آیه
وَمَا کَانَ لِبَشَرٍ أَن یُکَلِّمَهُ اللَّهُ إِلَّا وَحْیاً أَوْ مِن وَرَآیِ حِجَابٍ أَوْ یُرْسِلَ رَسُولًا فَیُوحِیَ بِإِذْنِهِ مَا یَشَآءُ إِنَّهُ عَلِیٌّ حَکِیمٌ
ترجمه
و هیچ بشری را نسزد که خداوند با او سخن گوید مگر از طریق وحی (که بر قلب او نازل میشود) یا از پس پرده و حجاب یا آنکه فرستادهای (به نام فرشته) فرستد، پس به اذن او هر چه بخواهد وحی کند. همانا او والا مرتبه و با حکمت است.
نکته ها
نزول وحی بر پیامبران سه راه دارد:
الف: القای مستقیم به قلب پیامبر.
ب: شنیدن از ورای حجاب مثل درخت.
ج: از طریق فرشتهی حامل وحی (جبرئیل).
پیام ها
1- وحی از طرف خداست نه خواست بشر. «ما کان لبشر أن یکلّمه اللّه...»
2- بشر میتواند مورد سخن خداوند قرار گیرد. «یکلّمه اللّه»
3- محتوی و میزان وحی به دست خداست. «ما یشاء»
4- وحی از مقام بالا و بر اساس حکمت است. «انه علیّ حکیم»