تربیت
Tarbiat.Org

تفسیر سوره سجده
حاج شیخ محسن قرائتی

سوره 32. سجده آیه 14

آیه
فَذُوقُواْ بِمَا نَسِیتُمْ لِقَآءِ یَوْمِکُمْ هَذَآ إِنَّا نِسِینَاکُمْ وَذُوقُواْ عَذَابَ الْخُلْدِ بِمَا کُنتُمْ تَعْمَلُونَ
ترجمه
پس به خاطر آن که ملاقات چنین روزی را فراموش کردید (عذاب را) بچشید، ما (نیز) شمارا به دست فراموشی سپردیم، و عذاب دائمی را بچشید، به خاطر آنچه انجام می‏دادید.
نکته ها
در دو آیه قبل، مجرمان تقاضای برگشت به دنیا را داشتند، شاید این آیه پاسخ ردّی به درخواست آنان باشد.
نسبت فراموشی و نسیان به خداوند معنا ندارد، بنابراین، مراد از «نسینا» آن است که برخورد ما با شما فراموش کنندگان قیامت، برخورد کسی است که شما را به دست فراموشی سپرده است.
پیام ها
1- دلیل کیفر را به مجرمان تفهیم کنید. «فذوقوا بما نسیتم»
2- کیفرهای الهی، عادلانه و مماثل است. «نسیتم - نسینا»
3- یاد معاد، کلید نجات است و غفلت از آن، مایه‏ی گرفتاری است. «بما نسیتم»
4- سرچشمه‏ی اعمال فاسد، غفلت از معاد است. «نسیتم - کنتم تعملون»
5 - استمرار عمل بد، موجب استمرار در عذاب دوزخ است. «عذاب الخلد بما کنتم تعملون»
6- هر یک از موضع‏گیری‏ها و عملکردها، کیفری متناسب با خود دارد. (تکرار «ذوقوا»، نشان آن است که فراموش کردن قیامت، عذابی دارد و عملکرد انسان، عذابی دیگر.)