آیه
إِنَّمَا یُؤْمِنُ بِآیَاتِنَا الَّذِینَ إِذَا ذُکِّرُواْ بِهَا خَرُّواْ سُجَّداً وَسَبَّحُواْ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَهُمْ لَا یَسْتَکْبِرُونَ
ترجمه
تنها کسانی به آیات ما ایمان دارند که هرگاه این آیات به آنان یادآوری شود به شکل سجده رُخ بر خاک نهند و با ستایش پروردگارشان تسبیح گویند، و آنان تکبّر نمیورزند.
نکته ها
در چهار سورهی قرآن، به آیاتی میرسیم که واجب است هنگام تلاوت آنها سجده کنیم. این سورهها عبارتند از: فصّلت، نجم، علق و سجده که در اصطلاح به سورههای عزائم نامگذاری شدهاند. طبق مکتب اهل بیتعلیهم السلام، خواندن این چهار سوره در نماز بعد از حمد جایز نیست و کسانی که جنب یا حائض هستند نباید حتّی یک آیه از این چهار سوره را تلاوت نمایند.
پیام ها
1- سجده عاشقانه و تسبیح و ستایش خداوند، نشانهی مؤمن است. «انّما یؤمن»
2- قرآن در شیوهی تبلیغ و ارشاد خود، در کنار ترسیم چهرهی مجرمان، نشانههای مؤمنان را نیز بیان میکند. «الّذین اذا ذکروا خرّوا...»
3- تعلّق نگرفتن هدایت خدا به گروهی از مردم، به خاطر تکبّر خود آنهاست. «لو شئنا لآتینا کلّ نفس هداها... انّما یؤمن... الّذین... هم لایستکبرون»
4- آیات الهی، با فطرت و خرد بشر هماهنگ است و تنها به تذکّر نیاز دارد. «اذا ذکّروا...»
5 - سجدههای مؤمنان، مخصوص هنگام نماز نیست. «اذا ذکّروا... خرّوا»
6- در عبادت، هم زمان مطرح است، «اذا» هم زمینه، «ذکّروا» هم عمل. «خرّوا»
7- سجده باید عاشقانه باشد. «خرّوا سجّدا» گویا با تمام وجود به خاک میافتند.
8 - بهترین ذکر در حال سجده، تسبیح همراه با ستایش است. «سجّداً و سبّحوا بحمد ربّهم»
9- سجدهای ارزش دارد که به دنبالش غرور و تکبّر نباشد. «خرّوا سجّداً... و هم لایستکبرون»