آیه
وَیَقُولُونَ مَتَی هَذَا الْفَتْحُ إِن کُنتُمْ صَادِقِینَ
قُلْ یَوْمَ الْفَتْحِ لَا یَنفَعُ الَّذِینَ کَفَرُواْ إِیمَانُهُمْ وَلَا هُمْ یُنظَرُونَ
فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ وَانتَظِرْ إِنَّهُم مُّنتَظِرُونَ
ترجمه
و کفّار میپرسند: اگر راست میگویید، این پیروزی (شما) چه زمانی است؟
بگو: (بدانید که در) روز پیروزی، ایمان آوردنِ کسانی که کفر ورزیدند به حالشان سودی نخواهد داشت، و به آنان مهلت داده نخواهد شد.
پس، از آنان دوری کن و منتظر باش، که آنان نیز منتظرند.
نکته ها
خداوند در آیات قبل فرمود: ما از مجرمان انتقام میگیریم و آنان را به کیفر میرسانیم. کفّار به عنوان استهزا میپرسند: روز پیروزی شما مؤمنان و انتقام از ما چه روزی است؟ خداوند به این عمل و سخن آنان نیز پاسخ میدهد.
پیام ها
1- به گفتههای مخالفان دیگران پاسخ دهیم. «یقولون... قل»
2- ایمان، در لحظهی اضطرار سودی ندارد. «لاینفع... ایمانهم»
3- گرچه مهلت دادن، از سنّتهای الهی است، «امهلهم رویدا»** طارق، 17.*** لیکن آن هم حدّ و مرزی دارد. «و لا هم ینظرون»
4- بعد از استدلال و هشدار، آخرین مرحله، اعراض از منحرفان است. «فاعرض عنهم»
5 - گذر زمان، مسایل و اختلافات میان پیروان حقّ و باطل را روشن میکند. «وانتظر»
6- رهبر باید به آینده خوش بین و دلگرم باشد. «وانتظر»
7- کفّار همواره در انتظار شکست مسلمانان میباشند. «انّهم منتظرون»