آیه
وَمَآ آتَیْتُم مِّن رِّباً لِّیَرْبُوَاْ فِی أَمْوَالِ النَّاسِ فَلَا یَرْبُواْ عِندَ اللَّهِ وَ مَآ آتَیْتُم مِّنْ زَکَاةٍ تُرِیدُونَ وَجْهَ اللَّهِ فَأُوْلَئِکَ هُمُ الْمُضْعِفُونَ
ترجمه
و آنچه شما به رسم ربا دادید که بر اموال مردم (رباخوار) افزوده شود، پس نزد خداوند فزونی نخواهد یافت، و آنچه را به عنوان زکات میپردازید و رضای خدا را میطلبید پس آنان (که چنین کنند پاداشی) چند برابر دارند.
پیام ها
1- مقدار و کمیّت پول مهم نیست، انگیزه و هدف پرداخت مهم است. «من رِباً... من زکاةٍ»
2- رشدی که از ربا حاصل میشود، کاذب و ظاهری است، نه واقعی و نزد خداوند. «فلایربوا عند اللّه»
3- امتیاز اسلام در آن است که علاوه بر فقرزدایی از محرومان، رشد معنوی پرداخت کنندگان را نیز در نظر دارد. «تریدون وجه اللّه»
4- توجّه به اخلاص، مسألهای جدّی است و باید با تأکید بیان شود، زیرا کار و تلاش بدون انگیزهی الهی، ارزشی ندارد. «تریدون وجه اللّه» («وجه اللّه»، در این آیه و آیه قبل تکرار شده است.)
5 - پرداخت خالصانهی زکات، موجب ازدیاد و رشد است. «زکاة تریدون وجه اللّه فاولئک هم المضعفون»
6- مؤمن باید در تشخیص سود و زیان، دنیا و آخرت، فرد و جامعه و جسم و روح را با هم به حساب آورد. (گرچه در دید مادّی، پرداخت زکات، مایهی کمبود مال است، ولی با توجّه به فقرزدایی از جامعه، دل کندن از دنیا و ذخیره شدن برای آخرت، به سود زکات دهنده است.) «أولئک هم المضعفون»
7- اخلاص، مقام انسان را بالا میبرد و به نقطهی برتر میرساند. (با توجّه به خطاب «تریدون وجه اللّه» باید بگوید: «أنتم المضعفون» ولی میفرماید: «أولئک هم المضعفون»، گویا آنان به یک نقطهی اوج رسیدهاند.)