گفتیم که مشروعیت حکومت یعنی حق حکومتبر مردم. در میان مردم این باور وجود دارد که در هر جامعهای کسانی حق دارند بر مردم حکومت کنند و کسان دیگری چنین حقّی را ندارند. پس اگر گفته شود فلان حکومت مشروع است، یعنی حق است، بدین معنانیستکه دستورهای آن حکومت، حق و مطابق با واقعیت است.
حقّی که در اینجا گفته میشود، مفهومی اعتباری است که در روابط اجتماعی مطرح میگردد. اکنون ما درباره معیار حقّ داشتن، چگونگی دریافت حق، منبع اعطا کننده حق و ... سخن نمیگوییم و فقط بحث مفهومی مورد نظر ماست.
هر کس از مشروعیت یک حکومت سخن به میان میآورد، تصورش این است که کسانی حقّ حکومت کردن دارند و کسانی دیگر چنین حقّی ندارند. مثلاً خردسالان، دیوانهها، افراد عقب مانده ذهنی، افراد جاهل و بیسواد و امثال آنها حقّ ندارند که بر دیگران حکم کنند و فرمان برانند.