَ بِهِ وَ قَرَّبَ مِنْ مَجْلِسِهِ ثُمَّ قَالَ یَا عِیسَى بْنَ عَبْدِ اللَّهِ لَیْسَ مِنَّا وَ لَا كَرَامَةَ مَنْ كَانَ فِى مِصْرٍ فِیهِ مِائَةُ أَلْفٍ أَوْ یَزِیدُونَ وَ كَانَ فِى ذَلِكَ الْمِصْرِ أَحَدٌ أَوْرَعَ مِنْهُ
@@اصول كافى جلد3 صفحه: 123 روایة:10 @*@
ترجمه :
ابوزید گوید: خدمت امام صادق (ع) بودم كه عیسى بن عبدالله قمى وارد شد، حضرت باو خوشامد گفت: و نزدیك خودش نشانید، سپس فرمود: اى عیسى بن عبدالله! از ما نیست و شرافتى نداردكسیكه در شهرى باشد كه 100 هزار تن و بیشتر در آن باشند، و در آن شهر شخصى پارساتر از او بوده باشد.
عَنْهُ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِیسَى عَنِ ابْنِ فَضَّالٍ عَنْ عَلِیِّ بْنِ عُقْبَةَ عَنْ أَبِی كَهْمَسٍ عَنْ عَمْرِو بْنِ سَعِیدِ بْنِ هِلَالٍ قَالَ قُلْتُ لِأَبِى عَبْدِ اللَّهِ ع أَوْصِنِى قَالَ أُوصِیكَ بِتَقْوَى اللَّهِ وَ الْوَرَعِ وَ الِاجْتِهَادِ وَ اعْلَمْ أَنَّهُ لَا یَنْفَعُ اجْتِهَادٌ لَا وَرَعَ فِیهِ
@@اصول كافى جلد3 صفحه: 124 روایة:11 @*@
ترجمه :
عمر بن سعید بن هلال گوید: به امام صادق (ع) عرضكردم: مرا سفارشى كن: فرمود: ترا سفارش میكنم بتقواى خدا و ورع و كوشش و بدانكه كوشش بدون ورع سود نبخشد.
عَنْهُ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ عَلِیِّ بْنِ الْحَكَمِ عَنْ سَیْفِ بْنِ عَمِیرَةَ عَنْ أَبِی الصَّبَّاحِ الْكِنَانِیِّ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ ع قَالَ أَعِینُونَا بِالْوَرَعِ فَإِنَّهُ مَنْ لَقِیَ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ مِنْكُمْ بِالْوَرَعِ كَانَ لَهُ عِنْدَ اللَّهِ فَرَجاً وَ إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ یَقُولُ مَنْ یُطِعِ اللَّهَ وَ الرَّسُولَ فَأُولئِكَ مَعَ الَّذِینَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَیْهِمْ مِنَ النَّبِیِّینَ وَ الصِّدِّیقِینَ وَ الشُّهَداءِ وَ الصَّالِحِینَ وَ حَسُنَ أُولئِكَ رَفِیقاً فَمِنَّا النَّبِیُّ وَ مِنَّا الصِّدِّیقُ وَ الشُّهَدَاءُ وَ الصَّالِحُونَ
@@اصول كافى جلد3 صفحه: 124 روایة:12 @*@
ترجمه :
ابوالصباح كنانى گوید، امام باقر علیه السلام فرمود: ما را با ورع یارى كنید، زیرا هر كسى از شما خداى عزوجل را با ورع ملاقات كند، براى او نزد خدا گشایشى باشد و خداى عزوجل میفرماید: «آنها كه خدا و رسولش را(11) اطاعت كنند، همدم پیغمبران و صدیقان و شهیدان و نیكانى باشند كه خدا نعمتشان داده، و چه خوب رفیقانى هستند: 69 سوره 4 » و پیغمبر از ماست و صدیق از ماست و نیكان از ما هستند.
