دست حاجت چو بری، نزد خداوندی بر - که کریم است و رحیم است و غفور است و ودود**سعدی.***
قنوت، دست نیاز بر آستان الهی بلند کردن است و خواستهها را بر شمردن، و این از مستحبات اکید در نماز است.
معنای قنوت، اطاعت و دعا و توجّه و خشوع در نماز است. در قنوت میتوان هر دعایی را خواند. قنوت طولانی، نزد خداوند مطلوب است.
از رسول خدا صلی الله علیه و آله روایت شده که: هر که در دنیا، صاحب قنوتهای طولانی باشد، در روز دشوار قیامت و در پیشگاه عدل الهی، آسودهتر خواهد بود.**بحارالانوار، ج 82، ص 199.***
بهترین نماز آنست که قنوت طولانی داشته باشد. آنان که به مقام خدا عارفترند و در نمازشان، گفت و گویی عاشقانه با پروردگار دارند، دعاهای طولانی در قنوت نمازشان میخوانند، آن گونهاند که درباره برخی علما نقل شده است.