تربیت
Tarbiat.Org

تفسیر سوره سجده
حاج شیخ محسن قرائتی

سوره 32. سجده آیه 5

آیه
یُدَبِّرُ الْأَمْرَ مِنَ السَّمَآءِ إِلَی الْأَرْضِ ثُمَّ یَعْرُجُ إِلَیْهِ فِی یَوْمٍ کَانَ مِقْدَارُهُ أَلْفَ سَنَةٍ مِّمَّا تَعُدُّونَ
ترجمه
(خداوند) امر (این جهان) را از آسمان به سوی زمین تدبیر می‏کند، سپس در روزی که مقدار آن هزار سال از سال‏هایی است که می‏شمرید، (نظام این عالم برچیده می‏شود و) به سوی او بالا می‏رود.
نکته ها
سؤال: در آیه 4 سوره‏ی معارج می‏خوانیم: ملائکه و روح در روزی که مقدار آن پنجاه هزار سال است، به سوی او عروج می‏کنند؛ این آیه می‏فرماید: مقدار آن روز، هزار سال است؟
پاسخ: الف: در حدیث می‏خوانیم: قیامت پنجاه موقف دارد و هر موقفی معادل هزار سال دنیوی است و آیه‏ی مورد بحث تنها به یک موقف اشاره دارد.** تفسیر نمونه.***
ب: این آیه، در مورد عروج امر است و آن آیه، عروج ملائکه را می‏گوید؛ شاید عروج امر در روزی باشد که هزار سال است و قیامت نیست، ولی عروج فرشتگان در روز قیامت باشد که پنجاه هزار سال است.
پیام ها
1- مرکز مدیریّت زمین آسمان است، برنامه‏ها از آن جا نازل می‏شود و به آن جا عروج می‏کند. «یدبّر الامر... یعرج الیه»
2- توحید در ربوبیّت، از توحید در خالقیّت جدا نیست. «خلق السّموات و الارض - یدبّر الامر»
3- تدبیر الهی، دایمی است، نه مقطعی. «یدبّر الامر»
4- همان گونه که در آفرینش، همه چیز از او و به سوی اوست، «انّا للّه و انا الیه راجعون» تدبیر امور نیز از او و به سوی اوست. «من السّماء - ثم یعرج»