تربیت
Tarbiat.Org

تفسیر سوره زخرف
حاج شیخ محسن قرائتی

سوره 43. زخرف آیه 86

آیه
وَلَا یَمْلِکُ الَّذِینَ یَدْعُونَ مِن دُونِهِ الشَّفَاعَةَ إِلَّا مَن شَهِدَ بِالْحَقِ‏ّ وَ هُمْ یَعْلَمُونَ‏
ترجمه
کسانی را که جز او می‏خوانند مالک هیچ گونه شفاعتی نیستند مگر کسانی که شهادت به حقّ داده‏اند (مثل حضرت عیسی و فرشتگان که بدون رضای خودشان معبود قرار گرفته‏اند) و آنان خود می‏دانند (که مورد شفاعت کجاست).
پیام ها
1- اصل شفاعت مورد قبول است، امّا شفاعت‏های موهومی مردود است. «لا یملک... الشفاعة»
2- اصلاح را باید از سرچشمه آغاز کرد. سرچشمه‏ی شرک، امید به شفاعت معبودهاست که باید مردم را از چنین خیالی مأیوس نمود. «لا یملک الّذین یدعون من دونه»
3- کسی حقّ شفاعت دارد که به حقّ معترف و گواه باشد. «شهد بالحق»
4- آنان که حقّ شفاعت دارند برای هر کس و هر مورد، شفاعت نمی‏کنند، خود می‏دانند که مورد شفاعت کجاست. «و هم یعلمون»
5 - گواهی و شهادت زمانی ارزش دارد که بر اساس علم باشد. «شهد بالحقّ و هم یعلمون»