آیه
أَفَمَن یَتَّقِی بِوَجْهِهِ سُوءَ الْعَذَابِ یَوْمَ الْقِیَامَةِ وَقِیلَ لِلظَّالِمِینَ ذُوقُواْ مَاکُنتُمْ تَکْسِبُونَ
کَذَّبَ الَّذِینَ مِن قَبْلِهِمْ فَأَتَاهُمُ الْعَذَابُ مِنْ حَیْثُ لَا یَشْعُرُونَ
فَأَذَاقَهُمُ اللَّهُ الْخِزْیَ فِی الْحَیَاةِ الدُّنْیَا وَلَعَذَابُ الْآخِرَةِ أَکْبَرُ لَوْ کَانُواْ یَعْلَمُونَ
ترجمه
پس آیا کسی که (با ایمان و عمل صالح) روی خود را از عذاب بد روز قیامت دور میسازد (مثل کسی است که از قهر الهی در قیامت غافل است)؟ و (در آن روز) به ستمگران گفته میشود: «بچشید آن چه را کسب کردهاید.»
کسانی که پیش از این کفّار بودند (نیز پیامبران را) تکذیب کردند پس از طریقی که توجّه نداشتند عذاب به سراغشان آمد.
پس خداوند خواری و رسوایی در زندگی دنیا را به آنان چشانید و قطعاً عذاب آخرت بزرگتر است اگر معرفت داشتند.
نکته ها
کلمه «وجه» در «بوجهه» به معنای صورت است ولی شاید در این آیه به معنای طریقه و راه باشد، نظیر آیه «و لکلٍّ وِجهةٌ هو مولّیها»**بقره، 148.*** که به معنای صورت نیست. یعنی هر کس با وجهه و امکانات و قدرتی که دارد راه خود را از بدیها جدا کرده و از خود رفع خطر کند.
پیام ها
1- نتیجهی تقوای الهی در این جهان، دور ماندن از قهر الهی در قیامت است. «یتّقی بوجهه»
2- یکی از شکنجههای مجرمان، شنیدن سخنان تحقیرآمیز است. «قیل للظالمین»
3- آن چه انسان را در قیامت گرفتار میکند گناهانی است که آگاهانه انجام داده است. «تکسِبون»
4- تاریخ پر عبرت کفّار و طاغوتهای گذشته، درس عبرتی برای آیندگان است. «مِن قبلهم»
5 - دست خداوند در کیفر مجرمان باز است و میتواند از راههای پیش بینی نشده آنان را عذاب کند. «من حیث لا یشعرون»
6- همهی کیفرها به قیامت موکول نمیشود. «الخزی فی الحیاة الدنیا»
7- عذاب قیامت، سختتر و مداومتر است. «لعذاب الاخرة اکبر»
8 - کفّار و تکذیب کنندگان سختی قیامت را نمیدانند که چنین عمل میکنند. «لَوْ کانوا یعلمون»