تربیت
Tarbiat.Org

تفسیر سوره شوری
حاج شیخ محسن قرائتی

سوره 42. شوری آیه 36

آیه
فَمَآ أُوتِیتُم مِّن شَیْ‏ءٍ فَمَتَاعُ الْحَیَاةِ الدُّنْیَا وَمَا عِندَ اللَّهِ خَیْرٌ وَ أَبْقَی‏ لِلَّذِینَ آمَنُواْ وَعَلَی‏ رَبِّهِمْ یَتَوَکَّلُونَ‏
ترجمه
آنچه به شما داده شده بهره زندگی دنیاست و آنچه نزد خداست برای کسانی که ایمان آورده و به پروردگارشان توکّل می‏کنند، بهتر و باقی‏تر است.
نکته ها
در آیه قبل سخن از جدال بود، گویا این آیه می‏فرماید: سرچشمه‏ی جدال دلبستگی به زندگی دنیاست که متاع زودگذری بیش نیست.
پیام ها
1- آنچه داریم هنر ما نیست بلکه لطف اوست که به ما داده است. «اوتیتم»
2- آنچه در اختیار ماست چیزی نیست که به آن دل خوش کنیم. همه هستی ناچیز است. «ما اوتیتم... فمتاع الحیاة الدنیا»
3- خدایی که دنیا و آخرت برای اوست، تنها آخرت را از آنِ خود دانسته است. «ما عند اللّه»
4- آنچه را مؤمن در دنیا از دست می‏دهد، خداوند بهترش را به او در قیامت می‏دهد. «ما عند اللّه خیر و ابقی»
5 - دنیا به همه داده می‏شود. «اوتیتم»
6- آخرت مخصوص مؤمنان متوکّل است. «للّذین آمنوا و علی ربّهم یتوکّلون»
7- دنیا زودگذر است و آخرت پایدار. «ما عنداللّه... ابقی»
8 - توکّل، پیشه دائمی مؤمن است. «یتوکّلون»