آیه
بَلِ اتَّبَعَ الَّذِینَ ظَلَمُواْ أَهْوَآءَهُم بِغَیْرِ عِلْمٍ فَمَن یَهْدِی مَنْ أَضَلَّ اللَّهُ وَمَا لَهُم مِّن نَّاصِرِینَ
ترجمه
آری، کسانی که ظلم کردند، بدون آگاهی، از هوسهای خود پیروی نمودند. پس کسی را که خدا گمراهش کرد، چه کسی میتواند هدایت کند؟ برای آنان هیچ گونه یاوری نیست.
پیام ها
1- مشرکان تعقّل نمیکنند و به خود ظلم میکنند. «لقوم یعقلون بل اتّبع الّذین ظلموا»
2- مشرک، برای شرک خود برهان علمی ندارد و سرچشمهی انحرافش هوسهای درونی است. «اتّبع ... أهواءهم بغیر علم»
3- شرک، ظلم به خود است. «اتّبع الّذین ظلموا أهواءهم»
4- تمایلات انسان، متنوّع است. «أهواءهم»
5 - خداوند کسانی را گمراه میکند که به جای پیروی از علم و عقل، پیرو هوسهای خود باشند. «اتّبع ... أهواءهم... أضل اللّه»
6- مشخصات مشرک چند چیز است:
ستمگری: «ظلموا»
بیمنطقی: «بغیر علم»
گمراهی: «أضل اللّه»
بییاوری: «ما لهم من ناصرین»
7- ستمگران هواپرست، روزی غریب وتنها خواهند ماند. «اتّبع... اهواءهم... ما لهم من ناصرین»