آیه
أللَّهُ خَالِقُ کُلِّ شَیْءٍ وَهُوَ عَلَی کُلِّ شَیْءٍ وَکِیلٌ
لَهُ مَقَالِیدُ السَّمَوَاتِ وَالْأَرْضِ وَالَّذِینَ کَفَرُواْ بِآیَاتِ اللَّهِ أُوْلَئِکَ هُمُ الْخَاسِرُونَ
ترجمه
خداوند آفریدگار هر چیزی است و اوست که بر هر چیز نگهبان (و حافظ و ناظر) است.
کلیدهای آسمانها و زمین برای اوست و کسانی که به آیات الهی کفر ورزیدند آنان همان زیان کارانند.
نکته ها
مشرکان، خالق بودن خدا را قبول داشتند، چنانکه در آیه 38 همین سوره خواندیم که اگر از آنان سؤال کنی آفریدگار آسمانها و زمین کیست؟ خواهند گفت: خدا. ولی نظارت و حفاظت را به بتها نیز نسبت میدادند.
پیام ها
1- موحّد واقعی کسی است که به تمام ابعاد توحید معتقد باشد:
توحید در خالقیّت. «خالق کلّ شیء»
توحید در ربوبیّت. «علی کلّ شیء وکیل»
توحید در عبادت. آیهی بعد: «افغیر اللّه تأمرونّی اعبد...»
2- همهی هستی، در آفرینش و بقا، محتاج او هستند. «خالق کلّ شیء و هو علی کلّ شیء وکیل»
3- خداوند آفریدگار هستی است و باز هم میتواند خلق کند. «خالق... له مقالید»
4- کفر منکران، به خدا ضرری نمیزند، زیرا او مالک آسمانها و زمین است. «و الّذین کفروا... اولئک هم الخاسرون»