تربیت
Tarbiat.Org

تفسیر سوره صافات
حاج شیخ محسن قرائتی

سوره 37. صافات آیه 145-148

آیه
فَنَبَذْنَاهُ بِالْعَرَآءِ وَهُوَ سَقِیمٌ
وَأَنبَتْنَا عَلَیْهِ شَجَرَةً مِّن یَقْطِینٍ
وَأَرْسَلْنَاهُ إِلَی‏ مِاْئَةِ أَلْفٍ أَوْ یَزِیدُونَ
فَآمَنُواْ فَمَتَّعْنَاهُمْ إِلَی‏ حِینٍ
ترجمه
پس او را در حالی که بیمار بود به زمین خشکی افکندیم.
و بر او بته‏ای از کدو رویاندیم.
و او را (پس از بهبودی) به سوی یکصد هزار نفر بلکه یا بیش‏تر فرستادیم.
پس ایمان آوردند و تا مدّتی آنان را کامیاب و بهره‏مند کردیم.
نکته ها
«نَبَذ» به معنای پرتاب و افکندن و «عراء» به معنای سرزمین بی گیاه است.
کلمه‏ی «شجر» هم به درخت گفته می‏شود و هم به بوته. «یقطین» به معنای کدو است که برگ آن مایه‏ی درمان کوفتگی و حشره زدایی است.
عدد در قرآن، گاهی مورد توجّه خاص است، نظیر آیه‏ی «ولیالٍ عشر»**فجر، 2.*** که مراد ده شب است نه کم‏تر و نه بیش‏تر.
گاهی مراد از عدد، کثرت است. نظیر آیه‏ی: «لو یُعمر الف سنة»**بقره، 96.*** بعضی یهودیان علاقه دارند هزار سال عمر کنند که مراد از هزار، کثرت است.
گاهی نیز عدد در قرآن به صورت تقریبی به کار رفته است، نظیر آیه‏ی مورد بحث که می‏فرماید: قوم یونس صد هزار یا بیش‏تر بودند. «مائة الفٍ او یزیدون»
در حدیثی از امام باقرعلیه السلام می‏خوانیم که حضرت یونس چند روزی در شکم ماهی محبوس بود، موهای او ریخته و پوست بدنش نازک شده بود. بعد از خروج از شکم ماهی، بته‏ی کدو را می‏مکید و از سایه آن استفاده می‏کرد.**تفاسیر قمی و نورالثقلین.***
خداوند چهار پیامبر را حفظ کرد: موسی و یوسف را کنار آب، نوح را روی آب و یونس را زیر آب. «فالتقمه الحوت فنبذناه»
پیام ها
1- ملامت، نباید مانع محبت باشد. یونس ملامت و تنبیه شد، ولی باز هم مورد عنایات ویژه خداوند قرار گرفت. «و هو ملیم، انبتنا، ارسلنا...»
2- از داروهای گیاهی غافل نشویم. «شجرة من یقطین»
3- رویاندن کدو در زمین خالی از گیاه «العراء» از نشانه‏های قدرت و امداد الهی است. «انبتنا... شجرة من یقطین»
4- در مدیریّت، به جای دفع نیروها آن‏ها را بازسازی کنیم و دوباره به کار گیریم. «و ارسلناه الی مائة الفٍ»
5 - محدوده‏ی بعثت انبیا به انتخاب و فرمان خداست. (بعضی بر همه‏ی مردم مبعوث می‏شوند و بعضی بر یک منطقه خاص). «و ارسلناه الی مائة الفٍ»
6- دعا و تسبیح یونس علیه السلام سبب برخورداری از لطف و امداد خداوند شد. «من المسبحین... انبتنا علیه...»
7- فرار، دلیل برنگشتن نمی‏شود. یونس فرار کرده بود امّا به همان قوم خود بازگشت و رسالت خود را ارائه داد. (آری گاهی انسان قهر می‏کند، استعفا می‏دهد یا همسرش را طلاق می‏دهد ولی همین که دید مصلحت در برگشتن است باید برگردد.) «ابق الی الفلک... ارسلناه الی مائة الفٍ»
8 - توبه از گذشته زمینه‏ی کامیابی در آینده است. قوم یونس توبه کردند و خداوند قهر خود را باز گرفت و آنان را کامیاب ساخت. «فآمنوا فمتّعناهم»