دشمنان برای اینکه در رسیدن به اهداف خود تسریع کرده باشند، برای عوام مردم نیز برنامه ریزی میکنند: با استفاده از روشهای گوناگون روان شناسی، برنامه های رسانه های گروهی، بخصوص تلویزیون را تحت تأثیر فرهنگ خود قرار میدهند، تا آنجا که برنامه ریزان، طراحان و مجریان ما، خواسته یا ناخواسته، از فرهنگ بیگانه متأثر میگردند و اغلب برنامه های آنها را اجرا میکنند.
دشمنان در این روش خود تا کنون آنچنان موفق بودهاند که حتی توانستهاند در خانواده های بسیار متدین و مذهبی نیز نفوذ کنند و آنها را
﴿ صفحه 168﴾
که اهل نماز شب و روزه مستحبی و فرزندان آنها هم درس خوان و طالب علم بوده اند، نفوذ کنند و بیشتر وقت شبانه روز آنها را بجای عبادت و کسب علم به دیدن فیلم، شنیدن قصه، نقاشی، مجسمهسازی و... اختصاص دهند.
پس رسانه های تبلیغاتی بهترین وسیله ترویج فرهنگ غرب است؛ اعم از فیلم، قصه، داستان، نقاشی، مجسمهسازی و... تا هنر مظلوم و موسیقی باستانی ایرانی!
موسیقی لهوی از نظر شارع مقدس اسلام حرام است، خواه ایرانی
باشد، خواه غیر ایرانی. اگر «لهو» حرام است، هر چه بدان لهو اطلاق شود نیز حرام است، چه موسیقی، رقص، پای کوبی، دست افشانی و چه غیر آن، محلی باشد یا غیر محلی.
اکنون فرهنگ مساوی شده با هنر، هنر نیز مساوی شده با موسیقی و رقص. اصلاح فرهنگ هم به معنی احیای موسیقی و رقص ایرانی است.
متأسفانه اکنون برخی از دست اندر کاران امور کشور اینگونه استدلال میکنند که برای جلوگیری از نفوذ فرهنگ غربی خوب است هنرهای باستانی احیا شود هر چند از نظر اسلام بی اشکال نباشد! اما اگر این منطق صحیح باشد باید منتظر باشیم که برای جلوگیری از خروج ارز، بجای اینکه مردم برای خوشگذرانی به کازینوها و رقاص خانه های کشورهای اروپایی بروند، بهتر است دولت در داخل کشور از اینگونه مراکز دایر کند. زیرا در غیر این صورت، مردم به فکر خروج از کشور میافتند. یا برخی دیگر پیشنهاد کنند برای اینکه مردم به سراغ شراب نروند، اجازه داده شود که مردم آبجوی اصیل ایرانی مصرف کنند
ما نمیتوانیم بگوییم برای اینکه دفع افسد به فاسد میکنیم، باید بجای موسیقیهای غربی از موسیقیهای محلی استفاده کنیم؛ چون در این
﴿ صفحه 169﴾
صورت، این قاعده در مفاسد دیگری مانند شراب قابل تسری است!
کسانی که اینگونه تحلیل میکنند، با احکام قطعی اسلام چه میکنند؟ کسانی برای این سؤال نیز پاسخی اندیشیده اند. آنها اینگونه توجیه میکنند که «در هر زمانی به یک نحو از اسلام برداشت میشود. احکام اسلام که امروزه بدانها عمل میشود، مخصوص زمانی است که مردم وحشی بوده اند؛ امروز نیز احکام اسلام باید مطابق مقتضیات زمان تشریع گردد»