آیه
وَإِذْ قَالَت طَّآئِفَةٌ مِّنْهُمْ یَا أَهْلَ یَثْرِبَ لَا مُقَامَ لَکُمْ فَارْجِعُواْ وَ یَسْتَئْذِنُ فَرِیقٌ مِّنْهُمُ النَّبِیَّ یَقُولُونَ إِنَّ بُیُوتَنَا عَوْرَةٌ وَمَا هِیَ بِعَوْرَةٍ إِن یُرِیدُونَ إِلَّا فِرَاراً
ترجمه
و آن گاه که گروهی از آنان گفتند: ای مردم مدینه! (در صحنه جنگ) برای شما جای ماندن نیست، پس برگردید. و گروهی از آنان از پیامبر اجازه (بازگشت) میخواستند (و) میگفتند: همانا خانههای ما بی حفاظ است. در حالی که بی حفاظ نبود و آنان جز فرار (از جنگ) قصد دیگری نداشتند.
پیام ها
1- گروهی از منافقان با شایعه پراکنی، «قالت طائفة... لا مقام لکم» و گروهی با فرار از جبهه، «یستأذن فریق منهم» در صدد تضعیف روحیه مؤمنان بودند.
2- از تبلیغات منافقان برای دلسرد کردن رزمندگان، غافل نباشیم. «لا مقام لکم»
3- فرمانده جنگ، شخص پیامبر اکرمصلی الله علیه وآله بود. «یستأذن فریق منهم النبیّ»
4- قوای مسلح باید به قدری منظم باشد که هیچ کس حقّ خروج از لشکر را بدون مرخصی نداشته باشد. «یستأذن فریق منهم النبیّ»
5- آرامش و امنیّت فکری و خانوادگی برای رزمنده به قدری ضروری است که منافقان، دغدغه آن را بهانه ترک جبهه خود قرار دادند. «انّ بیوتنا عورة»
6- کسی که از خانه و زندگی دل نکند، نمیتواند موفّق باشد. «انّ بیوتنا عورة»
7- منافق، ترسو و بهانهگیر است. (به خاطر نداشتن شهامت، به جای موضعگیری صریح، بهانهگیری میکند.) «بیوتنا عورة»
8- دشمن از مذهب، علیه مذهب استفاده میکند. (بهانهی منافقان «حفظ ناموس» بود که یک دستور مذهبی است.) «بیوتنا عورة»
9- وحی، افکار پلید منافقان را آشکار و آنان را رسوا میکند. «و ما هی بعورة ان یریدون الاّ فرارا»