آیه
ظَهَرَ الْفَسَادُ فِی الْبَرِّ وَالْبَحْرِ بِمَا کَسَبَتْ أَیْدِی النَّاسِ لِیُذِیقَهُم بَعْضَ الَّذِی عَمِلُواْ لَعَلَّهُمْ یَرْجِعُونَ
ترجمه
به خاطر کارهایی که مردم انجام دادهاند، فساد در خشکی و دریا آشکار شده است، تا (خداوند) کیفر بعضی اعمالشان را به آنان بچشاند، شاید (به سوی حقّ) بازگردند.
نکته ها
امام صادقعلیه السلام فرمود: «حیات جنبندگان در خشکی و دریا وابسته به باران است که اگر باران نبارد، در خشکی و دریا فساد میشود و همین که گناهان انسان زیاد شد، باران نازل نمیشود».**تفسیر راهنما.***
در آیهی 30 سورهی شوری میخوانیم: «ما أصابکم من مصیبة فبما کسبت أیدیکم و یعفوا عن کثیر» هر مصیبتی به شما رسد به خاطر عملکرد شماست، ولی بدانید که خداوند به خاطر رحمت و لطفش از بسیاری گناهانتان میگذرد. (اگر بخواهد کیفر همهی کارهای شما را بدهد، احدی روی زمین باقی نمیماند.) برخی سختیها و تلخیهای دنیوی، گوشهای از کیفر گناهان انسان است.
پیام ها
1- شرک، سبب فساد و تباهی در زمین است. «عمّا یشرکون - ظهر الفساد»
2- اعمال انسان، در طبیعت اثر میگذارد. اعمال ناروای انسان، مانع از سودبخشی آب و خاک و عامل بروز پدیدههای ناگوار است. «ظهر الفساد فی البرّ و البحر بما کسبت أیدی النّاس»
3- فساد محیط زیست، به خاطر عملکرد انسان است. «ظهر الفساد... بما کسبت...»
4- همهی کیفرها به قیامت واگذار نمیشود، بلکه بعضی کیفرها در همین دنیا تحقّق مییابد. «لیذیقهم بعض الّذی»
5 - آنجا که هدف هشدار و اصلاح است، گاهی اندکی تنبیه کافی است. «لیذیقهم بعض الّذی عملوا لعلّهم یرجعون»
6- هدف از چشاندن کیفر بعضی گناهان، توبه و بازگشت است. «لعلّهم یرجعون» (باید از بلاها درس گرفت.)