عَلِیُّ بْنُ إِبْرَاهِیمَ عَنْ أَبِیهِ عَنِ ابْنِ مَحْبُوبٍ عَنِ ابْنِ رِئَابٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ إِنَّا لَا نَعُدُّ الرَّجُلَ مُؤْمِناً حَتَّى یَكُونَ لِجَمِیعِ أَمْرِنَا مُتَّبِعاً مُرِیداً أَلَا وَ إِنَّ مِنِ اتِّبَاعِ أَمْرِنَا وَ إِرَادَتِهِ الْوَرَعَ فَتَزَیَّنُوا بِهِ یَرْحَمْكُمُ اللَّهُ وَ كَبِّدُوا أَعْدَاءَنَا بِهِ یَنْعَشْكُمُ اللَّهُ
@@اصول كافى جلد3 صفحه: 124 روایة:13 @*@
ترجمه :
امام صادق (ع) فرمود: ما شخصى را مؤمن ندانیم تا آنكه از همه امر ما پیروى كند و خواهان آن باشد، همانا ورع از جمله پیروى ام رما و خواستن آنست، پس خود را بآن زینت دهید. خدا شما را بیامرزد و بوسیله ورع بر دشمنان ما غلبه كنید (آنها را در تنگنا گذارید) خدا بشما رفعت بخشد.
مُحَمَّدُ بْنُ یَحْیَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ الْحَجَّالِ عَنِ الْعَلَاءِ عَنِ ابْنِ أَبِى یَعْفُورٍ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع كُونُوا دُعَاةً لِلنَّاسِ بِغَیْرِ أَلْسِنَتِكُمْ لِیَرَوْا مِنْكُمُ الْوَرَعَ وَ الِاجْتِهَادَ وَ الصَّلَاةَ وَ الْخَیْرَ فَإِنَّ ذَلِكَ دَاعِیَةٌ عَلِیُّ بْنُ إِبْرَاهِیمَ عَنْ أَبِیهِ عَنِ ابْنِ مَحْبُوبٍ عَنِ ابْنِ رِئَابٍ عَنْ أَبِى عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ إِنَّا لَا نَعُدُّ الرَّجُلَ مُؤْمِناً حَتَّى یَكُونَ لِجَمِیعِ أَمْرِنَا مُتَّبِعاً مُرِیداً أَلَا وَ إِنَّ مِنِ اتِّبَاعِ أَمْرِنَا وَ إِرَادَتِهِ الْوَرَعَ فَتَزَیَّنُوا بِهِ یَرْحَمْكُمُ اللَّهُ وَ كَبِّدُوا أَعْدَاءَنَا بِهِ یَنْعَشْكُمُ اللَّهُ
@@اصول كافى جلد3 صفحه: 124 روایة:14@*@
ترجمه :
امام صادق (ع) فرمود: با غیر زبان خویش مردم را (بكیش و مذهب خود) دعوت كنید، مردم باید ورع و كوشش و نماز و خیر شما را ببینند، اینها خود دعوت كننده باشند.
الْحُسَیْنُ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ عَلِیِّ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ سَعِیدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ حَمْزَةَ الْعَلَوِیِّ قَالَ أَخْبَرَنِى عُبَیْدُ اللَّهِ بْنُ عَلِیٍّ عَنْ أَبِی الْحَسَنِ الْأَوَّلِ ع قَالَ كَثِیراً مَا كُنْتُ أَسْمَعُ أَبِی یَقُولُ لَیْسَ مِنْ شِیعَتِنَا مَنْ لَا تَتَحَدَّثُ الْمُخَدَّرَاتُ بِوَرَعِهِ فِى خُدُورِهِنَّ وَ لَیْسَ مِنْ أَوْلِیَائِنَا مَنْ هُوَ فِى قَرْیَةٍ فِیهَا عَشَرَةُ آلَافِ رَجُلٍ فِیهِمْ مِنْ خَلْقِ اللَّهِ أَوْرَعُ مِنْهُ
@@اصول كافى جلد3 صفحه: 124 روایة:15 @*@
ترجمه :
موسى بن جعفر (ع) فرمود: من از پدرم بسیار میشنیدم كه میفرمود از شیعیان ما نیست كسى كه (در پارسائى و ورع بدرجى شهرت نیابد كه) زنان پرده نشین در میان پرده خویش از ورع او سخن گویند و از دوستان ما نباشد كسى كه در شهرى باشد كه ده هزار مرد در آن باشند و پارساتر از او میان آنها خدا خلق كرده باشد (مخلوقى پارساتر از او براى خدا باشد).